နွံအိုင်​ထဲကသန့်စင်​​သောချစ်​ခြင်းႏြံအိုင္​ထဲကသန္​႔စင္​​ေသာခ်စ္​ျခင္​း

- ၂ . ၁ -

ညမေမွာင္ခင္ခ်ိန္ေလးတြင္ ဆာက္ဘာယူမွာ ေမြးျမဴေရးစားက်က္မ်ားဆီ ကိုယ္တိုင္သြားေရာက္စစ္ေဆးၿပီး
ညကင္းေစာင့္ စစ္သည္မ်ားအား ပိုမိုသတိ႐ွိဖို႔ ၫႊန္ၾကားၿပီး ရြက္ဖ်င္တဲ ဆီ အေသာ့လ်င္ၿပီးျပန္လာခဲ့သည္။
ေမြးျမဴေရးစားက်က္က ခ်န္းလီမ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခုလံုး၏
ေဆာင္းတြင္းရွင္သန္ေရးအတြက္ ရိကၡာျဖစ္သည္။
ဘယ္လိုအေရးျဖစ္ေနပါေစ ေဆာင္းရာသီေရာက္ၿပီဆိုလ်ွင္ေတာ့ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ားဆိီ သို႔ေန႔တိုင္း မပ်က္မကြက္စစ္ေဆးရသည္။အထူးသျဖင့္ ခ်န္းလီမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ တူဘာမ်ိဳးႏြယ္၏ဆက္ဆံေရးမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ေတြကတည္းက ေကာင္းမြန္သည့္ အေျခအေနမဟုတ္ခဲ့။ မ်ိဳးႏြယ္စုႏွစ္ခုလံုးက ဆက္ဆံေရးက
အဆက္ျဖတ္ထားေသာ္လည္း ေႏြရာသီေရာက္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္ တူဘာလူမ်ိဳးစုအားမွီခိုေနေသာ မ်ိဳးႏြယ္စုအငယ္မ်ားမွာ ခ်န္းလီမ်ိဳးႏြယ္အားရန္စ လာေလ့႐ွိသည္။
ထိုေသးငယ္သည့္မ်ိဳးႏြယ္က တစ္စံုတစ္ေယာက္၏
အေထာက္အပံ့မရပဲ ရန္စရဲမွာလဲ....။
ေတြးရင္း....ဆာက္ဘာယူမွာ အထင္အျမင္ေသးစြာျဖင့္ ေအးစက္စြာ ႏွာေခါင္းတစ္ခ်က္႐ႈံ႔လိုက္သည္။
လြန္ခဲ့သည့္သံုးႏွစ္ကတည္းက တူဘာမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္
လက္ထပ္ပြဲျဖင့္ ပူးေပါင္းသည့္ဆက္ဆံေရးအား
ျငင္းပယ္ၿပီး အဆက္ျဖတ္ၿပီး ျဖစ္သည္....။ေလာေလာဆယ္တြင္... လည္း ထိုမင္းသမီးမွာ " ေဝကဲမ်ိးႏြယ္မင္းသား" အား လက္ထပ္ၿပီးျဖစ္သည္။ တဲထဲတြင္
ေစာင့္ဆိုင္းေနသည့္ ဇနီးသည္ျဖစ္သူကို သတိရမိသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေႏြးေထြးသည့္ အျပံဳးက သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ေပၚလာသည္..။သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားကို ေနာက္ထပ္အလ်င္စလို လွမ္းလိုက္သည္...။
တဲထဲတြင္ အလင္းေရာင္ က်န္ေနေသးသည္...။ဆာက္ဘာယူ ေအးစက္ေနေသာသူ႔ရဲ႕ အေပၚဝတ္ကို အဝင္ဝနားကခ်ိတ္တြင္ လွမ္းရင္း ခ်ိတ္လိုက္သည္....။ဆီမီးခြက္အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ အဝတ္အစားမ်ားခ်ဳပ္ေနေသာ ဖူ႐ုန္ကို ျမင္လိုက္ရသည္..။သူလွမ္းေျပာလိုက္သည္.."မင္း ကိုယ္ဝန္႐ွိေနတာ..ဒီကိစၥေတြကို.. မ်ိဳးႏြယ္ထဲကတခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးေတြကို... လုပ္ခိုင္းလိုက္ပါလား...."
ဖူ႐ုန္ သူမေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး သူ႔အားတခ်က္လွမ္းၾကည့္သည္...။ သူမ၏လႈပ္႐ွားမႈကို မရပ္ဘဲ တိုးညႇင္းသည့္ေလသံျဖင့္... "နည္းနည္းတိုးေျပာေလ....အာဂူလာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္...."
ဆာက္ဘာယူ တိတ္ဆိတ္စြာ အိပ္ေမာက်ေနေသာသူ႔သမီးဆီ လွမ္းၾကည့္ၿပီး ျပံဳးကာ.."စိတ္ခ်ပါ... မိန္က်ီရယ္....သူဒီေလာက္ေတာင္အိပ္ေပ်ာ္ေနပံုနဲ႔
ခုေန မိုးခ်ိန္းလိုက္ရင္ေတာင္.. သူမႏိုးမယ့္ပံု မဟုတ္ဘူး....။"
တံု႔ျပန္စကားကို နားေထာင္ေနေသာ ဖူ႐ုန္၏မ်က္ဝန္းတြင္ မိခင္တစ္ေယာက္၏ ေမတာၱ ထင္ဟပ္ေနသည္..။တဝက္တပ်က္ၿပီးလက္စ ခ် ဳပ္လက္စ သားေမြးအက်ႌေသးေသးေလးအား ခ်လိုက္ၿပီး သူမဗိုက္ကို အသာအယာပြတ္ကာ...
"ဒီကေလးကို ေယာက္က်ားေလးျဖစ္ပါေစလို႔ ေမ်ွာ္လင့္ေနတယ္.."
ဆာက္ဘာယူ သူ႔ဇနီးသည္၏ စကားကို စိတ္ပူေပၚမေပၚ.....။ေဘးနားတြင္ ကပ္ထိုင္ခ်ဳၿပီး.. စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည့္ေလသံျဖင့္..."မိန္က်ီ.. ဒီေန႔ အာဂူလာ ေလးကိုဆြဲျပီး ျမႇားပစ္ခ်လိုက္တာ.. ငါးဆအကြာမွာ ႐ွိေနတဲ့... က်ားရဲ႕ႏွလံုးကို ထိသြားတာ..၊ ကိုယ္တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ျမင္းေပါက္ေလး.. တစ္ေကာင္ကို ေခၚလာခိုင္းၿပီး....သူမကိုေပးတာ..ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ တိမ္မည္းကို ပဲ စီးမယ္ ဆိုၿပီး စီးလိုက္တာ.."
ေျပာရင္း..... ဆာက္ဘာယူမွာ ဝင့္ႂကြားသည့္အမူအရာျဖင့္... သူက ဆက္သည္...."ကိုယ့္တုန္းက ေလးႏွစ္အရြယ္နဲ႔ ေလးကို ဆြဲႏိုင္တာ ဒီမ်ိဳးႏြယ္စုက ကေလးအမ်ားစုက အသက္ေျခာက္ႏွစ္မွ ဆြဲႏိုင္တာ
တကယ္လို႔ သူတို႔ဆြဲႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာင္ မွ က်ားရဲ႕ ႏွလံုးသားကိုေတာ့ မွန္ေအာင္မပစ္ႏိုင္ၾကဘူး...။ကိုယ္တို႔ရဲ႕ အာဂူလာေလးကေတာ့.... သံုးႏွစ္ပဲ႐ွိေသးတယ္...! ကိုယ္ထင္တာေတာ့ အနာဂတ္မွာ ဂ်ဲ ဘီ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ ကို သူမကလြဲျပီး ဘယ္သူနဲ႔မွ ထိုက္တန္မယ္ မထင္ဘူး....."
ဖူ႐ုန္ မွာ တိတ္ဆိတ္စြာ သက္ျပင္းခ်ၿပီး..."ဒါေတာ့
မဟုတ္ေသးဘူး....ဒီကေလးက ေန႔တိုင္းအရြယ္ေရာက္လာတာ... အရင္ ငါခ်ဳပ္ထားတဲ့ အဝတ္အစားေတြက တျဖည္းျဖည္း တိုလာၿပီ.."
ဖူ႐ုန္မွာသူမ ဗိုက္ထဲက.. တြန္းကန္မႈ ကို တခါခံစားမိျပန္သည္..။ေကာင္းကင္ကသာ ဒီကေလးအား
ေယာက်္ားေလးျဖစ္ေစခဲ့မယ္ဆိုပါက.... သူမ သမီးေလးကို ေစာစီး စြာသူမပံုစံအမွန္ကို ျပန္ရလာမည္ျဖစ္
သည္...။
"ကြၽန္မတို႔သမီးေလးက သံုးႏွစ္ပဲ႐ွိေသးတယ္..
ျဖစ္ႏိုင္ရင္... မနက္ျဖန္ ျမစ္စပ္နား သြားတဲ့အခါ...
သူမကို.. မေခၚသြားသင့္ဘူး....."
ဆာက္ဘာယူ မ်က္ခံုးတခ်က္ပင့္လိုက္သည္..။
"ဘာေၾကာင့္လဲ..."ဖူ႐ုန္မွာ တစ္စံုတစ္ခုကို ေျပာခ်င္ေနသည္..ဒါေပမဲ့ သူမကိုယ္သူမအႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္႐ုတ္ လိုက္သည္..။သို႔ေသာ္လည္း....စိတ္ရွည္႐ွည္ျဖင့္ေစာင့္ေန.ေသာ သူမခင္ပြန္းသည္ကိုၾကည့္ကာ
ေနာက္ဆံုးတြင္... ေျပာလာသည္..။"ဒီေန႔ အာဂူလာ ဂူကြ်ီမိသားစု ရဲ႕ သားအငယ္နဲ႔ ေတြ႔လာတယ္.."
ဖူ႐ုန္ရဲ႕ မ်က္ႏွာက တျဖည္းျဖည္းနီလာသည္..။သူမပံုက ဆက္ေျပာရန္ အခက္ၾကံဳေနသည္..။
ဆာက္ဘာယူ ျပန္ေမးလိုက္သည္.. "ဘာျဖစ္လို႔လဲ?.. သူ အာဂူလာကို အႏိုင္က်င့္ လို႔လား...?"