GENERAL GANGSTER ACADEMY

PART 21

•Ariane's Point of View•

2 weeks.

2 weeks na ako'ng nawawala sa Academy. 2 weeks na'rin ang nakalipas simula noong na kidnap ako ng mga tauhan ni Brandon. At 2 weeks na'rin ang nakalipas at sigurado ako'ng nag aalala na ng sobra ang mga kaibigan ko na naiwan ko sa Academy at alam 'kung alam na'rin ni Dad at Oppa na nawawala ako.

Grabe hindi ko inaakala na sa kagustohan 'kung mag liwaliw lang sa labas ng Academy at doon ko nanaman naranasan ang dinanas ko noo'ng bata ako. Hindi ko mapigilang mapaisip. Paano kaya 'kung hindi ako tumakas sa Academy? Hindi ko kaya marararanasan ulit ang nangyari noon? Hindi kaya ako makikidnap? Hindi kaya ako mag kaka roon ng mga pasa't sugat sa katawan? Magiging masaya ba ako kapag hindi ako tumakas noon?

Hayts. Grabe ang dami 'kung tanong sa isipan ko ng mga posible hindi mangyare pag hindi ako tumakas. Pero ano pa ba'ng magagawa ko? Eh tapos ng mangyari. May magagawa ba ako 'kung mag sisisi pa ako? Wala naman di'ba? Wala namang mag babago.

Tsk! 'Kung hindi lang tito nila Shiella at Miracle 'yung Brandon na 'yun. Noon ko pa sana siya pina kulong. Kaso naisip ko noon 'yung pamilya niya. Siya lang kase ang nag tataguyod sa asawa't anak niya. Kaya pati pag bebenta at pag gawa ng droga pinasok na niya. Grabe buhay nga naman.

"Sandra.....halikana nag aantay na ang sasakyan sa baba..Tumayo ka na diyan....Tulala ka nanaman"

Doon ako nabalik sa realidad ng mag salita si kuya Lando.

"A-ah? Sige"

Oo nga pala. Ngayon na ang labas ko sa Ospital. Discharge na ako. Magaling na'rin ako. Kaso 'yung mga sugat ko hindi pa masyadong magaling. Lalo na sa bandang tiyan ko. Andami ko na'rin sugat sa katawan. Noon isa lang ngayon andami na. Meron na din akong bandage sa ulo na naka pulupot. Kase sina kuya Lando eh! Nambubugbog. Haha joke lang past is past.

Inalalayan ako ni kuya Lando na tumayo. Kukuhanin ko na sana 'yung bag ko kaso naunahan na niya ako. Grabe si kuya ang gentelman.

"Ako na baka mabinat kapa pag nag buhat ka ng mabigat.......Oh dali upo ka na dito"sabay turo niya sa......wheelchair?

"Ha? Ba't naman ako uupo diyan? Kaya ko namang mag lakad kuya Lando"

Grabe ginawa naman ba ako'ng lumpo? Excuse me kaya ko kaya'ng mag lakad. Ano akala niya saakin? Weak? Sus ang strong ko kaya!

"Wag ng makulit Sandra. Umupo ka na lang dito. Baka pag nakita ka ng mga kaibigan o pamilya mo sabihin pa'ng hindi kita inaalagaan ng mabuti. Mapasama pa ako"

"Pero kuya--"

Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng bigla ako'ng hatakin ni kuya Lando paupo sa wheelchair.

"Andami mo pa'ng satsat. Uupo ka lang naman......pasalamat ka't gusto kita"

Kumunot ang noo ko hindi ko maintindihan 'yung huli niya'ng sinabi "May sinabi kaba kuya Lando? Hindi ko narinig. Ano ba 'yun? Paki ulit nga"

"Ang sabi ko wag mo na ako'ng tawagi'ng kuya Lando. Lando nalang ang itawag mo saakin. Mag astig pakinggan"

Ok. Sabi niya 'yun eh. May magagawa ba ako.

•

Isang oras ang nakalipas. Andito na kami sa harap ng Academy. Medyo malayo layo kase 'yung pinag dalhan saakin ni Brandon kaya napalayo kami sa Academy. Pero grabe legit ang kaba ko ngayon. Baka kase andiyan sina Dad at Oppa. Sigurado ako'ng papaulanan nila ako ng tano'ng at sermon. Hindi kase nila alam na dadating na ako. Wala ni sinuman ang nakaka alam. Kaya nga nag hinahanda ko na 'yung sarili ko para sa manng yayari mamaya.