Kidnapped

« 39 »

Carter p.o.v

Verschrikt keek het zielige scharminkel dat zichzelf Liam noemde, naar mij. Ik liet het mes even door mijn handen glijden, zonder mezelf te bezeren, natuurlijk. Het was een vlindermes, een soort opvouwbaar zakmes met twee handvaten die in kunnen draaien in tegengestelde richting. Klinkt cool, ik weet het. In een snelle beweging klapte ik het mes uit tot zijn volle lengte, ik kon de angst van Liam haast ruiken, ik grimaste.

'W-wat ga je daarmee doen?!' Ik grinnikte. Langzaam bracht ik het mes naar zijn gezicht, zijn reactie was dat hij zijn ogen dichtkneep. Ik moest toegeven, ik had verwacht dat hij tegen wat meer kon, wat een mietje. Met een rustige beweging trok ik een lijntje over zijn rechterwang met het mes, gelijk begon er bloed uit te vloeien. Het was maar een dunne kras, niks dieps. Ik wilde zijn "knappe" gezicht verpesten.

'Je bent echt een lafaard!' zei hij met op elkaar geklemde tanden, van woede, 'je durft je gezicht niet eens te laten zien.'

'Nu heb je opeens ballen, hè. Net was je nog aan het stotteren van angst,' spotte ik. Hij begon me best wel te irriteren nu. Snel scheurde ik met mijn tanden een stuk ducktape af en pakte het weer op zijn mond. Ik bracht het mes nu naar zijn voorhoofd en begon daar ook kleine, ondiepe, krasjes te maken in zijn huid. Nu was Liam weer stil. Daarna verschoof ik het mes naar zijn kaaklijn, waar ik wederom hetzelfde deed. Ik deed een stapje terug en bewonderde mijn resultaat tot nu toe. Er liep bloed over zijn hele gezicht, mooi.

En nu het volgende onderdeel: de zweep. De zweep ging ik niet voor een of ander kinky doeleinde gebruiken, ik wilde hem er gewoon mee slaan. En dat deed ik. De eerste slag kwam op zijn borst, dat vond ik wel een mooie plek voor een rode striem.

'Deze is voor denken aan wat van mij is,' lichtte ik toe. Doelend, op Tess.

Hij kermde het uit van de pijn, ik sloeg echt hard met dit ding. Ik grijnsde alweer, ik vond het erg jammer dat hij mijn gezichtsuitdrukkingen niet kon zien door de bivakmuts.

'Deze is voor kijken naar wat van mij is,' ging ik verder, terwijl ik een flinke slag liet landen op zijn linkerbeen. Ik zag tranen opwellen in zijn ogen.

Met volle kracht raakte ik hem nu op zijn rug, hij schreeuwde het nu bijna uit, maar dat hoorde je toch niet echt door de tape over zijn mond.

'En deze is voor het aanraken van mijn bezit,' zei ik koeltjes. Het feit dat hij Tess heeft gezoend en aangeraakt, maakte me echt laaiend.

Ik besloot dat het nu wel weer genoeg was van de zweep, niet omdat ik medelijden met hem kreeg, maar omdat ik het simpelweg saai begon te vinden. Nu was het tijd voor mijn twee beste vrienden: mijn vuisten. Ik wilde zijn gezicht nog meer verminken. Mijn eerste klap raakte hem tegen zijn kaak. Hij bewoog hevig in de stoel en probeerde los te komen om me aan te vallen, maar tevergeefs. Mijn vuisten landde toen op zijn neus, dat moest echt pijn hebben gedaan. Tranen welden alweer op in zijn ogen. Daarna sloeg ik hem keihard tegen zijn rechteroog. Hij maakte geluiden die gedempt werden door de tape. Dit was geen eerlijk gevecht en dat wist ik zelf ook wel, maar wie zegt dat hij dat verdient?!

Ik bestudeerde zijn gezicht; er liep een straaltje bloed uit zijn neus. Over de rest van zijn gezicht zat overal bloed. Zijn rechteroog was rood en opgezwollen, dat werd sowieso een bauw oog. En zijn kaak was ook helemaal rood. Ik was tevreden met het resultaat.

'Heb je het nu begrepen?' vroeg ik hem betuttelend. Langzaam knikte hij.

Ik moest alleen nog één ding doen, zodat ik hier mee weg kon komen. Nou ja, het hoefde niet perse, aangezien hij toch niet uit deze stoel zou kunnen komen zonder hulp, maar het was wel een leuk effect. Dus, ik sloeg hem tegen zijn slaap aan en vrijwel meteen ging hij knock-out. Het zou best kunnen dat hij naar de politie ging om deze misdaad aan te geven, maar ze zouden me toch nooit vinden. Ik heb mijn gezicht niet laten zien, hij kan dan wel een vermoeden hebben dat ik het was, omdat ik het over Tess had, maar er was geen hard bewijs. DNA had ik ook niet achtergelaten, daar had ik goed op opgelet, ook omdat ik handschoenen aanhad.