Paralyzed

25. Τσακωμός

Eva's POV

Χαιρετώ τον μπαμπά μου με ένα φιλί στο μάγουλο και βγαίνω έξω από το αυτοκίνητο βιαστικά, κοιτώντας γύρω μου για τις φιλενάδες μου.

Μόλις τις βλέπω, τις πλησιάζω με μεγάλα βήματα και πηδάω στην πλάτη της Ελευθερίας κάνοντας την να φωνάξει τρομαγμένη.

"Βρε καλώς την!"

Λέει μέσα από τα γέλια της η Κορίνα και με αγκαλιάζει, όσο η Ελευθερία μας κοιτάζει έχοντας το χέρι της στην καρδιά της.

"Ξέρω, δεν χέστηκες πάνω σου, απλώς ξαφνιάστηκες."

Την προλαβαίνω κι εκείνη γελάει ειρωνικά, αλλά στο τέλος της ξεφεύγει ένα γέλιο και με πλησιάζει αγκαλιάζοντάς με.

"Ώρα για ψώνια."

Αναφωνεί ενθουσιασμένη η Κορίνα και περνάμε την είσοδο του εμπορικού, κατευθυνόμενες προς τα μαγαζιά με τα ρούχα.

Δοκιμάζουμε διάφορα ρούχα και κάνουμε πασαρέλα μέσα στο μαγαζί γελώντας δυνατά, ενώ πολλά βλέμματα πελατών και υπαλλήλων πέφτουν αδιάκριτα πάνω μας.

"Κορίτσια, είναι 10:58. Σε δύο λεπτά έχουμε ραντεβού για τα νύχια."

Λέει πανικόβλητη η Ελευθερία βγαίνοντας από το δοκιμαστήριο κρατώντας μία στοίβα από ρούχα στα χέρια της και σηκωνόμαστε απότομα από τα μικρά δερμάτινα σκαμπό.

"Θα επανέλθουμε σε λίγο."

Φωνάζει βιαστικά σε έναν υπάλληλο δίνοντας του την στοίβα και τρέχουμε έξω από το μαγαζί, πηγαίνοντας σαν τρελές προς τις κυλιόμενες σκάλες για να κατεβούμε τους ορόφους.

"Συγγνώμη, περνάω, excuse me, άκρη, με συγχωρείται, κάνε άκρη χρυσό μου, excusez - moi, κουνήσου παιδάκι μου, σόρρυ."

Ακούω την Κορίνα να λέει καθώς προσπαθεί να περάσει δίπλα από όλους που έχουν απλωθεί στην σκάλα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να είναι μαζεμένοι στην δεξιά πλευρά.

Αφού καταφέρνουμε να πατήσουμε στον όροφο, τρέχουμε προς την άλλη πλευρά για να φτάσουμε στο σαλόνι ομορφιάς, που κλείσαμε ραντεβού.

Μπαίνουμε μέσα στο μαγαζί και η Ελευθερία πλησιάζει την υποδοχή για να ενημερώσει πως φτάσαμε, μιας και είχαμε βάλει εκείνη να κλείσει το ραντεβού.

Καθόμαστε στις βολικές καρέκλες απέναντι από τις κοπέλες και συζητήσαμε για το τι χρώμα θέλαμε να κάνουμε, πριν ξεκινήσουμε την διαδικασία του τζελ, όπως τους είχαμε ενημερώσει πως θέλαμε να κάνουμε.