hoofdstuk 2

230 11 1
                                    

langzaam open ik mijn ogen. ik voel de pijn in mijn hoofd minder sterk als gister. ik kijk de kamer rond, er hangen posters en foto's van boksers en vechters. niet het meest gezellige om wakker mee te worden. ik sla de dekens van mijn lichaam. ik zie een klok staan het is 11:00, mijn broer vermoord me. ik sta op en loop naar de deur. nog steeds afvragend waar ik nou eigelijk ben. ik hoop dat ik niet bij die jongens van gister ben. die gedachten maakt me bang, de deur van mijn kamer gaat open. van schrik val ik achterover op de grond. het meisje komt naast me op de grond zitten. "sorry, ik wou je niet laten schrikken" haar glimlach is zo lief dat ik me meteen op mijn gemak bij haar voel. "kom dan gaan we even wat eten, je hebt vast honger." ik knik en sta op. samen lopen we naar de kamer ernaast. de muren zij zwart en donkergrijs geschilderd. links staat een keukentje en midden in de kamer staat een tafel met 7 stoelen. 5 ervan zijn bezet. meisje naast me begint te praten "ze is wakker" de groep was druk aan het praten maar ze stoppen en al hun hoofden draaien mijn kant op. " ga maar zitten ik pak wel wat te eten voor je." zegt het meisje naast me. opeens valt het me op dat alle mensen zwarte kleding aan hebben en ook dragen ze allemaal een leren jasje. braaf doe ik wat het meisje zegt en ga op de stoel aan de kop van de tafel zitten. ik voel me rustiger omdat ik zie dat het niet de jongens van gister zijn. iedereen behalve ik begint te lachen. "ze voelt zich meteen thuis" zegt het meisje vanuit de keuken. een jongen met een streng uiterlijk en zwart haar neemt het woord. "hoe heet je?" iedereen kijkt verwachtingsvol naar me. "Debby" zeg ik zelfverzekert. "hhmm, ik ben Jack, en dit is Julia " en hij wijst naar het meisje naast zich. ze heeft lang blond haar en is erg knap "dat is Sammy" hij kijkt naar de jongen naast Julia. hij is lang en dun en draagt een bril. "het meisje in de keuken heet Demi" ze glimlacht lief en loopt met een bord gabakken ei naar me toe en zet het voor me neer. haar groene ogen staan mooi bij haar donkere huidskleur. haar zwarte krullen hangen over haar gezicht en ook zei neemt plaats aan de tafel. "En dat zijn Timo en Jorden" ik herken de jongens ergens van. volgensmij waren ze gister bij de disco. en misschien hebben zij mij hierheen gebracht. Timo lijkt heel erg op Demi. ze lijken broer en zus "zijn julie broer en zus" vraag ik aan Demi. Timo antwoord meteen "ik ben de knapste he." ik lach en knik "tuurlijk!" ik kijk naar Jorden. hij ziet er vrij mysterieus uit. "wat is er gebeurt na die klap op mijn hoofd?" hij kijkt me verbaast aan. "we hebben je hierheen gebracht" zegt hij snel. dan begint Sammy te praten. "hij heeft ze helemaal in elkaar geslagen!" Jorden kijkt bescheiden naar beneden. het ziet er lief uit als hij dat doet. "Zal ik je naar huis brengen?" stelt Julia voor. eigenlijk wil ik niet naar huis ik heb zo veel vragen, maar ik besluit dat achter me te laten en ik knik, ze brengt me op de scooter naar huis. als ik de deur van mijn huis open doe bereid ik me al voor op ruzie met mijn broer.

streetfightersWhere stories live. Discover now