TRUTH ~Bughead

Vughead!!!

İyi okumalarrr

Satır arası yorumları bekliyorum ❤️❤️

Jughead kendine geldiğinde sağ yanında babası vardı. Sol yanında JB ona bakarken Jughead gözlerini hastane odasında gezdirdi. En son tırın içinde olanları hatırlıyordu. Odanın bir köşesinde Veronica'yı ve Alice'i gördü. Öbür köşede Cheryl, Toni ve Kevin oturuyordu. Jughead sadece birisini bulmayı ummuştu. Onun için özel birisiydi ama aradığı kişiyi bulamamıştı. Hayal kırıklığıyla Veronica'ya döndü.

"İyi misin V?"

Veronica sevinmişti. Uyanır uyanmaz onun nasıl olduğunu sormuştu.

"İyiyim J. Asıl sen nasılsın? Yaralanan sensin."

Jughead gülümsedi. Betty'i unutmuş gibi yapması gerekiyordu değil mi?

"Evet iyiyim. O pis tırın kasasında ölmediğime seviniyorum."

JB, ağabeyinin elini tuttu.

"Toni, Cheryl, Betty ve Kevin olmasaydı ölmüştün."

Jughead sadece bir kişiye takılmıştı bu cümledeki. Uyandığından beri gözleriyle odada aradığı kişiye. Betty'e...

Kendisini buna tepki vermemek için zorladı. Suçlu hissediyordu. Veronica ile çıktığı yemekteki saldırganlardan o kurtarmıştı kendisini. Tabii ne kadar saldırgan denilebilirse... Cidden Charles neredeydi ve nasıl onun neredeyse ölecek raddeye gelmesine izin vermişti.

"Onlardan teker teker özür dilemeliyim sanırım. Sonuçta hayatımı onlara borçluyum."

Babası kafasıyla onayladı.

"Haklısın. Ve zaten başlamıştın da."

"Başlamıştım??"

Alice, Jughead'ın sorusunu cevapladı.

"Uyumadan önce Betty'i çağırttırdığını ve özür dilediğini sanıyordum."

Jughead hatırlamıyordu.

"Hatırlamıyorum."

"Büyük ihtimalle hâlâ narkoz etkisindeydin."

Narkoz etkisinde Betty'e görev hakkında bir şey söylemiş olabilir miydi? Ayrıca onu Betty'nin kurtardığını o zaman bilmiyordu ve onu özür dilemek için çağırmış olamazdı. Ama Jughead tekrar Betty'i görmek istiyordu. Bahanesi ne olursa olsun görmeliydi. Özlemişti.

"En iyisi ona da tekrar teşekkür etmek. Hatırlamadığım bir teşekkürün teşekkür sayılabileceğinden emin değilim."

"Betty seninle konuştuktan sonra eve gitti. Ararım daha sonra gelir. Geçmiş olsun Jughead."

Alice, FP gibi Jughead'a karşı biraz soğuktu. Jughead'ın evde çıkardığı kargaşa ve Betty'i üzmesi onların arasına görünmez bir duvar örmüştü.

"İyi olduğuna göre...gitmeliyim. Başını bir daha belaya sokup bizi korkutma evlat. "

"Tamam baba."

"Ciddiyim. Böyle şeylerde kafanı iyi kullan ve kaç."

Babası ve Alice odadan çıktılar.

"Beni korkuttun Jughead."

JB, Jughead'a sarıldı.

"Özür dilerim Jellybean."

"Jellybean değil JB! Ayrıca. Seni özlemişim. Bir ara şu kardeş şeylerinden yapalım."

Jughead güldü ve kafasını salladı.

"Tamam. Görüşürüz o zaman."

"Kendine iyi bak JB."