BU BİR KESİTTİR
Gözlerinde boğulmam normal miydi? Ya da sesini duyar duymaz nefessiz kalmam?
Bilmiyordum. Tek bildiğim artık ne sesine ne de nefesine sahiptim. Birazdan çekip gittiğinde kimsesiz kalacaktım. Uzun zamandır yalnızlığın matemini çeken ruhumdan gölgesini bile esirgecekti. Gidecekti. Hissetmiştim.
"Affetmem seni Afra!"
Şimdi sesi katı, bakışları donuk ve takatsizdi. Ürperdim.
"Beni kendine çektin. En başından beri. Sana bağlandım"
Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi kapattı. Biliyorum haketmiyordum ama yine de solumak istedim kokusunu. İçimi çektim nefesini çektiğimi anlamasın diye. O anlarda sessizdim. Sesi çıkamayacak kadar suçlu ve aşkın acısını ilk defa tadan bir bakireden farkım yoktu.
"Sonra sevdim. Ama sandığın gibi değil"
Bir insanın kelimeleri böyle yakar mıydı insanın yüreğini? Kızgın lav gibi dolanır mıydı damarlarında?
Ellerini yanaklarıma koyup bırakmak istemezmiş gibi kavradı. Ilık nefesini yüzümde hissedecek kadar yakınıma sokulduğunda 'Öpmeye doyulmaz' diye söylendiğim dudakları hareketlendi.
"Sandığından da öte, güzelim"
VOUS LISEZ
FAİL-İ MEÇHUL
Roman pour Adolescents"Acısı geçmeyen tek şey ölüm mü?" "Hayır, acısı geçmeyen tek şey zaman miniğim. Sadece zaman!" ~~~~~~~~~~~~ "Beni bir daha sana bağırmaya zorlama!" Göğsündeki elim ince t-shirtünü kavrayıp sıkarken dudakları dans edercesine hareketlenip hafif bir ö...
