"ေစာေသးတယ္ အိပ္ၾကမယ္ေလ....."
ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုးကာဝင္လာသည့္ ညီက ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖက္တြယ္လာၿပီး ေစာင္ေလးထဲေခြသြားကာ ခြဖက္လာေလသည္။ တစ္ညလုံးအိပ္မေပ်ာ္ထားသည္မို႔ ျပန္လည္ကာ အိပ္စက္လိုက္သည္။
ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုတစ္ဖက္အခန္းတြင္ ေရခ်ိဳးေပးၿပီး အဝတ္အစားလဲေပးကာ မိနပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဆီေပးလိုက္ၿပီး
အစာေကြၽးခိုင္းလိုက္သည္။ အန္ဆီေလးနဲ႕အဖြားေရာ ေဒၚႀကီးေရာရွိေနသည္မို႔ေတာ့ ပူစရာမလို။ အိပ္ေနသည့္ ကာလနဂါးစုတ္ႀကီးကို ႏွိုးရမည္။ ၅ေခါက္တိတိရွိေနၿပီ။
တအင္းအင္းနဲ႕အခုထိမနိုးေသးဘူးေနမည္။ မနက္ကလည္း
လမ္းေလွ်ာက္မည့္အစီအစဥ္ပ်က္ရသည္။ ယခုဆိုလွ်င္၈နာရီထိုးေတာ့မည္။ ၉နာရီ ႐ုံးတက္ရမည္မဟုတ္လား။
မနက္စာဝယ္ေပးထားသည့္ မုန့္ဟင္းခါးေတြလဲ အေအးပတ္ေနေလၿပီ။ ဒင္းကေတာ့ နာေတာ့မည္။
"ကိုဉာဏ္သဳ.........."
နားကိုအူထြက္သြားၿပီး လူက ေအာ္တိုငုပ္တုပ္ထိုင္မိၿပီးသား။
ေမွးခနဲျပန္အိပ္ေပ်ာ္သြားစဥ္ နားဝသို႔ကပ္ကာ ေအာ္လိုက္သည့္အသံက တကယ့္ကိုေအာင္ျမင္လြန္းသည္။ နားစည္ကြဲၿပီလားလဲမသိ။ အေတြးတို႔မဆုံးေသး ေခါင္းေပၚသို႔က်လာသည့္ ေခါင္းအုံးပ်ံတစ္ခု။
"ဟီး......ညီ........နားကန္းၿပီလားမသိဘူး......"
"ကန္းရင္ေဆးခန္းျပေပးမယ္.... "
နားကိုျပတၠာ မ်က္ႏွာခ်ိဳလာေသြးေနသည့္ ဟာႀကီးကို
ဘုၾကည့္သာၾကည့္ေပးလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္နိုးေတာ့၇နာရီထိုးေနေလၿပီ။ ဖက္ထားရာကကုန္းထလိုက္သည္။ ဖိုးသားေလးက နိုးေနၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေဘးသို႔ေရာက္လာကာ အက်ီေတြကိုကိုက္ေနသည္။ ကေလးဗိုက္ဆာေနၿပီကိုသိသည္မို႔
ထထိုင္လိုက္ေတာ့ ဖက္ထားသည့္ သူလဲနိုးသြားသည္။
ကေလးကိုခ်ီၿပီး ဂူဂူးကိုၾကည့္ေတာ့ ဖင္ပူးေထာင္းေလးေထာင္လို႔ အိပ္ေနဆဲပင္။
ကိုဉာဏ္လဲဆက္အိပ္ေနသည္မို႔ ကုတင္ေပၚကဆင္းၿပီး ပါးျပင္ကိုႏွာေခါင္းနစ္ဝင္တဲ့အထိနမ္းကာ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေလးပါပဲ ၾကင္ၾကင္နာနာပါပဲ၊
'ကိုေရ....ထေတာ့ေနာ္....အလုပ္ေနာက္က်မယ္...'
ဟုဆိုၿပီး ဖိုးသားေလးကို ေရသြားခ်ိဳးေပးေနလိုက္သည္။
Part - 54 (Zawgyi)
Start from the beginning
