Kabanata 2

620 31 2
                                    

Friends


Agad akong nagtungo ng kwarto para magshower. Para na rin magpalamig ng ulo. That guy is an asshole. Hindi pa ko nakaranas ng ganung klaseng salita mula sa kung sino man. I'm Milana Clementine Andrada. No one should treat me that way!


I suddenly felt exhausted. Hindi ko alam kung bakit, siguro sa dami na rin ng nangyari. After taking a bath and when I'm done with my routine, I sat on my bed. Kitang kita sa harap ko ang langit. I designed this room. Gustong gusto kong makita ang mga bituin tuwing gabi. Some might find this creepy lalo na at salamin lamang ang pumapagitna sa kwarto at veranda ko. I'm not scared though, alam ko namang walang magtatangkang pumasok sa bahay na ito. Kitang kita rin ang pagpatak ng ulan. It's raining again. Okay lang basta wag sasamahan ng kulog at kidlat. That is what I'm scared of.


I opened my social media account and see lots of comments. Lou tagged me on a post.


Lou:

"Congrats BFF! Your success is our success!" I doubled tap and said thank you to her. Speaking of them I need to try to be with them tonight. Pero duda ako, lalo na at umuulan ngayon. I heard some knock at iniluwa ng pinto si Manang Rosa.


"Hija, nandito na ang mommy at daddy mo. Kakain na." She smiled.


"Opo. Sunod na po ako sa baba Manang." I smiled back.


The mood in the dining room is okay. I bet the business is doing good.


"Millie, congratulations. I'm so proud of you. You really are my daughter. Pareho kayo ng ate mo na pinagmamalaki ko," Daddy said in a low voice. Alam kong nagpipigil ng emosyon. He's strict but he is sweet. Natatakot man ang iba sa kanya pero hindi mapagkakaila na may mabuting kalooban.


"Me too Darling," sabay hawak ni Mommy sa aking kamay. I love my parents. Don't get me wrong. Sometimes I don't understand them pero normal lang naman ata na magtampo ang anak sa magulang. Lalo pa sa mga bagay na hindi ko maintindihan. When we lost the baby, a long time ago akala ko ay hindi na makakabawi si Mommy. Yun na ata ang pinakamalaking dagok na naranasan namin. My older sister is in Dubai right now. Kahit hindi naman kailangan ay nagpatungo pa rin sya doon. Gumagawa ng sariling pangalan. I kinda envy her. She is now on her own path, but she always reminds me of not taking all the pressure. She will wait to see me on my own.


"Thank you 'My and 'Dy. My friends are going out tonight. They want me to come over. Celebrate, I guess. " nahihiya kong sinabi.


"But hija, it's raining. Delikadong lumabas," nag-aalalang sabi ni Daddy.


"Yes Dad, but it will stop soon. So can I?" nakangiti kong sabi.


Nararamdaman kong papayag din ito.


"Okay. But take Manong Roy with you. Your curfew is 12. Okay?"


"Thank you, Dad."


Dali-dali kong binalita sa group chat ang magandang balita.

The Heartbeat of SkyWhere stories live. Discover now