Prologue

1.5K 22 1
                                    

"Dior!" Pinagtitinginan ako ng tao dito sa hallway sa lakas ng sigaw ko, pero wala akong pake.

And there, I saw him with his friends laughing like he didn't do anything wrong to me. 

"Hey there Sam! Bakit ka sumisigaw?" Tanong ng kabigan niyang si Joe, 'nung nakalapit na ako sakanila.

"Why aren't you replying to my messages? 'Di ka rin sumasagot sa mga tawag ko." dahan-dahan siyang lumingon sakin.

Damn those eyes! Ugh kailan ba ako magsasawa diyan, yung labi niya, 'yung ilong niya... Everything was just perfect. Then he slowly showed me that perfect set of teeth.

Damn. Baka himatayin na ako sa sobrang gwapo niya!

Lumapit siya sakin at inakbayan ako. Gorl kalma, hindi tayo marupok. Umayos ka.

"Hi Chaba! I'm sorry I got busy, nag-training kasi kami and coach doesn't let us to use our phones." 

I kept on reminding myself na hindi ako marupok.

"Bakit hindi ka man lang nag-message kahit isa lang. I'm worried kaya." I almost threw a tantrums, pero pinipigilan ko sarili ko dahil nakakahiya sa mga kaibigan niya.

I saw him smiled and held my chin, at narinig ko na naman ang pang-asar na hiyawan ng mga kaibigan niya.

"Ang cute mo talaga." I pouted, alam na galit ako bakit sasabihan niya ako ng ganon. Hindi tayo marupok, kalma self. 

"Gutom ka 'no? What do you want to eat?" sabi niya habang isa-isang kinukuha 'yung mga libro ko sa braso ko. Patay na!

"No, not today D! You can't deceive me with food!" he just let out a delicious chuckle. Shit! bakit pati tawa ang pogi. 

"I saw your tweet a while ago, and you said you want some milktea and pizza. So, let's go and grab some." then that freaking smile! I hate that smile. 

My mood boosted. "I want okinawa milktea and a peperoni pizza."

He chuckled, "Okay. Let's go to our favorite place." That's the last thing he said before we went to his car.

Hayyy... Girls, we are so easily deceived by food.

Crush me, backWhere stories live. Discover now