နွံအိုင်​ထဲကသန့်စင်​​သောချစ်​ခြင်းႏြံအိုင္​ထဲကသန္​႔စင္​​ေသာခ်စ္​ျခင္​း

- ၁ . ၁ -

Zawgyi

ျဖဴေဖြးေနေသာ တိမ္စိုင္မ်ားက စိမ္းစိုေနေသာျမက္ခင္းမ်ားကို ပါးလ်လ် ဖံုအုပ္ထားသည္။ျဖတ္ေက်ာ္တိုက္ခတ္လာေသာ ေလညႇင္းက ျမက္ခင္းစိမ္းမ်ားကို
အံ့အားသင့္စရာေကာင္းလွေအာင္ လိႈင္းထေနၿပီး
ေကာင္းကင္ကၾကည္လင္သန္႔စင္ေနၿပီး ျပာလြင္ေသာ တိမ္မ်ား ယွက္သန္းေနသည္။
မိုးရြာသြန္းၿပီးကာစမို႔ ေျမသင္းနံ႔ သင္းသင္းက ျမက္ခင္းလြင္ျပင္ တစ္ခြင္ပ်ံ့ႏွ့ံ ေနၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ အသက္႐ွဴ လိုက္ရင္ အဆုတ္ထဲထိ ျပည့္တက္လာမည္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ရဲ႕အဆံုးမွာေတာ့
မိုးေကာင္းကင္ျပာနဲ႔ ျမက္ခင္းစိမ္းတို႔ ဆံုမွတ္က ေပ်ာ့ေပ်ာင္း ေကာ့ၫႊတ္ကာ ႏူးညံ့စြာ နိမ့္ဆင္းသြားသည္။
အဆံုးမ႐ွိေအာင္ စိမ္းစိုေနေသာ ျမက္ခင္းစိမ္းမ်ား
ၾကားတြင္ အျဖဴ အဝါ ပန္းပြင့္မ်ားက ညင္သာစြာယိမ္းႏြဲ႔ေနသည္။ျမက္ခင္းလြင္ျပင္တြင္ ေနထိုင္ေသာ
ၾကမ္းတမ္းေသာ ကိုယ္ဟန္႐ွိသည့္ စစ္သည္ေတာ္
သံုးေယာက္စု ငါးေယာက္စု က ခန္႔ညားျမင္းမ်ားကို စီးနင္းကာ လက္ထဲက ၾကာပြတ္ကိုေဝွ့ယမ္းၿပီး
သိုးအုပ္ကိုထိန္းေက်ာင္းလာၾကသည္။
႐ုတ္တရက္ သန္မာျဖတ္လတ္ေသာလူတစ္စုက
ျမက္ခင္းစိမ္းေတြ အစြန္းမွ ျမင္းခြာသံေတြနဲ႔အတူ အေဝးမွ ထြက္ေပၚလာသည္။
စစ္သည္ေတာ္တစ္ဦးက တိရိစာၦန္အေရခြံ ဝတ္စံုကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး ဆံပင္ကို ခ်ည္ေႏွာင္မထားပဲ ဖားလ်ားခ်ထား ကာ အျပားႀကီးႀကီး ႏွဖူးစည္းကို ေခါင္းတြင္ စီးထားၿပီး ပါးတစ္ေလွ်ာက္ တြင္ မုတ္ဆိတ္ ေမႊးမ်ား ႐ွိေနသည္။ ထိုသူက ကိုယ္ကို ေ႐ွ႕သို႔ကိုင္းလိုက္ကာျမင္းစီးကြင္း ေပၚမွာ ရပ္လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္ကဇက္ႀကိဳးကို ထိန္းထားၿပီး တျခားတစ္ဖက္ျဖင့္
ျမင္းကိုႀကိမ္တို႔ လိုက္သည္။ အေလာႀကီးဟန္နဲ႔
ေပ်ာ္ရႊငိမႈ အရိပ္အေယာင္ေတြက သူ႔မ်က္လံုးမ်ားမွာ
ေပၚေနသည္။
"သြားစမ္း"
ေခါင္းေဆာင္အမ်ိဳးသားရဲ႕လက္ေအာက္က ျမင္းက
အမိန္႔နာခံသည့္ဟန္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဟီသံတစ္ခ်က္ေပးကာ ကဆုန္စိုင္းသြားသည္။လူအုပ္ႀကီးက
အေနာက္ကေန အနည္းလွမ္းကာ က်န္ခဲ့သည္။
႐ွည္လ်ားေသာလည္ဆံေမႊးနဲ႔ ခန္႔ညားေသာျမင္း၊
စည္းေႏွာင္မထားေသာ ဆံပင္ေတြ ႏွင့္အမ်ိဳုးသားတို႔ဟန္ မွာ ေလထဲတြင္ ကခုန္သလိုျဖစ္ေနသည္။
ေယာက်္ား တစ္ေယာက္... နဲ႔.. ျမင္းတစ္ေကာင္..၊
လြတ္လပ္ပြင့္လင္းၿပီးစိတ္အားထက္သန္မွဳတို႔ အတိုင္းသား ေပၚလြင္ေနသည္။
ျမင္းစီးသမားက လူအုပ္ႀကီးရဲ႕ေ႐ွ႕ကေန ေမာင္းႏွင္လာၿပီး ျမင္းေပၚကေနမီတာ အကြာအနည္းငယ္ အလိဳ မွာခုန္ခ်ၿပီး ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္လိုက္သည္။
လူတစ္ေယာက္ ျမင္းဇက္ႀကိဳးကိဳဆြဲသြားသည္၊၊
ထိုလူေနာက္မွ လိုက္လာေသာ စစ္သည္ေတာ္မ်ားက တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ရပ္တန္႔သြားသည္။
တစ္ေယာက္မွ ေ႐ွ႕မတိုးေပ။
" ဘာျဖစ္တာလဲ"
အမ်ိဳးသား၏ အသံက ေခါင္းေလာင္းသံတစ္ခုလို က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး ျဖတ္လတ္ျခင္းအျပည့္နဲ႔..
"Khagunကိုေလွ်ာက္တင္ပါတယ္...khatunကစၿပီး မီးဖြားေနပါၿပီ.."
သမားေတာ္၏ ခန္႔မွန္းခ်က္အတိုင္းဆိုလ်ွင္ ေမြးဖြားဖို႔ သံုးရက္ လိုေသးသည္ ျဖစ္သည္။အမ်ိဳဳးသားက
သူ႔လူေတြနဲ႔အတူ ပုန္ကန္ေသာလူမ်ိဳးစုေတြကို အျမန္
ႏွိမ္နင္း ဖို႔ေခၚသြားတာျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔နဲ႔တစ္ညလံုး အျမန္ဆံုး ခရီးႏွင္လာေတာင္ အနည္းငယ္ ေနာက္က်သြားေသးသည္။
အသံတစ္ခ်က္ေပးလိုက္သည္နင့္ ေစာနက ျမင္း
က ျပန္ေရာက္လာသည္၊ ထိုသူ က ျမင္းကို အဟန္႔အတားမ႐ွိ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ေမာင္းႏွင္သြားသည္။ ႀကီးမားေသာ ရြက္ဖ်င္တဲရဲ႕အေ႐ွ႕ကို ေရာက္တာနဲ႔ ထိုသူ က ျမင္းရဲ႕ေက်ာေပၚက ခုန္ဆင္းလိုက္သည္။ျမက္ခင္းလြင္ျပင္ လူမ်ိဳးစုမ်ားမွာ တဲအျပင္ဘက္တြင္စုေဝးေနသည္။အမ်ိဳးသားကိုျမင္သည္
ႏွင့္ လူအုပ္မွာ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး
"Khaganကို ဂါရဝျပဳပါတယ္"
ေျခာက္ေယာက္ေသာ လူနည္းစုသာေ႐ွ႕သို႔ ေခါင္းၫႊတ္ၿပီး အ႐ိုအေသျပဳကာ အမ်ိဳးသားကို
"Khagun"
နာက်င္စြာ ငိုေႂကြးသံနဲ႔ေအာ္ဟစ္သံေတြက ရြက္ဖ်င္တဲအတြင္းမွ လြင့္ပ်ံ ႔ လာသည္၊ ျမတ္ႏိုး စိတ္ပူေသာ အရိပ္အေယာင္က အမ်ိုးသား၏ သြင္ျပင္ႏွင့္ မလိုက္ဖက္စြာ သူ႔မ်က္လံုးထဲတြင္ ေပၚထြက္ေနသည္။ ထိုသူ က ရြက္ဖ်င္တဲအဝင္ဝသို႔ေလွ်ာက္လွမ္းသြားသည္။ ဒါေပမဲ့ ေမွာ္ေဆးဆရာက တားဆီးကာ
"Khagan madamကခုခ်ိန္မွာ မီးဖြားေနတဲ့အတြက္
အ႐ွင့္အေနနဲ႔ ဝင္လို႔မသင့္ေတာ္ပါဘူး.."
အမ်ိဳးသား၏အၾကည့္က က်ားတစ္ေကာင္လိုစူးရဲ
ၿပီး ဓားတစ္ေခ်ာင္းလို ခ်က္ခ်င္း လက္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။
ေမွာ္ေဆးဆရာ တစ္ခ်က္တုန္လႈပ္ကာ ေနာက္သို႔ဆုတ္သြားသည္။ ထိုသူက ေအးစက္စြာ ႏွာေခါင္း႐ွံဳ႕လိုက္ၿပီး ရြက္ဖ်င္တဲအတြင္းသို႔ ေျခလွမ္းသြာသည္။
အဆက္မျပတ္ ေအာ္ငိုေနေသာ အသံစူးစူး တစ္ခုက ပ်ံ႕လြင့္ လာသည္...။အမ်ဳိးသားက လ်င္ျမန္ေသာ အ႐ွိန္ျဖင့္ အိပ္ရာေဘးသို႔ ကပ္သြားသည္..၊
"မိန္က်ီ ဘယ္လိုေနလဲ.."
ဝင္လာေသာသူကိုျမင္ေသာအခါ အမ်ိဳးသမီးက ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပံဳးဖို႔ အားယူလိုက္သည္။အမ်ိဳးသမီး၏ နက္ေမွာင္ေသာ ဆံႏြယ္မ်ားက သူမမ်က္ႏွာတြင္ ကပ္ၿငိေနၿပီး..၊အသားအေရက ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည္..။ဒါေပမဲ့ သူမ အားနည္းေနပံုေပၚေသာ္လည္း
ေတာက္ပရႊန္းစိုေနေသာအရိ္ပ္အားသူမမ်က္လံုးထဲတြင္႐ွင္းလင္း စြာ ျမင္ေနရသည္။
အမ်ိဳးသမီးက တိုးညင္းေသာအသံျဖင့္
"Khagun" ..ႏူးညံမွဳျဖင့္ ေခၚလိုက္ေသာ အသံက ျမက္ခင္းလြင္ျပင္ လူမ်ိဳးစုအသံမေပါက္ေပ..။
အမ်ိဳးသားမွာ အလြန္အရပ္ျမင့္မားၿပီး သန္မာေသာကိုယ္ဟန္႐ွိသည္၊ဒါေၾကာင့္ သူက အိပ္ရာေဘးသို႔ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ၿပီးထိုင္ခ်လိုက္သည္။ႀကီးမား
ေသာသူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားက အမ်ိဳးသမီး၏ မ်က္ႏွာကို
အသာအယာပြတ္သပ္ကာ ေခြၽးမ်ားကို ဖယ္႐ွားေပးလိုက္သည္။ၾကမ္းေထာ္ေနသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္
ႏူးညံ့ေသာ အသားအေရ က သိသာစြာ ကြာျခားေနသည္။
"ကိုယ္ ခနေန ျပန္လာခဲ့မယ္"..
"Khagun ကေလးက ေယာက္်ားေလးလား..မိန္းကေလးလား.."
အမ်ိဳးသား၏အၾကည့္က ေဘးသို႔ တခ်က္ေဝ့သြားသည္။
"ေယာက်္ားေလး..ကိုယ္တို႔ရဲ႕ ပထမဆံုးကေလးက
ေယာက်္ားေလး.."
အမ်ိဳးသမီးမွာ စိတ္အႀကီးအက်ယ္ သက္သာရာရသြားဟန္ျဖင့္ သူမအျပံဳးမွာ ပြင့္လန္းလာသည္။
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ သူမမ်က္လံုးမ်ားတျဖည္းျဖည္းေဖ်ာ့ေတာ့စြာ ပိတ္က်သြားသည္၊ အမ်ိဳးသားမွာ ႐ုတ္တရက္ထိတ္လန္႔သြားၿပီး သူမ အသက္႐ွဴ နွုန္းကို စမ္းသပ္ၿပီး စိတ္ေအးသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ အမ်ိဳးသားက သားေမြးေစာင္ကို သူမကိုယ္ေပၚသို႔ လႊမ္းျခံဳေပးလိုက္သည္။