16TH

28 3 0
                                    

Ysa's

I don't understand what's his purpose of staying away from Folke, just like what Brett commanded me. He is harmless, wala siyang ginawang masama sa akin. Brett just have his trust issues when it comes to other people.

Nang matapos kaming kumain ay hindi na kami pa naggala ni Folke dahil hindi naman kami gaanong close. It will be awfully awkward for me, thinking that he might be him. May kanya-kanya din kaming gagawin kaya we decided to part ways.

And my brother? He was thankfully busy with his work so he didn't bother to ask about who I was with or where did I go. Tingin ko, hindi ako makakapag-asawa sa pinaggagawa niya. If there was only a man who can face my brother bravely.

At hindi ko nalaman kung paano nalaman ni Brett na magkasama kami kagabi. Wala naman akong nakitang post na magkasama kami. I also tried to ask him a lot of times but he won't give in. Masyado siyang mahirap paaminin.

"Why do you look so bothered?" inosenteng tanong niya habang nakatingin sa chocolate frappe niya at inaalog ito. He kept on confusing the hell out of me, ang gulo niya!

Nandito kami ngayon sa garden ng university dahil free cut namin. He didn't want to stay in the coffee shop dahil ayaw niya kahit ng amoy ng kape. But he managed to stay there with Syndy despite of the aroma he hates, duh.

"I'm alright," I replied and sipped my cappuccino. I pretended to be busy with my laptop working on our assignment. Walang mga salitang pumapasok sa isip ko dahil binabagabag pa rin ako ng nangyari kahapon.

"You don't look alright at all," he commented. "You kept on typing unholy words..." napatingin ako sa kanyang nakatingin sa laptop ko.

Umirap ako and quickly erased all of the text. Tumingin ulit ako sa kanya. "I heard you swear a lot of times."

"Then don't imitate me. That's bad."

Napatawa ako ng mahina. His foreheard creased from my reaction. Oh my gosh, ang cute ng pagkakasabi niya no'n. Parang bine-baby niya ako.

"What?"

"Nothing," sambit ko habang natatawang umiling. "Nasaan na naman ba si Nico?"

"Malay ko."

See? This is what I'm talking about. Parang hindi sila magkaibigan ni Nico. Hindi ko alam kung sa mood swing lang ba niya 'to o talagang ganito lang ang trato nila sa isa't isa.

"I'll find him," I lied as I shut my laptop and went on my way. Gusto ko lang mapag-isa because I wasn't in the mood to deal with his mood swing right now. It was always hard to deal with him.

Napairap ako nang ramdam kong nakasunod siya sa akin. Talagang didikit siya sa akin kahit saan ako magpunta. Agad na pumunta ako sa iba't ibang daan para iligaw siya. I wasn't good but I tried. Maybe it will somehow work.

Napasigaw ako nang biglang may humila sa akin pero agad din nitong tinakpan ang bibig ko kaya't natahimik ako. Ang higpit ng pagkakatakip niya sa bibig ko!

Nang nasa likod na kami ng mataas na bush ay binitawan na niya ako at hinarap. My eyebrows knitted when I saw that it was Nico.

"What were you doing?" galit na tanong ko. "You can just call me! Ginulo mo pa ang buhok ko," I said as I arranged my hair. What annoys me the most is this.

Ferocious Affection (COMPLETED) Where stories live. Discover now