Ерөнхий загварыг нь өөрөө гарган, зарим үед үйлчлүүлэгчдийн захиалгаар ажиллах би болон манай хамт олон.
-Өө Жүнмён? Хослолоо авахаар ирлээ? Бэлэн болчихсон биздээ?
-Ийшээ явна уу? Хурим чинь удахгүй биздээ? гэсээр байнгын үйлчлүүлэгчээ уриалгахан угтаж автал шилэн цонхны цаанаас нэг залуу миний зүг тасралтгүй ширтэж байх нь тэр.
Би ч өөрөө үйлчлүүлэгчээ аваад үүдэнд зогсох туслах руугаа түүнийг оруул гэж дохиод арын өрөө рүүгээ орсон юм.
-Жүнмён? Чи ч гэсэн хурим хийх болсон биздээ? гэсээр намайг цаашлуулах үйлчлүүлэгч рүүгээ би жаргалтай нь аргагүй мишээгээд дотроо өнөөх захидлын эзэн болох нэгнийг төсөөлөөд
-Магадгүй л юм гэж хариулав.
Магад би түүнтэй уулзах хэрэгтэй байх. Энэ олон жилийн турш түүнтэй л учрахын тулд ганц бие явсан ч юм билүү? гэсэн хүүхдийнх рүү бодолдоо хөөрсөн би үүдний хэсэгт очвол өнөөх залуу худалдан авалт хийгээд дуусч байгаа бололтой гарын үсгээ зураад зогсож байв. Тэгснээ гэнэт намайг харангуутаа ухасхийгээд гүйх шахам хурдалсаар гараад явчих нь тэр.
Түүнд би таагүй сэтгэгдэл төрүүлсэн юм биш биз?
-Саяны үйлчлүүлэгч ? гэсээр намайг гайхан асуувал туслах залуу
-Зангиа авсан юм. Даанч сая гарын үсгээ зурж байхдаа яарсан бололтой мартчихлаа? гээд авсан барааг нь бариад зогсож байх нь тэр.
Мөнгөө төлчихсөн хэрнэ юмаа мартана гэдэг? гэж гайхсан би зурсан гарын үсгийг нь хараад таг гацчихав.
"Дэндүү танил гоёмсог бичгийн хэв. Байнга харсаар дассан танил гарын үсэг... Долоо хоног болгоны нэг дэх өдрийн өглөө бүр ирдэг гайхалтай захианы эзний гарын үсэг?"
-Э-эрэгтэй хүн??
Тэр явдлын дараа өнөөх залуу манай дэлгүүрт ирсэнгүй. Түүнтэй уулзахын тулд биечлэн үүдэндээ зогсдог болсон ч тэр ирсэнгүй. Боосон бараа нь одоо ч хажууханд эзнээ хүлээсээр...
"Эсвэл хүлээж байгаа нь зөвхөн би юм болов уу?"
Бүтэн сайны шөнө яагаад ч юм нойр хүрсэнгүй тул өнөөх цуглуулсан захидлуудаа бүгдийг нь эхнээс нь уншихаар шургуулаа нээтэл анхилам цэцэгний үнэр шууд л ханхийв.
"Захианд үнэртэн түрхсэн байсан нь одоо ч үнэртсээр..."
Захиа бүрийнх нь үгс намайг догдлуулж басхүү хүнд цагуудад өвчин намдаах эм аятай л санагддаг байсан сан. Эзнийг нь харин үзэсгэлэнтэй бүсгүй хэмээн төсөөлж байсан ч эндүүрч орхисон би яагаад ч юм гуниглах ч уулзахыг хүссэн хүсэл минь буурсангүй.
Захидал [Suho+Sehun]
Start from the beginning
