After Five Years

Chapter 1.3

Tuesday Schedule

7:30 AM - 7:45 AM | Time in
7:45 AM - 9:40 AM | Meeting
9:45 AM - 10:45 AM | Read & Write
10:45 AM - 11:00 AM | Recess
11:00 AM - 12:00 PM | Science
12:00 PM - 1:00 PM | Math
1:20 PM | Dismissal

"Napakadami namang load nitong unknown number na ito." Paano ba naman kasi nakadalawang text na siya sa akin. And habang sinusulat ko yung schedule ko, I suddenly remember na itext na yung mga parents ng mga students ko. Hindi kasi ito nailagay sa simulcast kanina kasi late ko nang nalaman.

Pagkatapos kong isulat ang schedule ko at ayusin ang mga gamit ko ay bumalik na ako sa kama ko para humiga dahil sobrang nakakapagod ang araw na ito. Ang daming kaganapan ang nangyari ngayon na sobrang stress ang naabot ko.

Sumabay ka pa kasi Breeze!

Kinuha ko na lang ang cellphone ko para ichat na sa aming group chat ng section ko pero syempre parents lang nila ang nandito. Kapag kasi hindi online or hindi naseen ng ilan sa mga magulang, tinetext ko na lang pero kalimitan lamang ito nangyayari dahil pati mga magulang ngayon ay nahahaling na rin sa social media para pantanggal stress.

Nang mabuksan ko na ang cellphone ko ay halos mapatayo ulit ako mula sa aking pagkakahiga dahil sa text message ng unknown number na ito or should I say 'niya' since kilala ko na kung sino siya.

Unknown number:
Wala ka pa ring pinagbago Merene, napakasungit mo pa rin.

Siya nga! Siya lang naman kasi yung tumatawag ng second name ko kahit na paulit ulit kong sinasabi sa kanya na tumigil na siya sa pagtawag sa akin noon. Pero hindi ko naman siya nakita or nameet ngayon.

Bago ako magreply sa kaniya ay binasa ko pa ang isa pa niyang text message.

Unknown number:
Merene! Merene! Merene! Merene! Am I annoying? I hope that you are annoyed right now because that is the only way on how you will remember me again.

"Baliw talaga ang isang to. Hindi lang annoyed, stressed din ako *sabay turo sa cellphone* kaya sana huwag ka nang dumagdag pa! Joke lang." Feeling ko ako ang nabaliw. Ganito ba talaga ang epekto ng nagpapalipas ng gutom?

Before ko siyang reply-an ay pumunta muna ako sa messenger at umupo. Chinat ko na ang mga parents about sa changes sa schedule for tomorrow.

KINDER 1
Shaze Merene Pier:
Good day parents! We would like to inform you po na there would be some changes sa ating schedule for tomorrow. The class will be start at 9:45 po because may meeting po ang bawat department for our PISA for the next month. Then, it is advisable po na pagdalan niyo po sila ng lunch dahil their dismissal time po is at 1:20 PM. If you have any questions po, feel free to ask me here or by pm po. Thank you for your understanding!
Seen 4:20 pm

Hindi ko na nabasa pa ang mga sagot nila dahil dumating na ang Kale. Paano ko nalaman na nandyan na siya, yun ay dahil sa napakaingay niyang paa habang pumapanik ng hagdan.

"Ate, may pagkain ba tayo? Nagugutom ako eh. *himas sa tiyan*" Sabi niya habang nasa hagdan pa. Malakas na nga ang boses tapos napakaingay pa ng paa. Hay Kale!

"Mayroon diyan sa ref sa baba. Magpalit ka muna po ng damit at saka ka kumain. Bago ka bumaba, pumunta ka muna rito at magdala ka ng sanrio." Humiga na ulit ako dahil sobrang pagod na pagod na ako. As in grabe ang pagod ko ngayon. Bwisit kasi ang Breeze na iyan, tumatakbo kasi na naman sa isipan ko! Ang corny.

Pero naalala ko nga pala na reply-an si Hact. Naging kaclose ko siya when we were became classmates for Senior High School. Siya din yung sobrang close ko na lalaking kaibigan and he also know na may gusto ako kay Breeze. He is really intelligent and a fashion icon. Kasundo ko yan sa pagiging K-popper dati pero hindi ko lang alam kung hanggang ngayon. And one of the personality that I really like about him is yung pagiging funny niya. As in sa lahat ng nagpapatawa sa akin, sa kaniya lang ako tumatawa kasi palaging may bagong naiimbentong jokes.