⛓️14.BÖLÜM⛓️

4K 171 284
                                    

Medya: Duman - Bu Akşam

İyi okumalar 🖤

Bu soğukta koşabildiğim kadar koştum olaya bak abilerim mafya babamda ses çıkarmadığına göre o da mafya.

Üstelik bu kadar mı değersizim herkesin bildiği şeyi bana söylemediler hadi tepkimden korktular diyelim ama söylemeleri lazımdı belki onlar bu olaydan önce söyleseydi şuan gitmiyo olabilirdim.

Etrafıma baktım burayı bilmiyorum ilk defa geliyorum üstelik çokta üşüyorum. Bende diyodum ki ne kadar güzel bir gün bu gün bizim günümüz olsun demiştim hatta resim çekip duvarıma asacaktım ama olmadı işte.

Etrafımda tek tük insanlar vardı bir bank gördüm oraya gittim üzerindeki karları yere attım ve oturdum ama anında kalktım çünkü bank çok soğuktu.

Eve gitmeyi düşünmüyorum affetmeyecem bir insanın canını almak kolay değil onun da ailesi var ben annem ile babamın öldüğü haberini alınca çok kötü olmuştum ya onlarında çocukları varsa.

İşte abimler böyle kimsenin hayatları umurlarında değil ama konu ben olunca etrafı yakıp yıkıyolar.

Ama artık onların umurlarında olacak bir kardeşleri yok artık cebimde 100 kez titreyen telefonu mu çıkardım abilerim ve babam hiç şaşırdık mı hayır.

Sessize alıp cebime attım ve ellerim cebimde yere bakarak yürümeye başladım bunları neden ben yaşıyorum hayır hayır böyle düşünmemem lazım elbet mutluluğa kavuşacam zaten mutluluk için önce üzülmek gerekmiyor mu?...

Hem her zaman benden kötü durumda olanlarda var onları düşünüp hareket etmem lazım ama yok olmuyo işte sinirle önümde duran üstü karla kaplanmış taşa vurdum taş biraz büyüktü taşta hiçbir hareketlilik yok ama galiba benim ayağım kırıldı.

Neyse zaten sert vurmamıştım yoluma devam ettim nereye gittiğimi bilmiyorum.

Yanımda hiçbirşeyim yok sadece telefonum var param bile yok ben ne yapacam aklıma birşey geldi.

Telefonumu elime aldım kılıfını çıkarıp içindeki kartı aldım abim bana bir banka kartı almıştı her ay kartıma para yükler o parayla bir süre otelde kalabilirim.

Buralarda nerde banka bulabilirim yoldan geçen birine sorayım hemen birini buldum "bakarmısınız"
Dedim. Bana döndü "buyrun"

"Şey ya buralarda **** bankası nerde var?"

"Buradan dümdüz gidin 2 tane yol çıkacak sağa dönün hemen karşınıza çıkacak"

"Teşekkür ederim"

"Rica ederim"

Dedi ve yoluma devam ettim şimdi dümdüz gidecektim gittim şimdi sağa mı sola mı dönecektim galiba sağdı sağa döndüm biraz ilerledim ve evet doğru yol banka karşımda duruyo.

Hemen gidip kartı koydum şifremi yazıp 1000 TL çektim ne kadar param var 21 bin TL hadi be abi senle aramız ne kadar kötü olsada helal olsun birşey demiyorum.

Bari teşekkür etmek için arayayım. Telefonumu çıkarıp "Emre abim" in üzerine tıkladım çaldı hemen açtı.

"Gece Gecem çok özür dilerim şimdiye kadar söylemedim hata yaptım ama lütfen eve dön lütfen Gece her tarafta düşmanlarımız var sana zarar verirler diye korkuyorum hadi lütfen gel seni bekliyorum"

Lan ne oluyo önce insan bir "ne yapıyorsun nasılsın" der abim Gece gel der anca

"Abi nefes almayı bilmiyo musun biraz nefes al aralıklı konuş"

MAFYA ABİLERİM Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ