Perth
Pအိမ္ကျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း
ဘယ္သူကိုမွဘာစကားမွမေျပာေတာ့ပဲ
အခန္းထဲဝင္ကာ နံရံနဲ႔ဘီ႐ိုၾကားကေနရာလြတ္ေလးမွာ
ထိုင္ေနလိုက္တယ္ စိတ္ေျဖစရာရိွတိုင္းဘယ္သူနဲ႔မွစကားေျပာခ်င္စိတ္မရိွလို႔
ေခ်ာင္က်က်ေနရာမွာတစ္ေယာက္တည္းေနတက္တာ
အက်င့္ျဖစ္ေနလို႔
အၾကားခ်င္ဆံုးစကားကိုနားေထာင္ခဲ့ရေပမဲ့
က်ေတာ္မေပ်ာ္ႏိုင္တာေတာ့အမွန္ပါ
"ငါနဲ႔လက္ထက္ႏိုင္မလား"လို႔ေမးခြန္းေမးသလို
ိုအေမးခံရခ်ိန္မွာ မယံုႏိုင္လြန္းလို႔ ထိုင္ေနတဲ့သူကို
ိုငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခံစားခ်က္မဲ့ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြ
့္က်ေတာ္ကိုၾကည့္မေနပဲ
ေရွ႕က ေလေတြတစ္ျဖဴးျဖဴးတိုက္ေနတဲ့
ျမစ္ျပင္က်ယ္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနၿပီး
ဲအသက္မဝင္လိုက္တာPရာ
က်ေတာ္ကိုခ်စ္လို႔ ျမတ္ႏိုးလြန္းလို႔
တစ္ဘဝလံုးက်ေတာ္နဲ႔ရိွခ်င္လို႔
ေျပာတဲ့စကားမဟုတ္မွန္းသိသာေနလို႔
"ဘာလို႔က်ေတာ့္မွလဲ"လို႔ေမးလိုက္ေတာ့
"လူေတြကေျပာတယ္ လြမ္းစရာကိုနာစရာနဲ႔ေျဖသိမ့္ၾကတယ္တဲ့
ငါက်ေတာ့ေကာ ျပန္ၾကည့္ရင္လြမ္းေမာစရာမရိွပဲနာက်င္မူ႕ေတြ
သည္းခံမူ႕ေတြ အခုထပ္ၿပီး သစၥာေဖာက္ခံရမူ႕ပါထပ္ေပါင္းၿပီး
္စုတ္ျပတ္သတ္ေနပီျဖစ္တဲ့ဒီအမွတ္မရိွတဲ့ေကာင္ရဲ႕
ရင္ဘတ္ထဲကႏွလံုးသားကိုေကာ
ဘယ္လိုေျဖရမလဲ"
"က်ေတာ္သေဘာေပါက္ပီ သူ႕ကိုေမ့ခ်င္လို႔
က်ေတာ္ကိုလိုအပ္တာေပါ့ ဟုတ္လား
Pအတြက္ေျဖေဆးကက်ေတာ္လား"
ေၾကကြဲစို႔နစ္တဲ့အသံနဲ႔က်ေတာ္ေမးေတာ့
"အင္း မင္းသေဘာတူလား"
"ေနာင္တမရမွာေသခ်ာလား?
မခ်စ္တဲ့သူရဲ႕ေဘးမွာေနရမွာ"
"မခ်စ္ေပမဲ့ မင္းနဲ႔ရိွေနရင္
ငါ့စိတ္ေတြအရမ္းၿငိမ္းခ်မ္းလို႔
ငါ့ကိုကူညီေပးပါ"
"ေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့ ဒီလမ္းကို
အခ်စ္ေတြ ကတိသစၥာေတြမပါတဲ့
ေတာင္းဆိုမူ႕တစ္ခုတည္းနဲ႔
က်ေတာ္Pနဲ႔လက္ထက္မယ္"
Perth POV
သူ႕အိမ္ျပန္ပို႔တဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္
သူ႕ကိုစကားတစ္ခြန္းမွမေျပာ
ရင္ဝမွာဆို႔တစ္ေနတာဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိ
