𝐼𝑛 𝑗𝑜𝑢𝑤 𝑎𝑟𝑚𝑒𝑛 - Lyra Coulter

Hoofdstuk 8 'Zwerkbal'

Draco komt naar voren. Hij kijkt ons vuil aan.

"Malfidus, elke keer als jij spreekt heb ik spijt dat ik in de ochtend wakker ben geworden" zeg ik eerlijk, met een pijnlijke blik op mijn gezicht. Ik wou echt, dat ik deze ochtend in bed was blijven liggen. Het Griffoendor team moet er om lachen. Draco kijkt me aan. "Heb jij niets beters te doen? Zoals je zogenaamde vrienden zoenen? Potter was het toch?" Snauwt hij me toe. Ik zucht diep. Niet dit onderwerp opnieuw. "Dat wou je wel hé? Tenminste kan ik iemand krijgen, de enige die jij ooit zal krijgen is die achterlijke mopshond. Hoe noemt ze ook al weer... Park toch?" Ik wacht niet op zijn antwoord, en loop terug naar de groep van het Griffoendor team. Het Zwadderich team besluit eindelijk om naar hun deel van het veld te vertrekken.

"Laten we doen alsof dit nooit gebeurd is. We moeten ons concentreren op het spel!" Zegt Olivier. "Goed gedaan!" Fluisteren Fred en George nog even. Ik doe het met plezier. Ook al moet ik nog steeds wennen aan de situatie met Draco. Even later moeten we allemaal de positie opgeven waarvoor we auditie willen doen. Harry gaat weer voor zoeker zoals de vorige jaren, Fred en George als drijvers, en ik en Ginny als jagers. Simon als wachter en Daan... geen idee wat die eigenlijk doet.

"Laat het spel beginnen!" Roept Olivier en hij laat de ballen vrij. De beukers schieten in de lucht, net zoals de snaai en de slurk. Harry vliegt al meteen als een speer achter de snaai aan. Ik Ginny, en nog een andere jongen die ik niet ken vliegen door de lucht om de slurk te pakken te krijgen. Ik slaag er in om de slurk als eerste te pakken, en maak direct een eerste punt. Een gevoel van trots gaat door mijn lijf, en we gaan meteen weer door met het spel. Er worden veel punten gemaakt, vooral door mij en de andere jongen. Ron en Hermelien juichen de hele tijd vanaf de tribune.

Na een tijdje krijg ik de slurk weer in mijn vizier. Ik vlieg er zo snel als ik kan weer naartoe. Plots komt Draco mijn kant opvliegen. Ik schrik en probeer hem te ontwijken... maar ik ben net te laat. Ik heb geen controle meer over mijn lichaam en val van mijn bezem. Ik kan niets meer doen. Alles word zwart voor mijn ogen.

Pov Hermelien

We zitten te juichen voor het team. Ik zie in mijn ooghoeken dat Malfidus naar Lyra vliegt en haar hard duwt. Ze verliest haar evenwicht, en valt van haar bezem. "LYRA!" Gil ik en ik en Ron lopen van de tribune naar het veld. Harry en de rest van het team lopen zo snel als ze kunnen naar haar. "Lyra? Lyra?!" Roept Harry en hij rent naar haar toe. "Ze is toch niet...?" Zegt Daan in shock. "IEMAND BRENG HAAR NAAR MADAM PLIJSTER!" Roept Ginny. Olivier pakt haar snel in zijn armen en hij loopt het veld af, gevolgd door Ginny.

"Hoe durf je! Je bent echt een vuile lafaard Malfidus! Waarom probeer je haar keer op keer weer te vermoorden? Wat heb jij toch tegen haar?" Roep ik woedend naar Malfidus en hij en zijn team komen onze kant op. Hij lacht alleen maar. Ik loop naar hem toe, pak mijn stok en hou hem tegen zijn keel. Hij schrikt. "Jullie modderbloedjes hebben wel lef hé!" Snauwt hij en Harry heeft nu ook zijn stok op hem gericht. "Malfidus jij vuile slang. Ze had de keuze om alles aan Perkamentus te vertellen, maar ze deed het niet. Je zou van school getrapt worden. En dit is jouw dank? Jij maakt zoveel misbruik van haar goedheid Malfidus, en nu ga je er voor betalen..."

"Alarte Ascendare!" Roept Harry en Draco schiet in de lucht. Ik hoor hem gillen en hij valt op de grond. Hij ligt te kreunen van de pijn. "Die is voor Lyra." Roept hij, en we lopen weg.

"We moeten naar Lyra!" Zeg ik en het hele team loopt het veld af.

We lopen snel door de gangen, en iedereen kijkt ons raar aan, maar dat maakt nu even niet uit. Het lijkt wel alsof we net weggelopen zijn uit een zwerkbal match of zo iets, wat eigenlijk ook zo een beetje is, met dank aan Malfidus. Als we aankomen, zien we Olivier naast Lyra's bed zitten. "Jullie zijn er!" Zegt hij opgelucht. "Hoe gaat het met haar?" Vraagt Ron bezorgd. "Ze gaat hier wel een tijdje liggen, een paar dagen tot misschien wel een maand." "Dat meen je niet!" "Ligt ze in coma?" "Wat als ze nooit meer wakker word?" De ene vraag na de andere word gesteld. Madam Plijster komt bij ons staan. "Het is best, dat Lyra maar een paar bezoekers per keer heeft." Zegt ze met haar hese stem, in de hoop iedereen te kalmeren. Ik, Harry en Ron stellen voor om te blijven en Daan, Simon, Olivier en de rest van het team lopen de zaal uit.

"Oh ja Harry, zeg tegen Lyra als ze wakker word dat ze een plaatsje heeft in het team!" Roept Olivier nog voordat hij de zaal uitloopt.

Pov Lyra

Vage stemmen spoken rond in mijn hoofd. Ik zie niets. Ik weet niet zeker of ik wel iets hoor of niet. Ik weet niet waar ik ben of hoe ik hier gekomen ben. Nadenken kost zoveel moeite. Plots schiet ik wakker uit een soort trance en ik open mijn ogen.

"Lyra! Je bent wakker!" Hermelien omhelsd me. "H-hey" probeer ik te zeggen en ik glimlach. "Je wilt niet weten hoe bang we waren!" Zegt Ron opgelucht. "Hoe lang heb ik hier gelegen?" "Oh een paar dagen maar. Madam Plijster zegt dat je van geluk mag spreken!" Lacht Ron. "Ik ben zo blij je te zien!" Hermelien omhelsd me nog eens. "Wat heb ik gemist?" Vraag ik enthousiast. "Wel... we hebben onze eerste les verzorging van magische wezens gehad van Hagrid, en er was een hippogrief genaamd Scheurbek die Draco een gebroken arm bezorgd heeft!" Lacht Harry. Ik grinnik een beetje. Ik ga niet liegen als ik zeg dat hij het verdient heeft. Maar zou hij oké zijn? Stop Lyra, het is Draco. Hij geeft niets om je, en dat heeft hij nooit gedaan ook.

"Wat is er gebeurd toen ik viel?" "Wel, Olivier heeft je naar hier gebracht. Ondertussen heeft Harry Malfidus in de lucht laten vliegen en hij viel hard op de grond, en hij heeft er een paar verwondingen aan overgehouden!" Lacht Hermelien opgewekt. Ik kan het niet helpen, maar me een beetje bezorgd te voelen. Wat als hij echt zwaar gewond is? Ik forceer een glimlach op mijn gezicht, alsof ik blij ben dat Draco gewond is. "Bedankt Harry." Zeg ik en ik glimlach lief naar hem. "Voel je je goed genoeg voor het avondeten?" Vraagt Ron bezorgd. Ik heb niet lang nodig om na te denken. "Dat zal wel lukken denk ik. Ik sterf echt van de honger."

Hermelien en Harry helpen me om recht te staan. Het is even moeilijk want ik ben nogal draaierig. Ik draag nog mijn ziekengewaad en dus stelt Hermelien voor om even naar de leerlingenkamer te gaan om me om te kleden. Meteen als we de leerlingenkamer binnen komen lopen mensen ons tegemoet.

"Lyra je bent wakker!" Zegt Ginny enthousiast en ze omhelsd me. "Je zit in het team! Wist je dat al?" Vraagt Fred die er bij komt staan. "Nee echt? Serieus?" Zeg ik ongelovig. Niet te geloven dat ik echt bij het team zit! "Wees maar zeker!" Lacht George. "Jij doet mee als jager! Ik, Simon en Ginny zitten er wel niet bij, maar dat is oké. Volgend jaar kunnen we nog eens proberen!" Vertelt Daan. "Dat is waar" zeg ik al glimlachend. "Maar nu ga ik me snel omkleden, ik ga namelijk dood van de honger!" Lach ik en ik wuif hun gedag.

Als ik me heb omgekleed, lopen ik en Hermelien naar de grote zaal. Ik voel me nogal ongemakkelijk, en heb wat moeite met het stappen. Hopelijk word ik snel beter. Zodra we de grote zaal binnenlopen, zie ik dat onze vrienden enthousiast naar ons aan het zwaaien zijn. Mijn ogen vallen even op Draco, hij zit met zijn vrienden te praten.

Ik probeer hem uit mijn hoofd te zetten, en alles wat hiervoor met hem gebeurd is. Hij is mijn vriend niet meer, en ik denk dat hij dat nooit geweest is.