KABANATA VII

296 21 0
                                    

[ G A L I L E E ]

"Dad..."  I said when I saw dad when I opened the door of my unit.






"My beautiful daughter..." dad said and pulled me into a hug. It's been a long time since I last saw dad. Sa Laguna kasi talaga ang bahay namin, lumipat lang ako rito sa Manila para ipagpatuloy ang career ko.





"Pasok ka dad..." nakangiti kong sabi. Agad namang pumasok si dad sa unit ko.  





"Is that your boyfriend anak?" Dad asked and pointed Teo who's now standing infront of the ceiling-to-floor window. Nakatalikod sya saamin at nakatingin sa labas.






"Dad.. diba sinabi ko na sayo kagabi na may tinulungan akong foreigner.. sya yung sinasabi ko sayo dad... yung natuto mag tagalog sa google" bulong ko kay Dad.





Napatango naman sakin si dad. "Ah sigi anak" bulong nya rin sakin. "bakit ba tayo nagbubulungan anak?" takang tanong ni dad kaya napatawa naman ako. Bakit nga kami nagbubulungan?





Napansin ata ni Teo na may tao sa pwesto namin kaya agad syang lumingon. Pagkalingon nya ay para syang naestatwa nang makita si Dad.






"Magandang araw" bati ni Dad kay Teo. Hindi sumagot si Teo kay dad at saka napansin kong ansama ng tingin nya kay Daddy ko.





"Why is he looking at me like that anak? it's scares me" bulong ni dad sakin. I just shrugged. I cleared my throat then looked at Teo.





"Teo si Dad, ama ko.... Dad si Teo the one I told you na nabangga ko then tinulungan ko" I said. 





"Oh Teo, Nobya mo ba  ang anak ko?" pangungulit ni Dad pero seryoso yung boses nya. Nananakot nanaman si Dad oh.





Hindi naman sumagot si Teo at saka nakita kong nakayukong na ang mga kamay nya. Is he angry or something?






"Dad sabi ko na nga sayo di ko nga sya boyfriend ang kulittt" sabi ko. Hinila ko si dad paupo ng sofa. "Wait lang dad I'll make you some coffee" I said then I go to kitchen. Nakita kong nagtititigan lang sila daddy at Teo.






Si daddy ay alam kong nagloloko lang yan, gusto nyang takutin sa una yung mga kausap nya tapos maya maya lang ay puro dada na yan si dad walang tigil ang bibig, manang mana si Kuya.    






Hanggang sa  matapos ko nang timplahin ang kape ni dad ay nagtititigan parin sila. Hindi gumagalaw si Teo at hindi parin sya umuupo. Bahala sya sa buhay nya, ngayon pa sya tinamaan ng tuliling nya kung kailan nandito si dad. 




"Dad here.." I placed the coffee in to the coffee table infront of dad.





"No sugar?" Dad furrowed his eyebrows and looked at me.





I shook my head. "No sugar for you dad, your diabetic" I warned.





"Anak, but I don't want a bitter coffee! c'mon just add one teaspoon please" pagmamakaawa ni dad. I just signed and I add some sugar in his coffee. "Happy?" I sarcastically asked.  





The Man I Loved in 1876 | ✔︎Donde viven las historias. Descúbrelo ahora