II

1.1K 35 72
                                    


Jest 10 p.m. Pani Grose przygotowała uroczą kolację składająca się ze spaghetti i klopsików, zaproponowanych przez Kate.

Ale teraz nadszedł czas, aby przygotować się do spania. Nora jest bardzo zmęczona, to był długi dzień. Kate wciąż rozgląda się po domu w towarzystwie Flory.

Nora potrzebowała dokładnie 27 minut, aby rozpakować się w swoim 'nowym pokoju'. Wciąż przyzwyczajła się do życia w rezydencji. Flora pomogła jej myśleć z entuzjazmem i optymizmem. Nora nie widziała Miles'a od czasu kiedy była w stajni, nawet nie był na kolacji.

Jej pokój był mniejszy niż jej stary, ale nie miała nic przeciwko.  Lubiła swój stary oczywiście, ale po uzyskaniu  pobytu tutaj wiedziała, że będzie to pokój który będzie wolała.

Gdy Nora wczołgała się do łóżka, wyciągnęła swoją książkę, którą przyniosła ze sobą. Nora kochała czytać przed snem. To pomogło jej się uspokoić i to uczyniło ją bardziej senny. Czytanie również pomógło się odstresować, bez względu na gatunek książki.

Nora czytała 3 minuty, tylko trzy, kiedy usłyszała głośne bębnienie.
Blondynka zatkała uszy przy nagłym głośnym hałasie. Zajęło jej to kilka sekund, ale potem jej umysł pomyślał że to Miles.

To musiał być Miles. Nie było nikogo innego w pobliżu, wszystkie inne pokoje w pobliżu były puste. Plus gdzie jeszcze będzie Miles?

Niezadowolona z trwającego bębnienia, Nora jęknęła i odłożyła książkę, aby mogła zbadać to. Czy on to robi każdej nocy? Nigdy więcej. Będzie musiała spać.

Położyła rękę na klamce i otworzyła drzwi. Tak więc po raz pierwszy zobaczyła pokój Miles'a. Szczerze mówiąc, to był jej pierwszy raz widząc inny pokój, który nie był jej.

Miles trzymał dwa kije perkusyjne i bił głośno w bębny. Na początku nie zauważył Nory, co oznacza, że nie wahał się uderzać w bębny.

'' umm, Miles? '' Nora zapytała spokojnie. Nie była jeszcze w złym nastroju z tego powodu.

Przestał bębnić i powoli spojrzał na dziewczynę. Znowu zaczęło jej szybko bić serce. Nora skuliła palce u nóg, kierując się instynktem.

'' Dlaczego grasz na perkusji tak późno w nocy?'' Udało jej się powiedzieć. Miles trochę się uśmiechnął.

'' Tajemnica, Nova'' powiedział

'' Nora, jestem Nora. '' Dziewczyna powiedziała wchodząc do jego pokoju i rozglądając się.

'' Um tak, to właśnie powiedziałem. '' Nora odwróciła się i uniósła brwi na niego, ale po prostu zaszokowała go.

'' musisz lubić muzykę... '' Nora kontynuowała. Miles odłożył kij, tworząc mały hałas.

'' Tak zgaduję. Jestem w tym po prostu dobry. '' Nora skinęła głową. Wciąż rozglądała się po jego pokoju. Nie miał łóżka, był tylko mały materac. To, co wyróżniało go najbardziej, to jego instrumenty i muzyka związana z całym pokojem.

'' Co robisz, gdy się nudzisz? ''

'' huh? ''

'' Kiedy ci się nudzi '' Nora powtórzyła, patrząc miles'owi oczy. Jej nogi straciły siłę, zawracając, aby na niego spojrzeć. Teraz stał przed swoim zestawem perkusyjnym. '' Czy grasz na instrumentach kiedy ci się nudzi? ''

'' Czasami. Nie powiedziałbym, kiedy mi się nudzi. ''

'' Co wtedy robisz, gdy się nudzisz? ''

'' Dlaczego kurwa tak bardzo cię to obchodzi? '' Nora została zachęcona tym, co miles właśnie powiedział. Czuła się zakłopotana, zdając sobie sprawę, że zadaje wiele przypadkowych pytań. Spojrzała na nogi, nie mówiąc nic.

Milczeli , Nora myślała, czy powinna wrócić do swojego pokoju. Następnie miles (wreszcie) odezwał się.

'' Jak długo tu zostajesz?''

Dlaczego kurwa tak bardzo cię obchodzi?  Chciała to powiedzieć, ale nie. '' Myślę że przez długi czas. Moja mama wie więcej niż ja. ''

'' ile masz lat? ''

'' Przepraszam? ''

'' Ile masz lat?? '' Miles powiedział głośniej. Podszedł do swojego tak zwanego łóżka i usiadł.

'' Przykro mi, ale... dlaczego? Co za różnica? '' Nora zapytała go, naprawdę zdezorientowana. Miles podparł twarz na rękach, miał znudzony wyraz twarzy.

'' Czy możesz odpowiedzieć na moje cholerne pytanie? ''

'' Jesteś kretynem! '' Nora wypaplała. Na początku nie wiedziała, że powiedziała to głośno, dopóki nie zobaczyła, że Miles podnosi brwi.

'' Przepraszamy, chciałem tylko wiedzieć. '' On bełkotał cicho. Nora prawie żałowała, że to powiedziała, ale potem przypomniała sobie, że to prawda. Usiadła przed nim, wciąż patrząc na niego, mimo że patrzył w dół. Śledził kształty na swoim 'łóżku' palcem wskazującym. Nora uśmiechnęła się do siebie.

'' Przepraszam Miles, nie chciałam tego powiedzieć. '' To było kłamstwo.

'' Tak. Jest w porządku. Rozumiem. '' Odpowiedział, kontynuując robienie kształtów na materacu przez cały czas. Nie mogła temu zaprzeczyć.

'' Wiesz, jesteś naprawdę interesująca. '' Miles ożywił się, gdy Nora to powiedziała.

'' Jak? '' Zapytał ją, zdezorientowany, ale zaintrygowany odpowiedzią.

'' Nie wiem, tyle tylko, że w jednej sekundzie prowadzimy miłą rozmowę, a następnej wkurzasz się na mnie, zachowujesz się tak, jakby miła rozmowa nigdy się nie zdarzyła, a potem wściekam się na ciebie i jest mi przykro z tego powodu.'' Miles się zaśmiał.

'' Co? '' Zapytała go, uśmiechając się.

'' To, że zdarzyło się to raz, nie oznacza, że będzie się działo przez cały czas. Ja cię po prostu spotkałem. '' Nora zarumieniła się , ale tak naprawdę nie wiedziała, dlaczego.

Miles położył rękę do jej twarzy,  palce przyłożył do policzka. Chłód jego ręki posłał dreszcz w dół jej kręgosłupa.

'' Czy jesteś gorąca? '' zapytał. Nora spojrzała mu w oczy. Były one pełne pożądania i zachwytu. Jej serce pulsowało.

'' Nie, nie n-naprawdę.'' Nie mogła oderwać wzroku od jego oczu. Były ślicznie. Lubiła się na nie patrzyć. Sprawiły, że poczuła się zagubiona, ale i w dobry sposób. Jakby nigdy nie chciała być znaleziona, szczęśliwa, że ​​się zgubiła.

Miles zabrał rękę z policzka. '' oh...dobrze okey. Twoja twarz po prostu się zaczerwieniła , więc nie byłem pewien. '' Nora ugryzła wnętrze policzka i zastanawiała się nad wieloma różnymi rzeczami. Nigdy nie czuła tak wielu różnych mieszanych emocji naraz.

'' Idę spać. '' Miles powiedział ślepo. Nora spojrzała na niego z powrotem. '' W porządku? ''

'' Tak--Miles... Nie musisz uzyskać mojej zgody, aby iść spać. '' Nora trochę zachichotała. Miles uśmiechnął się słysząc jej śmiech.

'' Wiem. Chciałem tylko zapytać. Dobranoc. '' Nora wstała i podeszła do drzwi, aby wyjść, ale potem przypomniała sobie coś.

'' czekaj, Miles? '' Odwróciła się. ''Nigdy nie odpowiedziałeś na moje pytanie.''

'' Jakie?.. ''

'' Dlaczego grasz na perkusji tak późno w nocy? '' Odwrócił światło, aby mógł spojrzeć na Norę.

'' Tak, odpowiedziałem na to pytanie. Powiedziałem ci, że to tajemnica. ''


Ej bo ten
Mam problem
Bo tłumaczę teraz rozdział 8 cn?
Ja tej książki wcześniej nie przeczytałam, po prostu wydawała się fajna to pomyślałam że ją przetłumaczę, napisałam do autorki itp.
No i ją tłumaczę
A w tym 8 rozdziale jakieś sceny erotyczne
Ja miałam takie
Miles co ty sobą reprezentujesz
Ja nie chciałam tłumaczyć książki z takimi scenami, ale cóż
Szkoda mi mojej pracy bo jeden rozdział tłumaczę około 1 h
Więc no przepraszam jak dożyjecie tego rozdziału :)
1055 słów
~Anastasia~

devils child ✰ miles fairchild ¦¦ TŁUMACZENIE PLOù les histoires vivent. Découvrez maintenant