The Unwanted Girl : Season 2

Chapter 33: Warning

LISA's POV

Pumasok si Jungkook sa kwarto ko at ramdam ko na nalulungkot din sya dahil anak nya din naman ang nawala, sarili nyang laman at dugo.

Lumapit sya sa akin atsaka yumakap. Naramdaman ko ang malalaim nyang hininga.

"I'm sorry" bulong ko na panigurado namang narinig nya.

"No... I should be the one saying sorry" huminto sya sa pagsasalita at muling huminga ng malalim "Maybe this is my karma for all the hurtful and wrong things I did to you. Nawalan ako ng dalawang anghel dahil sa kagagúhan ko" dagdag nya.

"Jungkook it's not your fault, God plans to take them."

"God took them because I am a useless and foolish Father---"

"Don't say that Jungkook. You're a perfect Father, He has a plan for them. Alam kong mahirap but you need to accept it, sigurado ako na magkasama na silang dalawa and they are both living with Him happily and peacefully"

"I love you" napangiti ako.

"I love you too me and our baby love you because you are the best Husband and Daddy for me and Baby JL"

Humiwalay sya sa yakap namin, deretso syang nakatingin sa akin at ganun din ako sa kanya, wala mang luha ang mga mata nya pero nakikita ko naman na puno yun ng lungkot.

 "I'm so lucky to have you" sabi nya habang hinahaplos ang pisngi ko.

"Were luckier to have you" bawing sabi ko sa kanya.

Nantili kami sa ospital at hinintay na mayari yung operation ni Samara. Pinapauwi na ako ni Jungkook para makapag-pahinga ako, sya na lang daw ang bahala pero hindi ako pumayag, i want to stay with him.

I know how painful it is to lost a child. Pero kung ako ang tatanungin ay mas masakit ang naranasan ko.

I was pregnant ng malaman kong ginag0 ako ni Jungkook, umalis ako ng bansa without anyone's help. Nag-trabaho ako at pinilit ko na makapag-tapos ng pag-aaral para sa amin ng anak ko. Wala akong mahingan ng tulog, wala akong masandalan sa tuwing nalulungkot ako, walang nag-aalaga sa akin nung mga oras na may sakit ako, napalaki ko ang anak ko ng maayos without their help, namatay si Lana ng ako lang ang nakakaalam at nagluluksa.

Kung tutuusin ay napaka-swerte nya at ng anak nya, nawala man ang anak nila atleast naramdaman neto yung pagmamahal ng isang ama, hindi yun naransan ng anak ko, buong buhay nya ay pinangarap nya lang na makita si Jungkook. Naalagaan at minahal ni Jungkook ang anak nila habang nandito pa sya habang si Lana ay pinangarap lang na makita at si Jungkook at ang pamilya namin. 

Mapait akong napangiti.

Ang swerte nyo Samara, napaka-swerte nyo.

Nakaramdam ako ng lungkot at awa para sa anak ko, wala akong ibang sinisisi kundi ang sarili ko. Hindi nya naranasan lahat ng yun ng dahil sa akin, itinago ko sya, hinayaan kong pangunahan ako ng takot at ng galit na nararamdaman ko.

Ilang minuto lang naman ang lumipas bago nayari ang operasyon.

20 minutes lang naman kasi ang miscarriage surgery if it's performed under general anaesthetic at isang araw ka lang mananatili sa ospital. Tatangalin yung pregnancy tissue (placenta) sa uterus at pag first-time miscarriage usually nagpapadala ng pregnancy tissue sa pathology department para i-check kung normal pregnancy tissue yun pero pag pangtlong beses ka ng nagkaroon miscarriage ay hindi na kailangan pa ng pregnancy tissue para i-test.

Nang makalabas si Samara ay mahimbing ang tulog nya dahil siguro sa anaesthetic na ibinigay sa kanya ng Doctor.

Nag-request ako ng VIP room para sa kanya. Isang araw nya lang naman gagamitin yun at ayaw ko na may mag hinala tungkol sa relasyon ni Jungkook at ni Samara.