𝐼𝑛 𝑗𝑜𝑢𝑤 𝑎𝑟𝑚𝑒𝑛 - Lyra Coulter

Hoofdstuk 2 'Lespartners'

We lopen de grote zaal binnen. Boven onze hoofden vliegen kaarsen die de hele zaal verlichten. Een warme sfeer komt ons al meteen tegemoet. Alle leerlingen nemen plaats aan de lange tafels, die inmiddels al helemaal klaarstaan voor het feestmaal. Dan komen de eerstejaars binnen, en al giechelend lopen ze professor Anderling achterna. "Gek he, wij waren drie jaar geleden ook zo." Fluistert Hermelien. Een voor een worden de eerstejaars ingedeeld. Telkens als er iemand in Griffoendor word ingedeeld, beginnen we als een gek te roepen en te klappen. Fred en George geven alle eerstejaars een hand. Als iedereen is ingedeeld, geeft Perkamentus een korte speech, en dan kondigt hij aan dat het feestmaal mag beginnen. Hij heeft zijn zin nauwelijks afgemaakt, en de tafels worden al bekleed met het meest kleurrijke en overheerlijke eten dat je ooit hebt gezien.

"Potter... Potter!" Roept Malfidus half fluisterend. Ik zucht diep, en draai me om. "Is het waar? Ben je flauwgevallen? Je bent echt flauwgevallen!" Zegt hij spottend. "Hou je bek Malfidus!" Roept Ron en hij draait Harry om. Ik kijk hem aan, half aan het sterven van de achterlijke opmerkingen die hij maakt. Ik kan het niet helpen. "Malfidus, kun je echt niets beters verzinnen? Het begint zo verschrikkelijk saai te worden. Na drie jaar heb ik alles wel zo een beetje gehoord." Ik zeg het werkelijk uit de grond van mijn hart. Voor ik het weet, heb ik de hele Griffoendor groep rond ons aan het lachen gemaakt.

Malfidus wil zijn mond opendoen om iets te zeggen, maar word al snel tegengehouden door het meisje met het korte zwarte haar, die een stuk eten in zijn mond wilt duwen. Parkinson is haar naam volgens mij. Hij probeert haar letterlijk uit zijn gezicht te duwen. "Wat zouden we toch doen zonder jou Lyra" Zegt Ron, nog steeds aan het bekomen van het lachen. Ik grinnik, en focus me weer op het eten dat op mijn bord ligt. Na het feestmaal vertrekken we naar de leerlingenkamer. Eens aangekomen besluit ik eerst om mijn koffers te legen. Ik slaap met Hermelien, Katja, Belinda en Parvati op een kamer.

Als onze koffers geleegd zijn gaan we nog even naar de zetels, waar Harry en Ron zitten. Ik neem plaats naast Harry, die met een lege blik naar het haardvuur aan het staren is."Gaat het al een beetje?" Fluister ik. "Ja, ik ben gewoon nog een beetje in de war denk ik..." Stamelt hij. Ik leg mijn vermoeide hoofd op zijn schouder, en we kijken samen naar het knapperende haardvuur.

We starten de volgende ochtend met een les dranken brouwen. "Met welk ander huis hebben we les?" Vraagt Ron terwijl we door de gangen naar het lokaal lopen. "Even kijken... Ohnee, met Zwadderich" Zegt ze al zuchtend. "Wel dat word gezellig." Zegt Harry sarcastisch.

Als we aankomen, zien we dat alle andere leerlingen ze al zijn. "Reden van te laat komen?" Snauwt Sneep terwijl we binnenkomen. "Met alle het respect professor maar wij zijn toch niet te laat als ik correct ben? De rest is gewoon al vroeg en-" Zegt Hermelien verdedigend maar Sneep onderbreekt haar. "Tien punten aftrek van Griffoendor voor het afschuiven van de schuld, op medestudenten." Snauwt hij en sommige mensen van Zwadderich grinniken vol plezier. Hermelien wilt niet nog eens tegenspreken en we besluiten te gaan zitten.

"Dit jaar zal anders verlopen dan de andere jaren." Begint Sneep. "Jullie krijgen de kans om beter te leren samenwerken met jullie medestudenten, en daarom heeft professor Anderling mij de opdracht gegeven iedere Griffoendor naast een Zwadderich te plaatsen. Voor de rest van het jaar." Iedereen begint te jammeren. "Mogen we tenminste wel kiezen naast wie we zitten?" Vraag ik, licht geïrriteerd. "Jullie hebben ook daar, geen vrije keuze in." Zijn stem is eentonig, en er is geen enkele emotie af te lezen van zijn gezicht. Iedereen begint als een gek door de klas te roepen. "STILTE!" Sist hij. "Ik zal nu de namen afroepen met wie u voor de rest van het jaar zult samenwerken." Ik werp een beangstigende blik naar Hermelien.

"Belinda Broom en Benno Zabini" Begint hij. Belinda gaat zenuwachtig naast hem zitten. "Hermelien Griffen en Vincent Korzel." Ze loopt met tegenzin naar zijn bank. "Ron Wemel en Patty Park..." Ron lijkt in shock en valt bijna van zijn stoel. "Lyra Coulter en Draco Malfidus..." Mijn ogen worden groot bij het horen van zijn naam. Van iedereen die er is, heb ik de allerergste als mijn partner voor de rest van het jaar? Ik zucht diep en loop naar zijn bank. Hij kijkt me vuil aan. Als laatste word Harry naast Karel Kwast gezet, gelukkig zit hij aan de bank voor ons.

"Geweldig. Ik moet met een smerig modderbloedje samenwerken." Zegt Malfidus dramatisch, net luid genoeg zodat ik het zou kunnen horen. "Wel ik moet toevallig met de meest arrogante jongen van de school werken. Wil je ruilen van partner? Ik denk dat jij het goed met hem zou kunnen vinden." Zeg ik vol sarcasme, met een overduidelijk geforceerde glimlach op mijn gezicht. "Hou je vieze bek smerig modderbloedje!" Sist hij. "Malfidus laat haar met rust!" Zegt Harry die zich ondertussen heeft omgedraaid. "Hoe schattig. Is Potter je vriendje?" Spot hij, en een grijns verschijnt op zijn gezicht. Ik ben het beu, en kies er voor om hem te negeren.

Even later krijgen we de opdracht voor de les, en zoals verwacht, doet Malfidus niets. Hij zit me constant uit te maken, maar ik negeer hem compleet. Aan het eind van de les dien ik de opdracht in en loop snel het lokaal uit.

Even later is het middag. We zitten aan de eettafel als Malfidus aan het fluisteren is tegen zijn vrienden en onze richting uitkijkt. Ik ga niet liegen als ik zeg dat hij serieus op mijn zenuwen werkt. Ik krijg opeens een geniaal idee. "Hé Simon, wil je eens iets cools zien?" Fluister ik, en Simon kijkt meteen verrast op. Hij knikt enthousiast. "Kijk" Zeg ik, en zwaai mijn toverstok richting Malfidus, nadat ik een kleine spreuk heb gemompeld. Zijn hele gezicht neemt een roze tint aan, en de mensen van mijn tafel merken het al snel op. Nog geen tel later is iedereen aan het gieren van het lachen "GENIAAL!" Roept Harry. "Stop met me zo uit te lachen stelletje vieze ratten!" Roept Malfidus al panikerend. Plots kijkt hij naar mij, en ik grijns zoals hij altijd naar mij doet. "Ik krijg jou nog wel" Sist hij en ik rol met mijn ogen. Hij weet echt niet van ophouden.

Het is avond. Het was een zware dag, vol met boze professoren en moeilijke opdrachten. "Pfoe wat was dit voor een dag zeg!" Zegt Harry zuchtend en hij ploft in de zetel van de leerlingenkamer. "Ja, en Malfidus maakt het er ons niet makkelijker op..." Mompelt Hermelien. "Hij is echt een drama queen. Maar niet alleen dat! Ook het hele gedoe met de dementors, Sirius Zwarts..." Zegt Ron. Ik voel me plots nogal ongemakkelijk. "Ik ga even een luchtje scheppen" zeg ik snel, en ik sta op. "Blijf niet te lang weg hé!" Zegt Harry bezorgd. Al snel loop ik de leerlingenkamer uit.

Het is inmiddels al lang donker, en de meeste mensen zijn al in hun leerlingenkamer. De avondklok gaat over tien minuten al in, maar het doet me niet zo veel. Ik denk niet graag aan Sirius Zwarts. Het maakt me onrustig. En voor ik het weet krijg ik weer zo een stomme paniekaanval. Gelukkig kan ik er meestal net nog aan ontsnappen door even buiten te gaan ademen.

Ik wil net het gebouw uitlopen als ik op Benno en zijn Zwadderich vrienden bots.