Chapter Fifty Two: No one else

169 14 3
                                    

Her POV

Two months had passed.

I already got a job, sa isang ospital  (well, malamang since MedTech grad ako) last two weeks ago.

Nothing much happened.

SB19 is still at Manila. Super busy na nila ngayon. I mean, always naman silang busy huehuehue.

Sejun always calls me at night though, pagtapos na ako sa shift ko and when he's free.

He always texted me goodmornings and goodnights.

We exchanged iloveyous ..


But thing is ..


Wala kaming label. T________T



Walang kami. T___T

Hayop naman to. T___T

Yung kilig na kilig nako because he's saying i love you to me but reality strikes me a second later..

Walang.Kayo.Sandra.

Hays mamaya na nga ako mamomoblema dyan malapit na akong malateee.

Em-em and Jacob are in the same hospital, naiba lang ako.

Mas malapit kasi yung ospital nato saamin pero I'm always 'palaging malapit ma-late'.

"Right on time kiddo." Sabi nung nag te-train saaming mga bago.

Mabait siya after shift pero pag during shift jusko. Sobrang nakakatakot.

Pero mabuti na rin yung ganun so that we won't be lazy since hospitals are a matter of life and death situations.

From: Jacob
Sandra, meet me later please. Alone. I have something to tell you.

Medyo kinabahan naman ako sa text ni Jacob pero I replied okay.

After shift, nagkita kami ni Jacob sa isang park.

"Jacob!" Sigaw ko nung nakita ko siyang palinga linga para hanapin ako.

"Sandra." He smiled habang papalapit siya saakin.

"So ano bang importanteng sasabihin mo ha? Ba't di nalang sa text or sa tawag mo sabihin?" Diretsong tanong ko. He chuckled.

"Typical Sandra. Ang atat at napakachismosa mo talaga." Ginulo niya ang buhok ko.

"Tsk. Not my hair!" Galit na sabi ko. Si sijon lang pwedeng gumawa saken neto. >//////////<

"Let's eat ice cream first okay?" I nodded, oo nga naman Sandra you can eat first and talk later.

Pumunta kami sa isang manong na nagbebenta ng ice cream.

"Isang mango at isang chocolate po." Sabi ni Jacob.

Binigay niya saakin ang mango, I smiled grabe natatandaan niya talaga mga favorites ko up to the smallest details.

We went to the bench and we sat there.

Tahimik lang kaming kumakain ng ice cream.

I've got the feeling kung anong sasabihin niya but I'm hoping na sana hindi iyon.

"Sandra..."

Panimulang sabi niya.

I glanced sideways to look at him.

He had this really sad eyes.

Pati ang awra niya napakalungkot.

No.



Just a Fan {Pablo FF} (Completed)Where stories live. Discover now