Lise Belası 2

13.Bölüm "Tekrar yarım kalmaktan korkuyorum"

Yaprak Soykan

Geçen bölümden hatırlatma ;

"Evet gittim ve iyiyim. Şuan ağladığını biliyorum ama sakın bunu kendine yapma beni daha çok üzer anlıyormusun kendini topla ve okula git. Yanında birisi varmı?"

Yaşlı olan gözlerimi Tuna'ya diktim.

"Tuna var"

Diyerek yutkundum. Babam derince nefesini verdi.

"Telefonu o çocuğa ver"

Dediğinde oldukça şaşırmıştım. Telefonumu ona uzattım Tuna'da şaşırarak elimden telefonumu aldı.

"Efendim Demir Bey?"

Bir süre sustu muhtemelen babam konuşuyordu.

"Tamam"

Diyerek telefonu kapattığında oldukça şaşkındı. Bana hayretle baktı. Ondan aldığım cevap ise oldukça şoke ediciydi. Babam nasıl böyle birşey istemiştiki!?!?!....

"Baban bir kaç günlüğüne iş seyahatine gidiyormuş. Meriç ve Batu'da onunla beraber gidecekmiş bu yüzden bana emanetsin ufaklık"

Diyerek sırıttığınla sinirle yerimden kalktım. Hiç babamlık davranışlar değildi bunlar. Tuna'yı birkaç gün görmüştü nasıl onunla birlikte olmama izin verirdi. Gerçekten garipti.

"Ama bu nasıl olur?"

"Bilmiyorum."

Diyerek dudağını büktü. Saatime baktığımda okula çoktan geç kaldığımı gördüm. Gitmek istemiyordum. Saate bakmaya devam ederken aklıma çok önemli bir konu gelmişti.

Lanet olsun! Rüzgar az sonra gidiyordu!

"Tuna! Beni havaalanına götürmen gerek acil!"

"Neden?"

"Rüzgar gidiyor. Yetişemeyeceğim hadi lütfen"

Diyerek telaşla ona baktım. Ben bunu nasıl unuturdum!

"Tamam ileride motorum var."

Dediğinde hızlı adımlarla motorun yanına gittik. Geldiğimizde kafama kaskı hızlıca geçirdim. Tuna hızla motoru süremeye başladığında sıkıca beline sarıldım. Bu sefer sakin olabilirdim. Yavaş giderse Rüzgar'da giderdi.

"Tuna biraz daha hızlan"

"Eminmisin Ufaklık iyi olacağını sanmıyorum"

"Sür şunu Tuna!"

Dediğimde ibre 120'ye çıkmıştı. Sıkıca gözlerimi yumdum.
Ne kadar vakit geçti bilmiyorum Tuna'nın sesiyle sımsıkı kapalı olan gözlerimi geri açtım.

"Geldik Ufaklık"

Dediğinde titrememi umursamadan hızlıca indim ve koşmaya başladım. Arkamdan Tuna'nın ayak seslerinide duyabiliyordum. İçeri girdiğimde kalabalık insanların arasında göz gezdirdim. Tanrım nereden bulacaktım çok kalabalıktı!

Bileğimde bir el hissetmemle o tarafa döndüm. Tuna ilerisine bakıyordu

"Bak orada hadi!"

Diyerek beni çekiştirdiğinde hızlıca ilerledim.

"Rüzgar!"

Diye seslendiğimde arkasını dönüo etrafına bakındı beni gördüğünde tebessüm etti. Tuna'nın elinden kurtulup koşarak Rüzgar'a sarıldım. Göz yaşlarım istemsiz akıyordu. Çok ama çok özleyecektim. Rüzgar belimi sıkıca kavrarken bir eliyle saçlarımı okşuyordu.