The Final Exam

TFE 2: Phantasm

"Theresa? Theresa, nandito na tayo!"

Makalipas ang ilang minuto ay gulat na bigla nalamang napa-mulat mula sa kanyang mga mata si Theresa.

Nagpa-linga-linga ang dalaga, at doon niya lamang napag-tantong naka-sakay na pala siyang muli sa tricycle.

Ngunit gayon pa ma'y, hindi parin mai-alis ng dalaga ang kanyang mga nakita kani-kanina lamang.

"A--Anong... Anong nangyari!?" May halong gulat at hindi parin maintindihang tanong ng dalaga sa kaibigan.

"Sh--Shouldn't I be the one asking you that? And woah, girl! You're sweating too much!" Ani Sheena.

"Marahil ay nanaginip ka ng masama eneng," wika naman no'ng tricycle driver.

Dahil dito'y napa-kunot lamang ng kanyang noo si Theresa.

"P--Panaginip? Panaginip lang ba ang lahat ng iyon?"

"Ah! Probably," sabi naman ni Sheena. "Naka-idlip ka kasi ng kaunti kanina Say eh. Pag-balik ko sa tricycle, hindi na kita ginising pa. Alam ko rin naman kasing antok ka parin dahil sa kung ano mang pinag-kakabusy'han mo kagabi," pag-kukwento ni Sheena.

Kaagad na napahawak si Theresa mula sa kanyang leeg dahil sa muli niyang naalala.

It felt so real! Ngunit gayon pa ma'y nag-papasalamat ang dalagang panaginip lang pala ang lahat.

Buong pag-aakala niya'y katapusan niya na talaga.

"T--Tungkol sa ano ba ang napanaginipan mo neng?" Tanong sa kanya ni Jasper, ngunit imbis na sabihin ay umiling-iling nalamang ang dalaga.

"H--Hindi ko na po maalala eh," pag-sisinungaling niya.

She still remembers everything so vividly, ngunit gayun pa ma'y gusto niya parin itong makalimutan.
Nakaka-lula lang talagang, may mga panaginip tayong gustong-gusto nating maalala, ngunit hindi natin mai-process pabalik mula sa ating mga utak, at iyong mga bangungot namang gustuhin man nating makalimutan ay pilit paring rumerehistro mula sa ating mga pangitain.

Seeing herself dying on her own nightmare is probably going to be one of the worst visions she had ever dreamed of.

"We'll talk about it later, okay? Ang importante ay naka-rating na tayo sa entrance road ng Annex University. And we only have 7 minutes more to go!" Naka-ngiting sabi sa kanya ni Sheena, mahahalata ang sobrang pag-alala.

Tumango-tango nalamang si Theresa.
"S--Sige," aniya.

"Siya nga pala, may ibibigay ako! Heto oh!" May ini-abot na isang bagay si Sheena mula sa kaibigan...

"Bracelet? Teka... Ito ba yung--"

"Yup! Yan nga yo'ng pinakay ko sa may antique store. Ang gaganda nila noh? At ang kintab pa no'ng heart shaped diamond sa may gitna! And I know you love blue, kaya yan ang pinili ko para sayo," naka-ngisi nitong wikang muli, sabay na isinuot iyong friendship bracelet mula kay Theresa. "Meron rin ako oh! Pink naman. Para pares tayo!" Aniya pa.

Napa-buntong hininga nanaman si Theresa.
"Kung gusto mo lang naman palang bumili ng bracelet edi sana sa pag-uwi nalang natin! Akala ko tuloy mali-late na tayo," reklamo pa nito.

"Look who's talking! Alam mo namang makakalimutin ako diba? Naalala ko na kanina eh! Kaya grab the opportunity nalang!"

"Whatever! But anyway, thanks! It's cute. I'll cherish this forever. So, tara na sa school?"

Kaagad namang tumango si Sheena, at pagkatapos no'n ay inilahad na nila kay Jasper ang kanilang pamasahe't nagpaalam na sa lalake.

Nag-simula na silang mag-lakad papunta sa kanilang paaralan, and it was just a few walks away, at makalipas ang limang minuto ay hindi namalayan ng magkaibigan na nasa may malapit na bahagi na pala sila ng school gate.