The Final Exam

TFE 11: Fallen Despair

"Kung sino man ang siyang lumipat ng ibang paaralan ay siya ring susunod sa listahan at laro ng kamatayan"
~ Love, Bladespawn

Iyan ang mga katagang unang bumungad kina Mark, Heide, Lalaine, Osep at Totep pagka-pasok na pagka-pasok nila sa loob ng kanilang classroom.

Nakasulat ang mga ito sa kanilang pisara gamit ang dugo ng isang patay na aso, habang naka-sabit pa ang ulo nito sa may mismong itaas ng kanilang blackboard, making everyone felt terrified and disgust at the same time.

At isang linggo nanaman ang lumipas matapos ang funeral ng ilan sa kanilang mga nasawing kaklase ay wala pa'ring nahahanap na sagot ang mga pulisya.

Dahil dito'y dali-dali nalamang na binuhusan ni Heide ng tubig iyong pisara, at naghanap ng telang pwedeng ipamunas doon sa dugo. She was angry, terrified and sad, and she also felt like she doesn't know what to do anymore.

Mark gritted his teeth, at napa-kumo nalamang ng kanyang kamao...
"Hindi niya talaga tayo titigilan," aniya.

"M--May mga ideya na ba kayo kung... kung sino ang gumagawa sa'tin nito?" Tanong ni Joseph Araña.

Umiling-iling lamang ang katabi niyang si Joseph Dacatimbang, o mas naka-gawian nang tawagin ng lahat bilang "Totep." Just because both boys have the same name, the rest of the class made sure to address them differently, in order for everyone to not be confused.

Osep ang tawag nila kay Joseph Araña, habang Totep naman kay Joseph Dacatimbang.

"Kahit nga ang mga imbestigador sa town na'tin, wala pa'ring clue sa kung sino ba talaga ang maaaring suspect sa patuloy na mga nangyayari," seryosong ani Totep.
"Pero isa lang talaga ang masisigurado ko... kung sino man siya, may... may malaking posibilidad talagang iisa lang siya sa mga kaklase na'tin."

"Yeah pero... The question is... Sino?" Ani naman ni Osep.

"Y--Yung mga pinatay niya... Mga mababait naman sila diba?" Wika naman ni Lalaine.
"S--Sa pagkaka-alam ko, hindi sila nagkaroon ng sala sa kahit na sino man sa'tin. K--Kaya... b--bakit naman may isang kaklaseng mag-tatangkang pumatay sa kanila?"

"Maliban nalang kung pang-katuwaan lang ang pag-patay niya," sabi ni Mark.

"Wh--Who would do that!?" Halos hindi masikmurang ani Heide.

"Some sick bastard," sagot naman ni Mark.

"Th--The reason could be anything," aning muli ni Totep. "Just because iniisip na'ting mababait ang lahat ng mga kaklase na'tin, hindi ibig sabihin ay hindi na nila kayang man-linlang at manakit ng tao. Remember, the big bad wolf once tried to fool the three little pigs for wearing a sheep's skin, tricking them. And finally, devouring them."

+++

"Hindi pwede!" Bulyaw ng school principal sa kaharap niyang si Zaira.
"Masisira ang pangalan ng school kapag ibahagi o ipinagsabi ninyo sa media na may nagaganap na patayan dito sa paaralan na'tin! Maaaring maipasara itong school! At kapag nangyari yo'n, marami sa'tin ang mawawalan ng trabaho! Think before you act Ms. Escobedo!"

"Think before I act? P--Pero Mrs. Principal, mas uunahin pa po ba na'tin ang pangalan ng eskwelahan kaysa sa kapakanan ng ating mga sariling estudyante!? Alot of my students are now dead! And this devil person is still out there, waiting for the rest of my students! If the police won't do anything, let us atleast handle our job!" Said Zaira na kasalukuyang nasa loob ng opisina ng school principal.

She's arguing with her, kung tama bang ipa-bahagi nalamang sa medya ang mga kung ano mang nangyayari sa paaralan nila upang sana'y magkaroon sila ng kahit kaunting chansa manlang na mahanap iyong killer.