အကျော်ဇေယျ အရှင်သခင်၏ ဇနီး (Myanmar Translation)

Chapter 166 Windfall (Z & U)

C- 166 Windfall

အခန္း ၁၆၆ အမွတ္မထင္ရေသာ ပစၥည္း

Ling Xiao က ၾကယ္ဆယ့္တစ္ႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ားေရွ႕ကို ေလွ်ာက္သြားသည္။ အကယ္လို႕ သူ႕လက္ထဲမွာသာ ယပ္ေတာင္တစ္ေခ်ာင္းသာ ရွိမယ္ဆိုရင္ ရွပ္ခနဲသာ ဖြင့္လုိက္လွ်င္ သူ႕ပံုက ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ျပီး ေယာက္်ားပီသေသာ မင္းသားတစ္ပါးနဲ႕ေတာင္ တူသြားႏို္င္ေသးသည္။ သူ႕မွာတစ္ခုမရွိတာ ဆိုးလုိက္တာ။ သူ႕မွာ ရွိတာက ‘မ်က္ျမင္သက္ေသေတြကို ႏႈတ္ပိတ္ဖို႕’ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားတစ္ခုပဲ ရွိသည္။

“ကုိယ့္ကိုကိုယ္ ကံေကာင္းတယ္လို႕ ထင္တယ္လား” Ling Xiao က သူတို႕ကို ျပံဳးကာ ၾကည့္ရင္းဆိုလိုက္သည္။

ဒီစကားေတြက ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ႏို္င္ေသာ ေျပာစကားမ်ား မဟုတ္ေခ်။ သူသတ္ေသာ အခ်ိန္တြင္ သူက မတူညီေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို အသံုးျပဳတာ ေလ့ရွိသည္။ သူသတ္လိုက္တဲ့သူမ်ားက တစ္ခါတစ္ေလ လက္မ်ားမရွိတာ ဒါမွ မဟုတ္ ေျခေထာက္ေတြ ေပ်ာက္ေနတာမ်ိဳး ရွိသည္။ တစ္ခါတစ္ေလတြင္ ေနာက္ဆံုးအၾကိ္မ္တုန္း က အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာမ်ိဳး ေခါင္းတစ္၀က္ေလာက္က ပ်က္ေနတာမ်ိဳးလဲ ျဖစ္ႏို္င္သည္။ မည္သို႕ပင္ဆိုေစကာမူ အဲဒါက သူအရမ္းအၾကမ္းဖက္တတ္သည့္ အၾကိမ္အနည္းငယ္ထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္။

သို႕ေသာ္ အၾကမ္းအဖက္ဆံုးဆိုသည့္ ကိစၥဆိုျပီး မရွိပဲ ပိုျပီး အၾကမ္းဖက္တာသာ ရွိသည္။

သူက တကယ့္ကို ေသြးစြန္းေသာ ျမင္ကြင္းမ်ား လုပ္ခ်င္ေနတုန္းပင္ သို႕ေသာ္ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ သူလည္းပဲ You XiaoMoႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ်ခံစားရသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေသြးထြက္သံယိုလုပ္ဖို႕ေတာ့ အာရံုလံုး၀ မရွိေပ။ သူက သူတို႕ဘာသာ သူတို႕ခႏၱာကိုယ္ကို အေကာင္းပကတိစြန္႕ခြာေစရန္သာ ဖိအားေပးမည္ ျဖစ္သည္။

“ငါတို႕က လံုး၀ကို ကံေကာင္းတာေပ့ါ မင္းက ေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကံမေကာင္းဘူးေလ ဘာ့လုိ႕လဲ ဆိုေတာ့ မင္းက မၾကာခင္ ေသေတာ့မွာ”

ၾကယ္ဆယ့္တစ္က သူ႕ရဲ႕ ဓါးၾကီးကို ယမ္းကာ သူ႕ကို တိုက္ရို္က္ စိုက္ၾကည့္လုိက္သည္။ သူ႕အသည္းႏွလံုးထဲကေနေတာ့ ျခိမ္းေျခာက္မႈတစ္စကို အနည္းငယ္ မသက္မသာ ခံစားေနရသည္။