streetfighters

hoofdstuk 8

ik voel een dat mijn handen worden vastgepakt. 2 ijzige koude handen pakken de mijne vast en trekken me omhoog. even ontmoeten zijn groene ogen de mijne en kijk ik verlegen weg als ik zijn grijns zie. maar een seconde later liggen we plat op onze buik op de bovenkant van de trein, de ruimte boven de trein is net hoog genoeg om er door te kunnen. ik ben blij met Jorden's hulp maar vraag me af hoe me hier vanaf komen. ik zie licht aan het eind van de tunnel, dat betekend dat we zo moeten gaan springen. we verschuiven ons voorzichtig naar de rand. als we uit de tunnel zijn pak ik zijn hand springen we. als we op de grond zijn beland voel ik met mijn ene hand de grond, het gras is mooi groen in het maanlicht. ik zie Jorden onder me grijnze. "wat kijk je nou?" vraag ik half beledigt half lachend. hij tilt zijn hand op en houd hem voor mijn neus, tot mijn grote schrik is mijn hand in die van hem verwikkelt en ook ligt mijn lichaam op dat van hem. snel sta ik op en kijk met een beschaamt gezicht na beneden. ik hoor gelach om me heen." WAUWIE, eerste avond en je springt al meteen boven op een jongen."zegt Julia op een plagerige toon. ik heb in de gaten dat als ik met hun optrek ik zoiets wel vaker zal horen, dus ik lach maar mee. zelfs Jorden lacht mee terwijl hij opstaat. we lopen richting het appartement, deze keer nemen we de lift. Jack overhandigt me een sleutel, of nou ja daar lijkt het op maar ik denk niet dat er een deur is die zon slot heeft. "hiermee kun je naar de trainings ruimte" ik kijk verbaast als hij die van hem pakt, precies de zelfde. ik kijk naar de knopjes van de lift. ze geven groen licht. hij steekt de sleutel in een afgebroken stukje metaal. er galmt een stem door de lift

welkom, de trainings ruimte is gereed. spreek wachtwoord uit. bij een fout antwoord, stort de lift naar benede

mijn hart klopt in mijn keel. lift....beneden....storten.... auw, klinkt pijnlijk. "streetfighters" ,snikt Sammy