Chapter 2 The Dreadful Disease

2.8K 49 6
                                    

Bron looked around for a way in.

Ayun! There's an open window na hindi napapansin ng mga tao!

He ran towards the it, jumped through and now he's in.

Kung maraming tao ang nasa labas, ganon din karami dito sa loob. Nagkagulo na ang mga staff and nurses. They can't possibly control the paniced crowd. They're being outnumbered.

Alam niyang nasa 3rd floor ang room ni Amelia, pero he cant recall kung anong room number. Ilang linggo na ang naka lipas mula nung huling dalaw niya.

Masyadong maraming tao ang gumagamit ng elevators kaya tiniis niyang takbuhin ang hagdan hanggang 3rd floor. Marami din siyang mga nakasabay. Umiiyak at nag pa-panic.

Panting heavily he thought about all the questions he have and how this might relate to Amelia.

Pilit niyang hindi ma out of focus sa mga naririnig niyang iyakan at sigawan. The hospital is in chaos.

Inisa isa ni Bron ang mga kwarto sa floor na iyon. May nakita siyang pamilyang umiiyak sa harap ng naka higang lalake. Hindi na ito gumagalaw.

Is he dead?
Teka bakit parang may mga bite marks siya?
Ano yan? Kagat ng tao?!

ROOM 342

" Nasaan ang kapatid ko? Alam kong ikaw ang doktor niya. " Tanong ni Bron sa Matabang doktor na tila kanina pa siya hinihintay.

Tumingin ang doktor sa mga mata ni Bron bago ito sinuot ang kanyang salamin.
"Follow me."

Bron gre uncomfortable habang sinusundan niya ito. Sumakay sila sa private elevator for staffs & emergencies only.
Huminto ang elevator sa Ground2 Floor

"Ano to? Bakit tayo nandito?"

"You wanted to see your sister hindi ba? I'm taking you to her." -doctor

Parang may mali sa doktor na ito ngunit binalewala muna ito ni Bron to see kung ihahatid nga ba siya sa kapatid niya.

Huminto sila sa harap ng isang malaking pintong bakal.
" This is my secret operating room. Office ko na din ito. "

The doctor placed his palm on the scanner before it opened. Nang bumukas na ang mabigat na pinto, na gulat si Bron sa nakira niya.

May apat na lalakeng naka white overall suit. Nakatakip ang buong katawan at mukha. Anong klaseng experiment ba ang ginagawa nila? Inobserbahan ni Bron ang doktor at dahan-dahan na rin itong sinusuot ang white suit niya.

May nakikita siyang hospital bed na may nakahigang tao. Tinakpan ito ng puting tela kaya hindi niya ma tukoy kung sino. Dito na nag simulang bumilis ang tibok ng puso ni Bron.

May nakikita rin siyang isa pang pinto na nasa loob ng kwartong kinaruruonan niya. This room is separated with glass.

Agad na lumapit si Bron sa kwartong ito at dumungaw hoping na makikita niyang safe si Amelia.

Pero hindi..

"Mom?" Nanginginig na boses ni Bron. Naguguluhan.

" Anong nangyayari dito?! Nasaan ang kapatid ko!?? " Galit na hinarap ni Bron ang mga tao sa silid.

" Shhhh... " The doctor sush as he moved closer to the body lying on the bed.

Galit na nilapitan ni Bron ang maliit na matabang doctor at hinawakan ng mahigit ang mga braso nito. Nagulat siya sa sobrang kapal ng suot nito.

" Wala akong panahon para dito! Sagutin mo ko ng maayos! NASAAN SI AMELIA??!! "

The doctor released a big sigh. " Kumalma ka muna. Bitawan mo ko. I'll explain to you everything. Lahat ng gusto at kailangan mong malaman. "

" Everything!" - Bron

Huminga ng malalim ang doktor bago ng simulang mag salita.

" Ang kapatid mo.. Si Amelia, may dalang pangbihira o sabihin nating, imposibleng karamdaman. Isa itong virus. Inexamine rin namin ang mama mo because we think this might be the reason din kung bakit hindi siya gumagaling. Buti nalang Amelia's responding well sa mga test na ginagawa namin. Pero, hindi pa sapat to para malaman namin ang dahilan nito. Importanteng malaman natin ang causes nito para maka gawa rin tayo ng cure. "

Huminto saglit ang doktor at inobserbahan ang reaksyon sa mukha ni Bron. " Naiintindihan mo ba, mr. Bron? "

Kahit hindi ito masyadong naiintindihan ni Bron, tinanong niya muli ang doktor " Where is she then? "

Lumapit ang apat na lalake sa kama na nasa gitna. Dahan dahang binuklas ang telang puti at..

" Amelia!! "
Nilapitan ni Bron ang kapatid. She's now very pale. Motionless; Like she's dead.

Hindi lubos maintindihan ni Bron ang dapat na maramdaman. Sobrang ikli na ang buhok ni Amelia na tila may cancer itong malala na. Itoy marahil sa daming test na isinagawa sa kanya.

" Ano to? Kailangan ba talaga siyang itali?? "
Her hands, feet, as well as her neck, nakatali ng mahigpit sa kama.

Susuntukin na sana ni Bron ang doktor pero pinigilan siya ng mga lalake naroon pinilit niyang kumawala ngunit masyadong malalaki at malalakas ang mga taong ito.
Napaluha na lang siya sa galit.

" Makinig ka muna Bron, your sister needs to stay here. You don't have to worry, she's in professional care. Inaamin ko, kailangan namin siya, at alam kong kailangan mo rin siya. Pero, magagamot mo ba siya magisa? Trust me, Bron. Kami na ang bahala kay Amelia. "

" Hindi mo pa rin sinasagot ang tanong ko. Bakit siya naka tali? " -Bron

The doctor sighed and said " Kinagat niya ang isa sa mga nurse. Biglang ng iba ang behavior ng nurse na ito kaya naisipan naming dalhin si Amelia dito para suriin. Hindi namin aakalahing yung nurse na kinagat niya ang kakalat ng virus na ito. Sabi nang janitor na nakakita, malakas raw na hinila ni Amelia ang nurse at kinagat ito. Kahit yun lang ang panahong naging agresibo si Amelia, kailangan parin namin siyang itali dahil hindi tayo nakaka sigurado. I hope you understand now. "

" Ibig mo bang sabihin, maaring si Amelia ang puno't dulo ng virus na ito? Nangangagat na parang aso?? " Naguguluhang tanong ni Bron.

" According to the results, ang mga symptoms na nakita namin kay Amelia at sa nurse na kinagat niya ay gawa lamang ng ibang nilalang. Zombie." -Doctor

Nanlaki ang mga mata ni Bron. " Z-zombie???"
Gulat na gulat si Bron. " Sa pag kakaalam ko doc, mabilis kumilos ang mga zombies. They're wreckless at hindi tulad nito. My sisters here and she looks harmless to me. "

" Listen Bron. May dalawang klase ang zombies. May zombies na tulad ng iniisp mo. Hungry and wreckless. Kakainin ka hanggang sa mamatay ka. Pero meron ding isa pang klaseng zombie na ang tawag ay Carrier. Ibig sabihin hindi sila mabilis, hindi ka nila kakainin, kakagatin ka lang. Isa, dalawa o tatlong kagat lang para gawin kang zombie rin. Still, you have to be careful sa taong akala mo, patay na at nakain na ng zombies. Maaring carrier zombie pa rin ito. Pero kung eating zombie ang aatake sayo, siguradong ubos ang lamang loob mo." - doctor

Tila hindi kayang lunukin ni Bron kahat ng sinabi ng doktor. Nanindig lamang ang kanyang mga balahibo sa kilabot.

" I'm sorry Bron."

Tumayo si Bron at lumakad palabas ng pinto. Bakas sa mukha ang mga pawis, galit at takot na nararamdaman.

Huminga ng malalim si Bron at nag simulang akyatin ang hagdan. Inisip niya, siguro tama na rin 'yong naroon si Amelia para safe siya.
.

Malapit na niyang marating ang 1st floor nang napahinto siya at napatakip sa kanyang bibig at ilong.

The smell of blood flood.

----------------------------------


The Last Flower (ZOMBIE apocalypse) Where stories live. Discover now