12TH

43 15 0
                                    

Ysa's

"Respeto naman!"

Napahiwalay ako kay Brett nang bigla kaming sigawan ng isang babae at agad na naglakad paalis. She was walking fastly with her fists clenched like she's about to declare a war.

"What's her problem?" inis na tanong ni Brett. Muli siyang umirap habang tinititigan na makalayo ang babae.

Who wouldn't be pissed? She made a scene at dinamay pa niya kami. She almost broke our eardrums, wala pa siyang megaphone na gamit no'n. Gosh, she should be also aware how painful it was to the ears!

Susundan ko sana ang babae para bumawi nang hawakan ako ni Brett sa braso. He shook his head. "Don't." magpupumiglas pa sana ako pero mas hinigpitan lang niya ang hawak sa akin.

Napawi ang atensyon namin sa babae nang biglang may lumapit pa sa aming isang babae. "Sorry po, sorry po," paumanhin niya. Kasama niya yata 'yung babae.

"Are you filming?" inis na tanong ko nang makita ko ang cellphone niyang nakatapat sa amin. Nagawa pa nilang i-record 'yong panggugulo nila sa ibang tao?

"Ipapakita ko lang po sa kaibigan ko. Sorry po talaga, bitter lang po," umalis na siya at sinundan ang kanyang kaibigan. "Leia!" sigaw pa niya.

"Bakit mo ako pinigilan?" inis na tanong ko.

"I don't want chaos."

"Well, maybe you should stay away from me." napakunot siya ng noo. "I bring chaos."

Hindi niya pinansin ang sinabi ko at tumingin sa kanila. He smirked. "It's funny how love make people crazy."

Umirap ako. "Aren't we people too?" tanong ko at sinimulan nang maglakad.

I didn't turn crazy, I'm in sane. Maybe.

"No..." he paused for a while. "...we're all victims."

"But we're still people."

"No, we're people with deep experiences."

"But still, we are people."

"Your description was incomplete. We're not people, we're people with deep experiences."

Natatawa akong napasapo sa noo ko. Pwede na naman ako tumawa dahil nakakain na naman kami.

"My gosh," sambit ko habang natatawa pa rin. "Naii-stress ako sa'yo." saglit na kumunot ang noo niya dahil sa reaksyon ko.

Talking to him is nonsense. We argue about those little things and we've got that same attitude. It's funny how nonsense our topics are.

"What are you laughing at?" seryoso pa rin siyang nakatingin sa nilalakaran namin habang sinasabi 'yon. "There's a big difference. Some people don't experience the same experiences as we had. That's a difference."

"With experience or not, we're still people. "

"People in deep pain?" napatingin siya sa akin. "That's different from normal and happy people. You've got that knife stabbed on your heart and there's a thing out there willing to pull that out and heal it. I didn't find that thing yet. I'm still abnormal." pilit siyang ngumiti at nagpatuloy sa paglalakad.

Napatigil ako sa pagtawa at napako ako sa kinatatayuan ko. I suddenly felt a stab in my heart.

His words...

Ferocious Affection (COMPLETED) Where stories live. Discover now