The Last Flower (ZOMBIE apocalypse)

Chapter 9 Amelia and the last flower

Narating ni Bron ang Hospital sa hapon na iyon. Nilakad niya lang to. Luckily puro street animals lang ang tanging naging mga kalaban niya on his way.

Gulat si Bron nang makitang parang haunted na ang private hospital. Maraming bakas ng dugo ang mga pader na lalong nagpakaba sa kanya.p Lalo na't hindi niya alam kung ano na ang nangyayari sa kanyang kapatid at ina.

Pinuntahan niya yung secret operating room nung matabang doktor. Nanlaki naman ang mga mata niya dahil puno na rin ng dugo na may marka ng kamay sa may pintuan. Bumilis ang tibok ng puso niya sa kaba seeing na sira na din ang security lock nito.

Tinulak ni Bron ang mabigat na pinto at agad niyang nakita ang tatlong lalake na nakatayo. Kung dati apat sila, ngayon tatlo nalang. Their white suits are splashed with blood.
Naisip ni Bron baka may masama silang ginawa  sa kapatid niya. Naka ramdam siya ng galit.

"Nasaan si Amelia at ang aking ina!??" Sigaw na pa-tanong ni Bron.

Hindi siya sinagot pero lumabas naman ang matabang doktor mula sa kwarto kung saan nakalagay ang kanyang ina noon. Iba na ang itsura ng doctor. Matamlay na parang may sakit. Parang pumayat rin nw tila ilang araw ng hindi kumakain..

"Nasaan sila?" - Bron

Tahimik lang silang lahat. Lalong uminit si Bron. Gusto niyang mag wala.

"Kuya?" Maliit na boses galing sa likuran ng doctor.

Bron eyes norrowed as he see his sister came out from the doctors back. Wala namang sinabi ang doktor. Naka titig lang siya. Gulat si Bron nang nakita niyang mas maikli at manipis na ang buhok ng kapatid. Thin and pale na parang wala nang dugong dumadaloy sa katawan niya.

Agad nilapitan ni Bron ang kanyang kapatid.

"Amelia...." Nanginginig na boses ni Bron.

But then the doctor interupted; " She's losing her hair every now and then. Mabilis ang pag spread ng virus sa katawan niya. Pero sa tulong ng aming naisagawa na serum, we certainly slowed down the spread of the virus sa katawan niya. "

Pagka tapos itong pakinggan ni Bron, lumuhod siya sa harap ni Amelia.

"Kuya? ba't dala mo ang espada ni papa?" She innocently asked.

"To protect you from monsters." Sambit ni Bron na naluluha na.

Tumingin si Amelia sa doktor.

"She understands everything Bron. Alam na niya. Naiintindihan niya kung bakit siya nagkakaganyan. At alam niya kung san ng simula ang apocalypse na ito." Sabi ng doktor.

Amelia just stared at her brother.

"She's strong.. Sabi niya sa'kin, Bron. Hindi siya iiyak.." Sabi ng doctor habang binibigyan ng ngiti ang 10 years old na si Amelia.

Hinawakan ni Bron ang mga kamay ni Amelia. Dama niya ang ginaw nito.

"Sorry kuya... Ako ang naging naging simula ng lahat ng 'to." Sabi ni Amelia na halatang malungkot.

"No... Hindi. Hindi.Wala ka'ng kasalanan, Amelia.." Sambit ni Bron at niyakap ang kapatid. Bron patted her head at oo nga, kusang nahuhulog ang mga buhok niya. Hindi mapigilan ni Bron mapaiyak. Lalo pang hinigpitan ang pag akap sa kapatid..

"You will never become one of them. Hindi ako papayag maging isa ka sa kanila. Promise 'yan" - Bron

"Patawarin mo rin ako Bron. I lost grip of your mother. Hindi ko alam, tumakas siya. Hindi namin siya nakita sa whole buidling.." The doctor interupted

"Hahanapin ko siya." Matapang na sabi ni Bron.

The doctor sighed. " Alam ko rin kung ano at kung saan makukuha ang cure sa virus na ito."

Lumingon si Bron sa doktor. Kinuha ng doctor ang isang maliit na kahon.

"Ano iyon? Sabihin mo saakin." -Bron

Ibinigay ng doktor ang kahon kay Bron..
"The Last Flower" Sabi ng doctor sa seryosong mukha.
"Ang alam ko, may mga scientist na kasalukuyang hinahanap ito now a days." Dadag pa nito..

"Just tell me where it is." Titig na titig si Bron sa mga mata ng doktor puno ng galit at diterminasyon.

" I don't know the specifics about it. Basta ang alam ko.. Hanggang sa may kalikasan pa, nandiyan pa rin ang bulaklak." -Doctor

"Kalikasan?? Hindi mo ba nakikita kung ano na'ng nangyayari ngayon sa paligid? Unti unti nang nawawala ang mga halaman.. Mga puno... Nauubos na ang kalikasan dulot ng pagwawala ng mga hayop; sinisira ang kanilang tirahan. Alam ko'ng kapag nadapuan ng virus ang mga hayop, mas wala silang kontrol sa sarili." -Bron

"Alam ko Bron kung ano'ng karahasan ang nagaganap sa paligid. Dama ko ang hangin.. Ang hangin na hindi presko at may amoy pa'ng hindi natin nagugustohan. At oo, animals has greater access sa pag sisira sa kalikasan. Kaya nga konti lang ang oras mo para hanapin iyon. Lalo na't may mga scientist na hinahanap rin ito.." -Doctor

Nagkunot-noo si Bron.

"Well, hindi na ako mag sasayang pa ng oras..." Sabay hawak ng mahigpit sa kapatid at pumatungo sa pinto.

"Bron... Kakaiba ang bulaklak na ito. The last kind of it. Huling lahi na 'to. Dahil abusadong ginagamit naming mga scientist ang mga bulaklak na iyan noon para sa mga experiments namin, kaya ngayon, it's going extict. At isa pa, these flowers lives together. Ibig sabihin, nasa iisang lugar lang sila tumutubo. Ito tandaan mo, if theres a river, theres a big possibility na na sa paligid lang nito ang bulaklak." sambit ng doktor.

Napahinto si Bron at muling nilingon ang doctor.

"Salamat.." Sambit ni Bron at lalabas na sana ng pitno..

"Ang kahon na iyan, Bron, ay nag lalaman ng isang dosenang serum. Gamot iyan para sa kapatid mo. Kaso hindi ito tumatagal. 12 hours is its limit.. Kailangan mo'ng i-inject iyan kay Amelia, bago pa umabot ng 12 hours. Nakakatulong itong mapahina ang pag spread ng virus sa buong katawan niya. Kaya bago pa maubos ang 12 na serum na iyan Bron, dapat mahanap mo na ang bulaklak. Mag to-12 hours na mamayang gabi simula nung inenject ko siya. Huwag mo'ng kalimutan.." -Doctor

"Opo.." Klarong klaro ang determinasyon sa boses ni Bron. Lumabas na din si Bron mula sa silid kasama ang kanyang kapatid.

Tumingin si Amelia sa kanyang kuya. "Kuya, huwag kang mag-alala. Kaya ko pang mag lakad. huwag mo na akung buhatin" Sambit nito sabay ngiti.

..........

Fortunately, nakakita si Bron ng police bike, na siguradong gumagana pa. Kaya ito na ang kanilang sinakyan.

Mahigpit na inakap ni Amelia ang kuya from behind habang ng d-drive si Bron. Feeling niya ligtas na ligtas na siya sa piling ng kanyang kuya. Napangiti ang bata with content and happiness.

"I love you kuya.. And thank you for coming back for me" Mahinang sambit ni Amelia.

------------------------------

(sa school)

" Sunset na ah.. Wala pa si Bron. Baka akalain niyang wala na tayo dito dahil inaatake na dito ng zombies." May tensyon ang tunog ng boses ni Erick while loading a shotgun.

"Nawawala rin si Kayri, Erick." Sambit ni Hannah na halatang kinakabahan na. Binigay naman ni Erick ang loaded shotgun sa kanya.

"Hahanapin natin sila. Lalaban tayo sa mga zombies na ito!" Sambit ni Erick at lumabas na ng classroom.

Hindi nila alam na nakapasok na pala ang mga zombies sa campus. Parang binuksan yata ang gate. Sinadyang buksan. Hindi naman nila kaagad namalayan dahil nakatulog sila buong hapon. Nagising na lang sila nang narinig nila ang maiingay na mga zombies.

RrrRRhhrrHRRRhhrRRrr !!!!!

Dinig sa whole school building ang ingay na dulot ng undead.

Makaka labas at makaka survive ba sina Erick at Hannah?
Sino naman ang ng bukas ng gate?
Darating kaya si Bron?