Zawgyi
ေက်ာင္းကထြက္လာကတည္းက စစ္ပိုင္တို႔ ကားေလးကတိတ္ဆိတ္လို႔....
စစ္ႏိုင္ေရာ သူရိန္ပါ လိုက္မလာတာေၾကာင့္ ကားေပၚမွာ၂ေယာက္တည္း အသက္႐ႈပင္ၾကပ္ခ်င္သြားေတာ့သည္ အုပ္စုလိုက္ႀကီးနဲ႔ဆိုရင္ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္
အခုေတာ့ စိတ္လႈပ္႐ွားကာေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ားပင္ ေအးလာေတာ့သည္...
ေဘးမွထိုင္ေနတဲ့သူကေတာ့ ကားေမာင္းတာကိုအာရံုစိုက္ေနတာေၾကာင့္ သိလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ....
နက္ျပာေရာင္ စတစ္ကို လက္ဖ်ံနားထိေခါက္တင္ထားတာေၾကာင့္ အစကတည္းကျဖဴေနတဲ့ သူ႔အသားအရည္ကို ပို၍ပင္ထင္းေနေစေသးသည္....
အၾကာႀကီးၾကည့္ေနရင္ မေကာင္းတာေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ဘက္ကိုသာ အၾကည့္လႊဲခဲ့ရေတာ့သည္...
"စစ္ပိုင္ ဘာလို႔လဲ ေအးလို႔လား"
မီးနီမိေနတာေၾကာင့္ ကားခနရပ္ရင္း သူ႔ဘက္ကိုလွည့္လာကာ ႐ုတ္တရက္ေမးေလေတာ့...
"အာဟ....မေအးပါဘူး ဘာလို႔လဲ"
"မင္းကသာမေအးဘူးေျပာေနတာ မင္းလက္ဖ်ားေတြကေရခဲတုံး က်ေနတာပဲ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေနမေကာင္းဘူးလား"
ေျပာရင္းဆိုရင္း လက္ကလည္းနဖူးေပၚလာစမ္းေလေတာ့သည္...
စစ္ပိုင္ နဖူးေပၚက်လာတဲ့လက္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ပုတ္ထုတ္လိုက္ကာ...
"အာ...ဟိုမွာမီးစိမ္းေနၿပီ ေမာင္းေတာ့ေလ"
"Sorryေနာ္ ငါကအဲ့လိုဆိုအက်င့္ပါေနလို႔"
အမေလး ငါ့ႏွလံုးေလးေပါက္ထြက္ေတာ့မွာဘဲ နင့္ေမႀကီးေဒၚမို႔လို႔ အက်င့္ပါေနတာလား...
စိတ္ကေတာ့က်ိန္ဆဲေနေပမယ့္ အျမင္မွာေတာ့...
"ရပါတယ္ ငါလည္း႐ုတ္တရက္မို႔လို႔ပါ"
ႀကိဳက္တာႀကိဳက္တာပဲ ဆဲတာဆဲတာပဲ တစ္ကန္႔စီေပါ့...
အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ေငြသြန္းခအိမ္ေရာက္သည္အထိ ဘယ္သူမွစကားစ မေျပာျဖစ္ေတာ့ေခ်...
"စစ္ပိုင္ ငါတို႔ေငြသြန္းအိမ္ေရာက္ၿပီ ထေတာ့"
စိတ္လႈပ္႐ွားလြန္တာေရာ ညကမိုးလင္းထိဂိမ္းေဆာ့ထားတာေရာ ေပါင္းကာစစ္ပိုင္တစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္....
YOU ARE READING
Paing (Z~U)
青少年小说မ်က္ဝန္းျပာေတြနဲ႔ မင္းေၾကာင့္ အခ်စ္ဆိုတဲ့ စိတၱဇနာမ္ကို ယံုၿပီးေနာက္ပိုင္း ငါကအမ်ားဆိုင္နာမ္ကို မုန္းတတ္လာတယ္... မင္းကငါ တစ္ေယာက္တည္းပိုင္တဲ့ တစ္ဦးဆိုင္နာမ္....💙 မျက်ဝန်းပြာတွေနဲ့ မင်းကြောင့် အခ်စ္ဆိုတဲ့ စိတ္တဇနာမ်ကို ယုံပြီးနောက်ပိုင်း ငါကအများဆ...
