We Can't See You

Chapter 7

Nakaharang lang si Theo sa mga kaibigan mula sa taong may hawak ng itak pati sa isang lalaking naka-itim na shirt na humarang sa kanila.

"Woah woah!" Halos magka-apakan na ng mga paa sina Bean sa pag-atras nang humakbang palapit ang may hawak ng itak.

"The other guy doesn't have a knife or something," bulong ni Rove. "We run towards him."

Bume-bwelo na ng takbo ang apat nang nakarinig sila ng malakas na tunog ng motorsiklo.

Napaikot sila sa kanilang puwesto, maging ang mga humarang na lalaki sa kanila ay ganoon din nang ikutan sila ng motor. Nang huminto ito ay napatanga sila sa pagsilay sa kabuuan ng driver.

Nakasuot ito ng violet rubber shoes, kupas na pantalon at red jacket. Inangat nito ang helmet at bumungad sa kanila ang nagulo nitong mahabang buhok.

"Who are you?" Rove asked, frowning.

Tumingin sa kaniya ang babae na nakasakay pa rin sa motor nito.

They heard the man who's holding a knife sighed.

"Kids." Pinasa nito ang itak sa kasamang lalaki. "Let's settle this quietly inside..."

Nakatitig lang sila sa lalaki hanggang nanlaki ang mga mata ni Bean. "Anong ibig niyang sabihin? Papatayin niya tayo?!" pabulong niyang asik sa mga kaibigan.

***

Nang makabalik sa sala ng bahay kasama ng babaeng driver ng motor ay nakita ulit nila ang mga taong nakaupo habang may nakapatong na kung ano sa kalahati ng ulo ng mga ito hanggang ilong.

Hindi gumagalaw ang mga tao sa upuan at pawang mahimbing na natutulog dahilan kung bakit naisip nilang pinage-eksperimentuhan ang mga ito.

"Pero mukhang nag V-VR lang pala sila noh," sabi ni Bean habang nakatingin sa mga ito.

"Sila ba 'yon?" Napatigil ang isang lalaking kulay asul ang buhok at mukhang clown dahil sa makeup.

"Oo, pakilipat sila sa game room," aniya ng lalaking malaki ang katawan na may hawak na itak kanina habang ikinukumpas ang kamay sa direksyon ng mga taong nakaupo.

Tahimik naman ang apat na nakatingin sa lalaking inutusan dahil sa mga braso at binti nitong gawa sa metal.

"Theodore Adorable, Rove Min, Edgardo Wyne, Bean Montero." Isa-isa silang tinignan ng lalaking malaki ang katawan at nagulat sila dahil alam nito ang mga pangalan nila.

Pinipigilan ni Bean ang paghagikgik sa pamamagitan ng pagtakip ng kamao sa mga labi.

"Edgardo," Bean mouthed at Eddie and giggled.

"We were informed by Lillian about you coming here tonight," seryoso ngunit banayad na aniya ng lalaki.

"It's about our friend, John." Si Eddie ang nagsimulang magsalita dahil kani-kanina niya pa rin prinaktis ang sasabihin sa isip. Medyo pinagpapawisan pa si Eddie dahil sa pagtakbo kanina.

Pinaupo sila sa mahabang sofa sa sala. Wala na ang mga armchairs at tao na nakaupo roon kanina.

"Pareho rin kayo ng kaibigan niyo eh. Panira."

Nag-angat sila ng tingin at nakita ang parehong lalaki kanina na mukhang pinaghalong clown at cyborg.

"Let me introduce us first." Binalik nila ang tingin sa lalaking malaki ang pangangatawan. "I'm Franco, you can call me Mang Franco. I'm the cook."

Their lips formed into 'o' as they heard that he's a cook.

"Oh, so that explains the knife," said Rove when the realization hit him.