Never Enough

Deel 14

Het is anderhalf jaar later. Ik heb de wereld rond gereisd.
Ik heb Harry gevolgd in het nieuws. Harry en iedereen wel eigenlijk. Ik heb het gevoel alsof het niet goed gaat. Er zijn geruchten dat de band uit elkaar gaat. De jongens komen steeds minder vaak samen naar evenementen of naar buiten überhaupt. Dit is zo niet hun. Ze zijn beste vrienden! Harry is weer terug zijn 'oude' zelf geworden. Daten met modellen, je kent het wel. Ik weet nog steeds niet waar ik wil zijn in het leven. Of met wie eigenlijk. Het lijkt alsof ik zonder Harry niet eens weet wie ik ben. Ik ben totaal de weg kwijt. Hoe leuk reizen ook was, ik mis Harry. Ik mis hem zo erg.
Ik ben in New York nu. Het is echt een geweldige stad, maar zonder Harry kijkt alles 10 x minder leuk.
Dan dringt het binnen. Ik ben mezelf bij Harry. Ik kon mezelf altijd vinden in en bij Harry. Hij laat me weten wat ik moet doen en waar ik wil zijn. Hij hoort bij mij. Harry is dr juiste voor mij. Hij is-

Mijn gedachten worden onderbroken door een Ping op mijn telefoon. Er staat: breaking news! One direction is breaking up.......' verder lees ik niet. One direction gaat uit elkaar. Ik zie het interview waar ze hun beslissing maken. Nee, dit mag niet. Ze mogen niet uit elkaar. Ik boek meteen een vlucht naar London. Ik had vandaag ene afspraak in de stad, maar heb geen tijd om om te kleden dus houd ik het maar aan. Ik neem een jas mee in 1 hand maar het is niet zo koud.

Zo ziet mijn make-up eruit. Ik heb ook zwarte hakken aan. Ja, ik had inderdaad een date net.
Mijn haar zit in een rommelige halve staart met plukjes langs mijn gezicht.

(Alleen het haar in het rood, niet de rest van het meisje)
Mijn haar is nog mooier geworden dit jaar. Nog vuur roder. Ik ben zelf ook nog mooier geworden. Mijn ogen zijn wat sprekender geworden en mijn lippen nog voller. Ik heb veel gesport en mijn figuur ziet er ook nog beter uit. Ik neem een taxi naar het vliegveld en ren meteen naar de gate. Nu nog wachten voor opstijgen.

8 uur later kom ik in London aan. Het in nu al einde middag hier. Ik kijk op hun agenda waar ik nog steeds toegang tot heb en zie dat ze ene afspraak hebben bij management. Woede borrelt op. Ik weet zeker dat het door management komt dat ze uit elkaar gaan. En deels door mij, maar ik wil niet denken dat ik de rede ervan ben. Ik neem een taxi naar Sony Music studios en zit ongeduldig met al mijn koffers op de achterbank. Ik zie er echt te opgedoft uit voor dit. Als we aankomen spring ik de auto uit. Ik heb eigenlijk ook veel zin om Harry te zien.
Ik probeer te bedenken welke deur het ook alweer is. Het is al zo lang geleden en dit gebouw ik te groot. Dan vind ik het. 212. Ik zucht en doe dan de deur open. Heel veel paar ogen richten zich op mij. Ik zie de families van de jongens staan en de vriendinnen. De jongens kijken me met grote ogen aan en Harry met een open mond. Ik besef dat ze nu hun handtekeningen zetten om het af te ronden. De band af te ronden. 'Ga niet uit elkaar' zeg ik meteen en laat mijn koffers vallen. 'Jullie zijn beste vrienden! Jullie zijn gemaakt voor elkaar en om dit te doen. Jullie stralen altijd puur geluk uit op het podium.' Ik zucht. Ik kijk boos naar de mannen van management. 'En jullie!' Ik wijs boos naar ze. 'Door hun hebben jullie inkomen m. Beseffen jullie dat wel?! Je zou ze minstens driekwart van het geld kunnen geven. Jullie laten ze te veel werken en te lang. Het is belachelijk. Door jullie zijn ze ongelukkig. Zie je die gezichten?! Niet alleen van hun maar van die van hun familie. Weten jullie wat je hun aandoet?! Ze zijn niet alleen popsterren. Ze zijn ook vrienden, broers, zonen en vriendjes. Besef goed wat jullie hebben gedaan. Jullie hebben een familie uit elkaar gerukt. Ik ken Harry mijn hele leven. Ik weet hoe hij voor dit alles was. Jullie hebben het veranderd. Jullie hebben hem fucking veranderd en van mij weggehouden zodat ik hem niet terug kon veranderen. Ik ga jullie hier nooit, nooit voor vergeven. Iedereens familie is uit elkaar gerukt, ook die van mij! Kunnen jullie een keer niet aan jezelf denken?!' Ik snak naar adem van alles wat ik heb gezegd. Echt alles is eruit gekomen. 'Ik ga je vriendelijk vragen om weg te gaan, anders bellen we security om je eruit te dragen. Je bent niet goed voor Harry. Zie je niet dat Harry je hier niet wilt' Harry staat op, loopt om me af en drukt zijn lippen op die van mij. Ik kus hem terug. Vlinders gaan op en neer in mijn buik. Als we terug trekken kijken we elkaar nog lang aan. Zijn hoofd draait naar Derek. 'Laat me niet kiezen tussen haar en dit, want ik zal voor haar kiezen' zijn kaak is strak en zou een snee in mijn vinger achterlaten. Mijn hart verwarmt door zijn woorden. 'Het spijt me' ik kijk naar beneden. Zijn hoofd richt zich weer op mij. Hij strijkt mijn haar. 'Ik was anderhalf jaar weg. Ik zocht iets dat ik niet kon vinden zonder jouw. Al die tijd dreef ik verder en verder van mijn bestemming. Al die tijd zocht ik jou. Ik weet het nu zeker Harry. Wij horen bij elkaar. Ik ga nooit zoveel van iemand houden als ik van jou hou en het spijt me dat ik er zo lang over deed om dat uit te zoeken.' We kijken elkaar aan. Dan laat hij me los en loopt de kamer uit. Mijn gezicht betrekt. Iedereen kijkt geschokt door zijn reactie. Als ik denk dat hij niet meer terug komt gaat de deur open en loopt naar binnen. Hij gaat voor me staan en laat zich op een knie vallen. Dan haalt hij een doosje te Voorschoten. Ik sla mijn handen voor mijn mond in shock. 'Valerie Elizabeth Diana James. Ik ken je al sinds dat we baby's waren. Ik weet niet wat ik zonder jou zou doen. Je bent de liefde van mijn leven en je maakt me de gelukkigste man op aarde. Val, wil je met me trouwen?' Tranen stromen over mijn wangen. Ik knik snel ja. 'Ja, heel graag' ik laat me letterlijk op hem vallen. Hij vangt me op en we zonen en knuffelen terwijl iedereen in awe zit toe te kijken. Hij schuift de prachtige ring om mijn vinger.

Het is echt een prachtige ring. Precies mijn stijl. Ik kan me herinneren dat ik hem 5 jaar geleden ooit zei dat als ik zou trouwen ik die ringen wilde toen we langs Tiffany en Co liepen. Het was echt een voortuin. 'Harry. Je weet het nog' ik veeg de tranen weg. 'Tuurlijk weet ik het nog. Ik zou het niet durven te vergeten' ik kus hem nog een keer. Iedereen geeft ons hun felicitaties en zelfs management. Ik glimlach naar de ring aan mijn vinger aan mijn hand in die van Harry. Ik ben zo gelukkig.