streetfighters

Hoofdstuk 61

TIJDSPRONG...
(Vlak na de finale van het toernooi)

Alles komt terug, terwijl ik wacht op nieuws blijft het beeld zich maar in mijn hoofd afspelen. een ding is zeker, het was een spectaculaire finalen.

(Flashback)

"Zenuwachtig?" Vraagt Julia terwijl ze haar hand op mijn schouder legt. ik knik heel erg hard. "waarom Deb, je bent de beste van het team.." ik glimlach breed naar haar. "toch ben ik zenuwachtig fluister ik door mijn glimlach heen. ik voel een steek door mijn lichaam als ik een man de ring in zie lopen. iedereen begint te schreeuwen.

The red devils, onze tegenstanders in de finalen overleggen druk om te kiezen wie ze als eerste laten vechten. Skyler loopt de ring in en al snel hoor ik mijn naam vallen. fijn, ik mag als eerste. ik sta op en wil weglopen naar de ring, maar ik wordt teruggetrokken door Jorden. zijn hand glijd door mijn haar en hij fluistert wat in mijn oor. Door de zenuwen kan ik het niet eens horen.

Ik sta in de ring, en kijk naar het team van the red devils. "wil je weten wie ik ben?" Het is de stem die ik altijd hoor. Mijn ogen worden groot en ik kijk strak vooruit, na al die tijd ben ik er nog steeds niet achter van wie de stem is die ik hoor. "je kunt me zien,als je goed kijkt teminste." vragen kijk naar voren, en daar zie ik het. Raily kijkt me aan. geen emotie, helemaal niks, gewoon een blik. "verassing" hoor ik, en Raily's mond beweegt mee. ik adem diep in, hij had het al die tijd gepland om het nu te vertellen zodat ik van slag zou raken vlak voor mij gevecht. Maar ik heb nu officieel besloten dat het niet gaat werken.

Geschrokken kijk ik om me heen, het is echt waar! Ik heb gewonnen. ik loop blij terug in de armen van Jorden. "Ik ben
Zo trots op je Deb." Ik glimlach en samen wachten we af op het volgende gevecht

Ik ga dood van de spanning, 6-6 en Jorden en Raily zijn de enigen die nog niet aan de beurt zijn geweest. ik knijp in Jorden's hand en geef hem een knuffel "ik hou van je" fluister ik in zijn oor.

Opeens wordt het stil. ik schreeuw, Demi zit naast me en kijkt geschrokken naar me. de tranen rollen als een gek over mijn wangen. ik schreeuw nog eens en sta op. ik voel dat ik al snel door 3 mensen tegengehouden wordt. Demi, Jack en Timo hebben me stevig vast en trekken me terug naar achter. "Deb rustig" ik spartel zo hard als ik kan en de tranen rollen over mijn wangen.

We staan ondertussen buiten. "Debby, haal rustig adem" ik probeer door de tranen heen te bijten, maar het lukt me gewoon niet. "Demi, hij stak hem neer. Raily stak Jorden neer!" Dat laatste schreeuw ik wanhopig. ik kan het niet geloven, we weten niet eens zeker of Jorden nog leeft.

(Einde flashbacks)

Een mevrouw in een witte jas komt de wachtkamer binnen. meteen sta ik op en kijk haar aan. "hij ligt in coma..."