KABANATA XV

328 27 0
                                    

[ G A L I L E E ]

Pagkasakay ko ng kotse ay hindi ko maiwasang mapaiyak na... Gusto kong bumalik sa loob at yakapin nalang si Teo pero may kung anong pumipigil sakin. 






I want him and him only.... ayoko syang mawala!







Pero kapag umalis ako ngayon ay makakausap ko naman sya mamaya... as he promised to me.







A promise is a promise just like he said earlier.







I started my car's engine and slowly... I drive it palabas ng parking. Bago ako tuluyang makaalis ay dumungaw muna ako sa building. 







There, I saw Teo looking at my car waving his hand. Nasa tapat lang sya ng ceiling-to-floor window ng unit ko.





Mas lalo akong napaiyak. I don't want to think that this will be the last time i'll see him. Because it's not.


I will see him....


Later.



Tuluyan ko ng pinaandar ang kotse ko at sinuyod ang daan papunta sa clinic ni Doc Keegan. Nang marating ko ang parking ng hospital ay agad akong nagpark at lumabas ng kotse ko.

Lumakad lang ako ng lumakad. Tumahan nako sa pag iyak at isinuod ang shades na dala ko. Many people greeted me so I greeted back even if I'm not into the mood to talk.







Nang makarating ako sa tapat ng clinic ni doc Keegan ay agad akong pinapasok ng nurse.


Para lang akong nasa simula....



kung saan nagsimula ang lahat....




Pumasok ako muli sa clinic ni Doc at nakita ko ulit sya na naka upo sa swivel chair nya.

"Goodmorning doc" bati ko at saka ko tinanggal ang suot kong shades.

"Goodmorning rin Ms. Del Mundo, please have a seat.." Doc Keegan pointed the chair that I seated the last time I go here. Naupo ako doon at isinabit ang sling bag ko sa upuan.  







"So, how's your anxiety Galilee?" he asked me again. Pilit akong ngumiti.







"I think it's all better doc... wala na akong anxiety..." I said. Napatango naman si doc sa sinabi ko at may isinulat sa record ko.








"Good to know that Galilee..." he said. "How about your dreams? ang huling sabi mo ay it's getting worse??" he asked.







"N-Not anymore doc, hindi nako nananaginip since last week pa... I think it's gone..." I answered.







"Okay... all better now Ms. Del Mundo!" he said happily and take down some notes on my records again.







The Man I Loved in 1876 | ✔︎Where stories live. Discover now