နွံအိုင်​ထဲကသန့်စင်​​သောချစ်​ခြင်းႏြံအိုင္​ထဲကသန္​႔စင္​​ေသာခ်စ္​ျခင္​း

- ၄. ၁ -

ရက္နည္းနည္းၾကာၿပီးေနာက္ အာဂူလာ ဘာယင္းအား သူမလက္ႏွင့္ ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ထားသည့္
ဝံပုေလြစြယ္ဆြဲႀကိဳး ကို လက္ေဆာင္ေပးလိုက္သည္။
ဘာယင္း..ခ်က္ခ်င္းေကာက္ဝတ္လိုက္ၿပီး.ရင္ဘတ္အတြင္းမွာ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္သိမ္းလာသည့္...ကြၽဲခ်ိဳ
ခရာကို ထုတ္ေပးရင္း..."အန္ဒါ ဒီဟာငါကိုယ္တိုင္
လုပ္ထားတာ အခ်က္ျပလို႔ရတယ္..။ ငါတို႔ နာမည္
ေတြ အထဲမွာထြင္းထားတယ္...မင္းသြားတဲ့ေနရာ
တိုင္း... ဒီဟာကိုယူသြား..။"
အာဂူလာ ခရာအား လက္ျဖင့္လွမ္းယူရင္း....

"ဟုတ္ပါၿပီ..ယူသြားပါ့မယ္..၊၊"

လူငယ္ႏွစ္ေယာက္မွာ.. ေျမႀကီးေပၚထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး
အေဝးဆီမွာ.. ပ်င္းရိပ်င္းတြဲႏွင့္ ျမက္စားေနသည့္သိုး
မ်ားကို... ေငးေနၾကသည္..။ အေတာ္ၾကာ ၾကည့္ၿပီး
ေနာက္ မ်က္စိေညာင္းလာေတာ့..ေျမေပၚလွဲအိပ္ခ်
လိုက္သည္...။

ျမက္စိမ္းရနံ႔မ်ား႐ွဴ ႐ိူက္ရင္း..ၾကည္လြင္ေနေသာ
ေကာင္းကင္ထက္ ေျပာင္းလဲေနသည့္ တိမ္စိုင္မ်ား
ဆီ ေတြေငးလ်က္ေနသည္..။
ေရာက္တတ္ရာရာ ေျပာရင္း အန္ဒါႏွစ္ေယာက္လိ်ဳ႕ဝွက္ေသးေလးမ်ားဖလွယ္ေနသည္..။

ဘာယင္း..။ ။ "အန္ဒါ ငါမေန႔ည အေပါ့သြားတုန္း
ငါ အီဂ်ီ ငိုၿပီးေအာ္ေနတာ ၾကားခဲ့တယ္"(အီဂ်ီ..
ကသူ႔အေမပါ)

အာဂူလာသူမကိုယ္ကို ေဘးေဘက္ေစာင္းၿပီး..
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ?..သူမ ေနမေကာင္းလို႔လား..?"
စဥ္းစားအေျဖေပၚပံုမကေသာ အရိပ္က ဘာယင္း
မ်က္လံုးထဲတြင္ေပၚေနသည္..။သူ႔ေခါင္းကိုငဲ့ေစာင္း
ၿပီး.."ငါလည္း တဲအရြက္ကို အသာဟၿပီး ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ေပမဲ့.. ငါေတြ႔တာေတာ့.. ငါ့အပါးက..အီဂ်ီကိုယ္
ေပၚမွာ.. ဖိထားတယ္..။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး...
အဝတ္ေတြ မဝတ္ထားဘဲနဲ႔..ဒီလိုမ်ိဳး...ဒီလိုမ်ိဳး.. ေရြ႔
ေနတယ္...ေျပာၾကည့္အုန္း...သူတို႔ဘာလုပ္ေန
ၾကတာလဲ???"(😓😓😓...)

အာဂူလာ သူကိုယ္တိုင္ လည္း..အေျဖစဥ္းစားမရ...။
ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္..ေတြးလိုက္ၿပီးေနာက္..
ေခါင္းကိုယမ္းၿပီး..
"မင္း မေမးၾကည့္ခဲ့ဘူးလား...?"

ဘာယင္း သူ႔ေခါင္းကိုျပဳတ္ထြက္မတတ္ခါယမ္းသည္..
"ငါ မေမးရဲဘူး..၊ ငါ့အပါးက ၾကမ္းတယ္..
ငါ့ကို႐ိုက္လိမ့္မယ္..."
အာဂူလာ လည္း ထိုသို႔စဥ္းစားမိၿပီး...
"တကယ္လို႔ မင္းသိခ်င္တယ္ဆိုရင္...ငါအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္...ငါ့မယ္ေတာ္ကိုေမးၾကည့္ေပးမယ္..."
ဖူ႐ုန္မွာ သူမရဲ႕အေျပာအဆိုအေနအထိုင္ႏူးညံ့သည္
အား ျမက္ခင္းျပင္မွ လူတိုင္းသိၾကေလသည္...။