Chapter Thirty Seven: Flying back

150 15 11
                                    

His POV

"Oh great Sej now mas di ako makakatulog kakaisip." Marie mumbled and I can just imagine her pouting again.

Damn, mas lalo ko tuloy siyang na miss.

I laugh a bit and started singing.

Wala naman akong pinag-isipan kung ano ang kakantahin ko kaya I just sang Kumunoy.

Pero di ko kinanta mula simula.

" 'Di ko maintindihan,
   Tinik sa'king lalamunan,
   Pa'no nga ba maiibsan
   Bigat na aking nararamdaman."

This is always me when I'm around her.

Di ko talaga maintindihan ang nararamdaman ko.

May gusto akong sabihin sa kanya kaso naguguluhan ako kung ano.

At the same time I want to move on from my past heartbreak, I just want specific reason why ..

Maybe if I knew, maiibsan na ang bigat na nararamdaman ko at mas lalo kong maiintindihan kung ano nga bang nararamdaman ko para kay Marie.

Gusto ko ba talaga siya?

Mahal ko na ba siya?

Now that's a hard question.

And now, I'm weird, di naman lovesong ang kumunoy but here am I, the writer, making other meanings at my own song.

" Gusto ko nang sumuko.
    'Di na kaya ng puso."

Minsan gusto kong ibalewala nalang ang nararamdaman ko.

Dahil baka masaktan ko siya ..

" Nagdidilim na ang paligid ko.
   Wala 'kong magawa
   Nahulog na sa isang (oh)"

Sa isang tulad mo.

" Kumunoy, itong pakiramdam ng nasa kumunoy."

Oo kumunoy nga.

Para akong nasa isang kumunoy, I really am falling.

I smiled.

Pero hindi sa kumunoy, kundi sayo Marie ..

" Lalo lang lumalala, pilitin ko mang lumangoy.
   'Di pa'ko nakakita pero alam kong ito'y kumunoy.
   Kumunoy, kumu kumu kumunoy."

The more that I ignore and deny my feelings for her the more it grows ..

After I sang the whole song I called her name.

"Marie?"

Di pa naman niya binaba ang tawag.

Is she sleeping?

I smiled at the thought of her.

"Goodnight Marie. Sweet dreams." Sabi ko and I dropped the call.

I slept after that.

The next morning may pupuntahan kaming guesting that's why sobrang busy ulit.

"Umalis na po si ate, kuya." Text ng nakababatang kapatid ni Marie na si Alexander Mark.

He's my spy sa bahay nila Marie.

Kaya alam ko kung nakauwi na ba siya or wala pa.

After awhile, nung papunta na kami sa guesting nagtext yung isa ko pang spy.

"Di siya na late." Text naman ng bestfriend niyang si Missy.

Satisfied na ako sa ganito, kahit di kami palaging nagtetext at tawag as long as she's safe.

Just a Fan {Pablo FF} (Completed)Where stories live. Discover now