Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kasalukuyan akong nasa kotse ni Lux. Ihahatid daw niya ako. Nahiya naman ako. Pwede namang hindi ah? Ika niya, alas diyes nadaw at baka mapano ako sa labas. Hindi naman sa hindi ko kailangan ang concern niya, ang akin lang ay kaya ko naman protektahan ang sarili ko. Hindi sa pagmamayabang ah, pero sana'y ako sa mahihirap na sitwasyon. Lumaki ata akong mahirap. Lol haha.
Naiilang ako sa mga buntong-hininga niya. Paminsan-minsa'y umiigting ang kaniyang panga. Hindi ko mabasa ang ekspresyon niya dahil naiilang nga akong titigan ang mga mata niya. Tanging sa mirror sa harapan namin ako kumakapit para sa gano'y makita ko kahit papaano ang pagmumukha niya.
Ilang segundong katahimikan ay marahan siyang umubo. Iniayos niya ang kaniyang pagkakaupo, ramdam ko kasing gumalaw ang upuan. Actually, magkatabi kami. Huwag daw sa likuran dahil mahihirapan siyang buksan ang pinto. Hindi naman sa pinagdududahan ko ang rason niya pero kasi eh, pwede namang ako nalang magbukas diba?
"Urhm..." he moaned. Intentional moan.
Lumingon ako sa kaniya. He's just focused on his driving. Nabaling ang tingin ko sa kaniyang mga braso. Naalala ko ang ginawa niya sakin kanina. Yung init ng braso niya. Para akong napapaso noon.
"what are you staring at?" malutong niyang tanong. Ibinaling ko agad sa ibang anggulo ang aking tingin. Gosh, baka mag-assume ang gagong 'to. Mahirap na.
Nabigla ako nang marahan niyang hawakan ang legs ko na siyang ikinagulat ko agad.
"Easy, kukunin ko lang naman yung phone ko. Kanina pa kasi nagriring."
Nang lingunin ko ito, hindi naman gaano kadikit ang phone niya sa legs ko ah? How come is it then?
"Anlayo kaya ng phone mo sa legs ko. Psh." ani ko sabay irap. Manyakol talaga.
"So sinasabi mong tsinatsansing kita? stop with your spectaculations tiffany." aligaga nitong sambit. Aysus, painosente pa.
"Magfocus kana lang please. Andami pang satsat."
"Tsk." siya pa talaga ang galit ha? Wow. Just wow.
Hindi na siya nagsalita pa nang totoong nagriring ang phone niya. Nilingon ko ito at natanaw ko kung sino ang tumatawag. Domicilla. Domicilla ang nakalagay.
"Hey..." pauna ni Lux. Mula rito, rinig ko ang mga buntong-hininga sa kabilang linya.
"Goodevening son. How's your day there?" ani ng isang matandang babae na kausap ni Lux. Lux's smiled.
"I'm okay mom. By the way, kailan flight mo papuntang Pinas? I thought next week na?" maligayang tanong nito.
"I'm so sorry son. Ngunit hindi pa talaga. Don't worry, tatawagan kita kung nanriyan na kami. And come to think of it, may ipapakilala ka naba samin? Ilang taon narin simula nang magkajowa ka. Amber right? I don't like her anak." she said.
