Ferocious Affection (COMPLETED)

15TH

Ysa's

I figured out that me and Nico both like burgers so we decided to eat together in a hamburger chain tonight. Since katatapos lang ng foundation week, ngayon na agad naming napagdesisyunang lumabas. Magiging busy na naman kasi kami sa mga susunod na araw. And I don't think he asked me out for a date. Besides, we're just friends.

Oh.

Napagtanto ko lang na kapupunta lang namin do'n ni Brett last last weekend and now I'm with Nico... It isn't a bad impression right?

The night came and I decided to wear a crop top, square pants and nubuck flat sandals. Ginamit ko ang kotse ko papunta sa mall kung saan kami magkikita. Gladly, nakabisado ko na rin ang daan papunta sa mall.

And how did I ditch my brother? Nagtext ako sa kanya na nasa attic ako at may nakita akong clown mask kaya hindi ako makagalaw kuno. Nang marinig ko ang mga yapak niya mula sa second floorㅡdahil nagtatago ako sa salaㅡagad-agad akong umalis. Naabutan niya ang kotse kong palabas pa lang ng gate and he even threw his slippers at my car, which he thought that would leave a scratch. Siguradong may sermon na naman ako mula sa kanya pagkauwi ko.

Nang makarating sa mall ay hindi ko na hinintay si Nico sa parking lot. Dumiretso na ako sa hamburger chain at doon na lang siya hinintay. Hindi na muna ako nag-order because it would be rude to eat first.

I decided to browse my phone first. Napahimas ako ng braso. Medyo malamig dito sa loob. I should've taken Brett's advice to wear comfortable clothes, but this comfortable for me though. Malamig lang talaga rito.

Ilang minuto pa ang lumipas pero wala pa rin siya. Pinagtitinginan na ako ng mga staff dito dahil wala pa akong kinakain. He should've been here earlier than me. Siya nga 'yung nagyaya eh.

"Excuse me Ma'am," napaangat ako ng tingin sa food server na lumapit sa akin. "Hindi po pwedeng tumambay dito, marami pa pongㅡ"

"I'm waiting for someone," I cut him off.

He awkwardly smiled and left me. Was I too harsh?

Nang wala pa rin siya, I was about to leave when someone approached me. Napaangat ako ng tingin at natigilan. It was Folke. He was wearing a simple white t-shirt, navy blue cargo shorts and white sneakers. Wow, ang gandang coincidence, grabe.

"Hey," he greeted and smiled. "Mag-isa ka lang?"

Napaawang ako ng labi at napailing. "Iㅡu-uhm..." I stuttered. I can't find the words to say.

"You...?" he awkwardly asked.

I pressed my lips. Kinagat ko ang labi ko.

Nakalimutan ko na yata paano magsalita.

I practiced this for a week! Sa mga nakaraang araw, sinasanay ko ang sarili kong hindi mailang sa tuwing kakausapin ko siya. Sa tuwing makikita ko siya, sinusubukan ko siyang lagyan ng Dali mask sa isip ko para matapang ako sa harap niya. Iniisip kong magnanakaw lang din siya. In that way, hindi ko siya makikita sa mukha niya. That was only giving me false hopes, so I better take action.

Pero ito na naman tayo!

His mouth formed an "o" after seconds of silence. "I guess you were expecting someoneㅡ"