Melisa
Annemin gözlerinden gözlerimi ayırmadan babama cevap verdim.
"Hayır babacığım sevgilim yok, emin olabilirsin"
"Annene değil bana bak kızım"
Babamın gözlerine baktım. Eliyle başımı okşadı.
"Bak kızım tabi ki bir erkek arkadaşın olabilir ama unutma bu sene ve önümüzdeki sene çok önemli üniversite sınavına gireceksin, birinin aklını karıştırmasını istemiyorum, sen çok başarılı bir mimar olacaksın"
Gülümsedim ve başımı salladım. Babam benim de kendisi gibi iç mimar olmamı istiyordu, tabi ki ben de istiyordum. Zavallı adam erkek arkadaş yapmamam için uyardı ama hayatta yapmayacağımdan haberi yoktu, erkeklerden hoşlanmıyor kızın daddy, sevgilim yok derken binevi doğru söylemiştim, çünkü erkek arkadaşım yoktu zaten. Anneme döndüm.
Melisa: Anne babam neden böyle yokladı beni ya sen mi bir şey söyledin
Annem gözlerini kaçırdı. Tabi ki o söylemişti. Kesin telefonla çok ilgileniyorum, dışarı çok çıkıyorum diye. Ah anne ahh.
"Ay bakma bana öyle Melisa ya, ne yapayım baban sorup durdu. Ben de neden yalan söyleyeyim ki, dua et anlayışlı ailen var; karşı komşumuz Gökçe'ye nefes aldırmıyolar, gerçi onun anne babası yaşlı insanlar, kafa eski yani"
Melisa: Ay evet ya iyi ki sizin gibi genç anne babam var canım
Anneme sahte bir gülücük atınca dalga geçtiğimi anladı ve saçlarımı karıştırdı.
Melisa: Anneciğim ya dip boyan gelmiş seniiin
Annem endişeyle ayna karşısına geçti. Sonra kaşlarını çatıp bana baktı. Yine dalga geçiyordum tabi ki. Sahi ya annem çok güzel bir kadındı. Kendi saç rengi koyu sarı ama saçlarını boyatmıştı. Ben anneme benziyordum. Babam ise esmer ve yakışıklı bir adamdı. Annemle liseden beri aşk yaşayıp evlenmişlerdi. Evlendiklerinde 18 yaşındalarmış. Sonra hemen abim doğmuş. Abim Tuna. 7 yaşında vefat etmiş. Ben annemin karnındayken göçmüş. Onu hiç görememişim, o da beni hiç göremeden gitmişti. Ama ben doğunca annem ve babama teselli olmuşum, annemin tek hassasiyeti abimin odasıydı. Çocukken sürekli girmek istermişim, annem beni hep oyuncaklarla kandırıp odadan uzak tutardı. Merakımı gidersin diye ilk kez beni kucağında odaya sokmuştu. Sonra zaten kendim girip bakmıştım. Yani benden sonra çocuk yapmadılar, ben isterdim bir kardeşim olsun diye. Kendi düşüncelerimle boğuşurken annem beni dürttü.
"Heeyy Melisa, nereye daldın kızım"
Melisa: Hı buradayım
" Bak kızım babana söylemedin diyelim tamam, bendende mi saklıyorsun, var dimi biri"
Melisa: Of anne ya yok dedim
" Peki o kız kim, buraya sürekli gelen arkadaşın"
Melisa: Hangisi ya
"Adı Derin olan"
Melisa: Ne olmuş ki arkadaşım yani
Annemin bunu sormasına şaşırmıştım. Ha siktir yoksa yakalanmışmıydık?
"Çok değer veriyorsun sanırım ona"
Melisa: Bilmem, yakınız işte
"O arayınca heyecanlanıp hemen odana çıkıyorsun, yanımızda hiç konuşmadın şimdiye dek"
Melisa: Ne demeye çalışıyorsun anneciğim ya?
Anneme bak sen ya, resmen beni yokluyordu! Şimdiye kadar anneme açılmayı hiç düşünmemiştim, lgbt hakkında ne düşünüyor bilmiyordum ama hiç nefret söyleminde bulunduğuna da rastlamamıştım.
