Just His String ✓

Kabanata 29

Bumuhos ang luha ko. Basang-basa na ang pisnge ko ngunit hindi ko ito ininda. Gusto kong magsisigaw. Gustong-gusto kong ibulyaw sa kanya lahat ng nararamdaman ko. I want to give up the pains inside. I can't breath properly. Dahil sa bawat hinga ko ay agad lumalandas ang mga luha.

Gabi na kaya wala ng mga kasambahay na umaaligid dito. It's just me and my undying pains. Pinagsisihan ko lahat. Mula sa umpisa hanggang dito! Damn! I want to punch him! I want to hurt him! Gusto kong maramdaman niya rin ang nararamdaman ko ngayon! Ang sakit! All of the sudden, everything happens to me and Lux were just a lie! Oh shit!

Lumingon ako sa likod ko nang marinig ang mga yapak ng mga paa. I saw Lux walking towards me. Agad kong pinunasan ang lumandas na luha. He wouldn't see me again, crying.

Kita kong umiling-iling siya habang sinasabunot ang buhok. Why he's always have that chiseled features? The heck! Kahit ang gulo ng buhok niya, makikita parin ang gwapo niyang pagmumukha!

"Hey..." He retorted with that husky texture of voice. Nag-iwas ako ng tingin nang mapagtantong kanina pa'ko nakatitig sa kanya. Damn!

"Stop crying. Am I to hot for your eyes to make them wet?" He uttered like nothing happened a while ago. Baka nakakalimutan niyang sinaktan niya ako? Ano, kakalimutan nalang 'yon? No way!

"Damn! All of that were just a play, Tiffany! Palabas lang 'yon!" Tugon niya ulit. Hindi ko siya nilingon ngunit nanatili saking mga taenga ang lahat nang 'yon. What he did just say?

Hinaplos niya ang baywang ko papunta sa aking leeg. Hanggang sa maramdaman ko ang dibdib niya saking likod. Halos ma-anod ako sa bawat haplos niya. He touch me like I am a wild animal and want to calm. Nalulunod na ako. I feel impulsive with that touch and his warmth. Hinarap niya ako sa kaniya. Naluha agad ako. Hindi ko alam. Nag-iwas ako ng tingin. Ayokong makita niya akong naluluha at na-aapektuhan sa ginagawa niya.

Inangat niya ang bibig ko na ngayo'y humihikbi. "Hey..." He whispered. "Don't cry. Hush that. It's melting me. Please. Baby. Sorry. Maniwala ka sakin. Palabas lang 'yon." Nang matanaw ko ang mga mata niya, his eyes caught my heart again. Natutunaw ako sa mga mata niya. He looks so sincere and that eyes full of apologies and regrets.

Halos mapunit ang labi ko sa bawat kagat. Ayokong magpadala sa ginagawa niya ngayon. I still remember how much he denied me to his parents. At ayokong maulit ang sakit na'yon.

Pinunasan niya ang mga luha ko. I just let him. Hindi ako makapalag. Hinalikan niya ang gilid ng mata ko kung saan ang lumandas na luha. I couldn't help but to smile a bit. Hindi ko mapigilang kiligin parin kahit naloko na ako.

Dumako ang halik niya saking labi. Sandali lang iyon pero bolta-boltaheng elektrisidad ang bumalot ulit sakin. Ang pakiramdam na gustong-gusto ko. Ang mga labi niya ang gumigising sa kaloob-looban ko. His wet lips really feels something uncanny.

Hinarap niya ako. "Bumalik na tayo sa loob, mom and dad is waiting for us. I love you." Halos hindi ako makahinga sa huling sinabi niya. Three words, eight letters, and my damn entire feelings caught by him.

Nagdadalawang-isip man ay nagpadala ako sa hawak niya saking kamay. Nagpa-anod ako kahit alam kong hindi ko alam kung saan ako papatungo ng bawat alon ng kaniyang kamay.

Nandito parin sa loob ang magulang niya. Mrs Domicilla and Mr Felicito were talking. Si Chette ay abala sa pag-aayos ng sarili. Wala doon si Kleya. I looked at him. Wondering.

Umupo kami. "She go to rest room. Napagsabihan ni mama." Tumawa si Lux. What?

Huminto sa pag-uusap ang magulang niya at hinarap kami. She smiled to me. "Last week kopa nalaman ang tungkol sa'yo hija. Lux told me about you. He talked me about you like you were a gold he needs to get. This is the second time I saw him begging for a girl. At ikaw lahat 'yon, Tiffany Suarzon." Nagulat ako sa sinabi niya. Nagagawa niyang ngumiti saking harapan habang nanatiling gulat ang reaksyon ko.

I heard Lux chuckled. "Plinano namin ni mom kahapon lang ang tungkol dito when I knew Kleya will arrive here too. Mom knew it last day, kaya hindi na niya napigilan pa si Kleya na sumama sa kanila. Kaya yesterday, mom told me to have plan like this." Nangunot ang noo ko sa ekplenasyon ni Lux. All of that were just a simple play after all! Sinayang ko pa ang luha ko....

Banayad na tumawa si Mrs Domicilla. "So you don't have to worry, hija. Me and my husband's approval for both of you is agreeable! We're both happy for you and to Lux!" Aniya at niyakap pa si Mr Felicito. I smiled to them. Nilingon ko si Lux. Kinagat niya ang pang-ibabang labi niya. His eyes were blazing now. Hindi ko mawari kung bakit ganoon kaganda at agresibo ang mata niya.

Hinawakan niya ang kamay ko tsaka hinalikan iyon. "Don't be jealous again, huh?" Panigurado niya. Umirap ako. Talaga lang, huh?

"Tshe! You accused me to be your just friend, what do you expect, Lux?" Bara ko sa kanya. Tumawa lang siya tsaka ako hinalikan. It's so accurate na hindi ko napagplanuhan 'yon! Damn him!

"Next week will be our out, Lux. Kailan ba ang kasal nyo?" Napaubo ako dahil sa agarang tanong na iyon. Huwat?!!!

Tumawa agad ako. Tsaka nilingon sila. "We're not yet planning for that po." Ani ko.

"Soon, mom, dad. For now, we'll just enjoy loving each other. Magpapakasal kami sa tamang panahon po." Ani Lux tsaka binalingan ako ng tingin. He smiled at me genuinely. I couldn't help but to smile too.

"Okay! Everything is settled na, so bukas magpapasyal kami sa buong pilipinas. Tapos lalarga na kami pauwing States." Tugon ni Mrs Domicilla.

"But how about, Kleya mom?" Lux retorted.

"Don't worry, isasama namin siya sa susunod na linggo. I'll let her enjoy her days here tsaka kami uusad." Sagot nito sa siguradong pananalita.

Lumingon ako kay Chette at nililibot pa niya ang buong pasilidad. She was still amazed. And, I am too.

Hope this decision I made really the final thing. Ayaw ko ng umiyak pa. Hopefully, Lux will be my last. And I am willing to take risks, again.