Lise Belası 2

59. Bölüm "Gerdek"

(Fazlasıyla +18 bir bölümdür , lütfen ahlak kesmeye kalkmayınız...)

2 Ay Sonra ;

"İyi de anne bu hiç güzel değil !"

Diyerek isyan ettim.

Annem sinirle sızlandı.

"Hayır ben seni anlamıyorum ki ikinci kez evleniyorsun tecrüben var ne bu telaş."

Annemin böyle demesiyle yutkundum.

Tuna bana evlenme teklifi edeli üzerinden iki ay geçmişti.

Bu iki aylık süreçte boşanma davası kapamış ve resmi olarak Kaan ile boşanmıştım. O ise birisini öldürmek suçu ile hapis cezası yemişti. Bu olayı sindirdikten sonra ailem ve Tuna arasında olan bütün pürüzleri halledip onunla evleneceğimi sonunda açıklamıştım. Bu süreç benim için çok zordu tabi çünkü ben zaten evliydim ve yeni boşanmışken tekrar evlenmem onları korkutmuştu. Ama her şeyi zamanla halletmiştim.

Bu süre zarfında Meriç Dayım evlenmişti , evet sonunda bekar hayatı onun içinde bitmiş ve hayatını adayabileceği bir kadını bulup hız almadan evlenmişti. Arada sırada benimle çifte düğün yapmak konusunda dalga geçiyordu tabi ama onun düğünü çoktan olmuştu.

Rüzgar ise gerçekten çok çalışıyordu. Aynı babalarımız gibi ünlü bir iş adamı olma yolunda hızla devam ediyordu. Sevgilisiylede hız kesmeden devam ediyorlardı. Hala evlilik için erken olduğunu düşünüyor işini önemsiyordu.

Annem ve babam ise ikinci kez evlilik heyecanıma ortak olurlarken babam dede olmaya kendisini aşırı derece hazır etmişti. Bunu yaşının ilerlemesine veriyordum. Arada sırada annemle atışıyorlardı , çünkü annem , anneanne olmak için çok genç olduğunu söyleyip duruyordu.
Onların bu hali beni oldukça güldürürken ve bu işlerle uğraşırken o tez zaman gelip çatmıştı.

3 gün sonra düğünüm vardı ve artık gerçekten Tuna ile evleniyordum.

O kadar heyecanlıydım ki hiç önce ki evliliğim gibi değildi.

Şu an her şeyim hazırdı ama düğünün ertesi günü Tuna ile hemen bir yere balayına gitmeyi düşünüyorduk bu yüzden kendime kıyafet bakıyordum ve bunun için kurban olarakta annemi seçmiştim.

"Anne neden öyle diyorsun , Tuna farklı çok farklı bunu hepimiz biliyoruz. Herhangi bir yerde tanıştığım bir adamla değil resmen çocukluk aşkımla evleniyorum lütfen!"

Diyerek onu şakacasına uyardığımda annem bana gülmüştü.

"Senin bu hallerini görünce kendi evlilik dönemimi hatırlıyorum. Çok çabuk büyüdün kızım umarım artık hep mutlu olursun."

Tebessüm ettim.

"Olacağım anne."

Sonunda annemle tatil için bir şeyler aldıktan sonra onunla ayrılmış ve  eve varabilmiştim.

Bu süreçte Rüzgar en yakın kardeşim olduğu için ve küçüklüğümüzde bana "eğer büyünce ileride çok zengin bir adam olursam senin evini ben alacağım" diye bir söz verdiği için ciddi ciddi bunu gerçekleştirip bana ev almıştı ve bunu hiç beklemediğim bir anda yapmıştı. Çok mahcuptum çünkü bunu bana söylediğinde neredeyse 5 yaşındaydık. Bunu unutmamış ve evlilik hediyesi gibi kabul etmemi düşünmüştü. Gerçekten o hayatımda sahip olabileceğim en iyi dosttu...

Evime geldiğimde ses seda yoktu.

"Tuna ?"

Elimde ki alışveriş poşetlerini komidine bıraktıktan sonra içeriye baktım acaba evde değil miydi?