TRUTH ~Bughead

Çocukluk

İyi okumalarrr... Satır arası yorumlarınızı bekliyorum ❤️💜❤️💜❤️Müziği de açmanızı öneririm...

Serpentların artık bir yeri yoktu. Lodgelar her yerde inşaat çalışmaları başlatmışlardı. Çoğu kişi Serpentlardan ayrılıyordu.

"Sizin aile olarak bildiğiniz Serpentlık bu mu? Hemen ceketlerinizden vaz mı geçeceksiziniz? Sizin bildiğiniz Serpent olmak bu mu ha! SERPENTLAR DERİLERİ GİBİ OLAN CEKETLERİNİ ÜZERİNDEN ÇIKARIP ATAR MI!!?"

Çoğu kişi bağırıp onu desteklerken Betty korkuyordu. Serpentları bir arada tutmalıydı. Annesi ve FP ona güveniyordu. Daha da önemlisi Jughead ona güveniyordu. Belki aralarında kilometreler vardı ama onun desteğini hissediyordu. Eğer burada olsa onun yanında olurdu.

"Para toplayacağız!! Yakılan evlerimiz için Belediye Başkanına talepte bulundum. Çalışıp topladığımız paralarla ev almaya veya kiralamaya çalışacağız. Çadırlarda ve Whyte Wyrm'da kalmaktan kurtulacağız. Ama bunun için birlik olmalıyız. Hepiniz için iş konuşmalarına başvuracağım."

Herkes onu alkışlıyordu. Şu an en çok ihtiyaçları olan buydu.

**********

Jughead ve Veronica yeni bir iş sözleşmesinden dönmüşlerdi. Fonlarla ve Riverdale'den gelen paralarla hızlı bir şekilde çete borcunu ödüyorlardı. Kendilerini güçsüz gösteremezlerdi. Bunu onlara saldırıldığında daha iyi anlamışlardı.

Hiram, Riverdale'e Hermione ile geri dönmüştü. Bir süre orayı o yönetecekti.

Veronica ise New York'u almanın daha kolay olacağını düşünüyordu. Sadece fazla miktarda parası olmalıydı. Onun için ucuz ama iyi para kazandıran iş yerlerine girişim yapıyordu.

Her dakika telefon görüşmesi yapıyorlardı. Jughead bundan memnundu. En azından bu şekilde Veronica ile çok zaman geçirmek zorunda kalmıyordu.

Yazdığı romanı yarışmaya gönderebilmişti. Sonuçları bekliyordu. Üniversiteyi uzaktan okuyacaktı. Evet Archie ile kurduğu hayallerdeki gibi New York'taydı ama olanlar tamamen farklıydı. Kurdukları hayalde Archie müzisyen, Jughead yazar olacaktı. Betty'de New York'ta olacaktı. Gerçi şu an Archie'den de pek haz etmiyordu ama sonuçta çocukken tek arkadaşı oydu.

(Hadi biraz çocukluklarına dönelim sjsjsjk)

Flashback:

Jughead o sabah uyandığında sabah erkendi. Mutfaktan takırtılar geliyordu. Normalde kimse bu saatte uyanmazdı. Ayağa kalktığında mutfaktaki yemek hazırlayan annesini gördü. Her zamanki gibi Serpent ceketini giymişti.

"Günaydın Jughead. Hadi kahvaltıya geç."

Jughead, kafasını salladı ama önce Jellybean'i kontrol etmek istedi. Dün akşam annesi ve babası kavga ederken Jellybean çok korkmuştu. Aslında Jughead'da korkmuştu ama Jellybean'i sakinleştirmek için korkmamış gibi yapmıştı.

Jellybean hâlâ uyuyordu. Jughead kardeşinin iyi olduğuna kanaat getirip geri masaya dönmüştü.

"Niye bu kadar erken uyandın anne?"

Jughead, mutfağı temizleyen annesini izlerken annesi Jughead'ın sorusuyla olduğu yerde kaldı.

"Anne? İyi misin?"

Gladys yavaşça ona döndü. Yüzünde sabahki gülümsemesinden eser yoktu.

"Kardeşinle ben uzun bir yola çıkacağız ve çıkmadan önce hazırlanmak istedim."