57. Bölüm " Doğum günü

3.5K 165 142
                                    

"Hadi ama Tuna geç kalacağız!"

Diyerek haykırdım Tuna'ya .

Babam bir türlü ne alacağıma karar veremiyordum.

Bütün alışveriş merkezini gezmiştim ve asla ona layık bir şey bulamamıştım.

Tuna ise cidden yorulmuş ve karar vermem için bana yalvarırcasına bakıyordu.

"Yaprak anlamlı bir hediye istiyorsun değil mi?"

Kafamı salladım umutsuzca .

"O zaman bizim alışveriş merkezinde işimiz yok."

İyice moralim bozulurken Tuna kolunu omzuma attı ve beni sürüklemeye başladı.

"Asma suratını , aklımda bir şey var gel hadi ."

Tuna'nın yüzüne baktım bana göz kırptığında ona ne olduğunu sormadan eşlik ettim.

Belkide cidden güzel bir fikri vardı.

Alışveriş merkezinden çıkıp motoruna bindiğimizde gülmüştüm. Zamanında bu kaskı takamayan ben , şimdi ise motor kullanabiliyordum.

Tuna beni bir fotoğraf stüdyosunun önüne getirdiğinde merakla hala ona bakıyordum.

"Ne yapacağız burda Tuna?"

"Ailenle olan resimlerini bastıracağız."

Sırıttım.

"Ee hediye sadece bu mu olacak?"

Tuna göz devirdi.

"Hayır Yaprak , hadi vakit kaybetmeyelim."

İçeri girdiğimizde telefonumdan bilgisayara annem ve babamla olan sevdiğim fotoğraflarımızı aktarmıştım. Çabucak seçtiğim resimleri bastıklarında gülümse oluşmuştu yüzümde. Bebekliğimde babamla olan resimlerimide çıkartmıştım.

"Evet şimdi ne yapıyoruz?"

"Şimdi bunları asabileceğimiz büyük bir tel çerçeve bulacağız daha sonra led ışık alacağız ve küçük not kağıtları."

Tuna bunları söylerken heyecanlı gözüküyordu."

Ellerini omzuma koydu.

"Gerçekten anlamlı , ve hep gözünün önünde bulunan bir hediye olacak."

Gülümsedim.

Tuna'nın saydıklarını almaya yola çıktığımızda , bizimkiler ise çoktan evi düzenlemiş ve ikimizi bekliyor olmalıydılar.
Annem babamı akşam yemeğine çıkartmıştı ve onu oyalıyordu. Kesin benim unuttuğumu düşünecek ve buna üzülecekti. Ama ben o adama yüz binlerce kez minnettardım. Bu yüzden asla unutmazdım.

Alınacakları alıp eve geldiğimizde , Rüzgar ve Selin mutfakta masayı toparlarken bizi görmüşlerdi.

"Hoşgeldiniz!"

Diyerek İpek bana hızlıca sarıldığında bende onu kucakladım.

Koltukta oturan Ezgi Teyze ve Berk Abi ise Tuna'nın burda olmasına şaşırıyordu.

Aynı zamanda bahçede oturan Meriç Dayım ve Batu ise şu an onu görünce ne tepki verir bilemiyordum.

Ezgi Teyze bütün şefkatiyle bana yaklaştı

Lise Belası 2On viuen les histories. Descobreix ara