Never Enough

Deel 4

Het is 3 maanden later en het gaat slecht met mijn mama. Ze word te dun ook al eet ze meer dan genoeg en ze is heel moe. Als ik eerlijk ben, gaat het ook niet zo goed met mij. Ik begin dun te worden, te dun. Ik werk alleen maar, slaap weinig en eet niks. Alles wat ik eigenlijk wel moet doen. Het kan gewoon niet. Ik heb veel aan Harry gedacht. Elke dag zit ik op de hoge vensterbank bij het raam naar buiten te kijken naar de maan. Denkend of Harry dat ook aan het doen was en dat ook zijn gedachten afdwaalde naar mij. Ik houd trouwens al sinds mijn 10de een dagboek bij. Ik ben al door 5 dagboeken heen. Maar ja, ze gaan ook al bijna 10 jaar mee. Maar elke dag kan ik alleen maar schrijven hoeveel ik Harry mis en wat er allemaal aan de hand is met mama. Dat ik me zorgen maak om haar, maar ook om mezelf, want ik weet niet hoelang ik dit nog vol kan houden. Ik zit weer bij het raam. Het is 01:00h en mijn gedachten dwalen weer af naar Harry. Ik heb mijn gitaar op mijn schoot. Ik zit de laatste tijd liedjes te schrijven. Ze lukken best goed. Ik speel een deuntje. Ik heb dus een liedje gescgreven genaamd 'Human'. Ik begin zacht te spelen en mee te zingen. Mama slaapt toch heel diep.

Als ik klaar ben zucht ik. Het doet me denken aan mijn vader en ik. Het doet me denken aan mama en ik. Enn en doet me denken aan Harry en ik. Dan komt iets me te binnen. Ik pak een schrift en schrijf. Harry en ik waren vroeger fan van Peter Pan. Daar schrijf ik over. 'Neverland'

Ik glimlach als ik terugdenk aan die tijd.

Deze heb ik geschreven toen Harry net weg was. Ik had veel emoties toen. Te veel. Ik moest ze opschrijven. Ze opschrijven en vertellen. Het liedje 'Lie a little better' heb ik geschreven omdat ik het grappig vond. Een vrolijk deuntje met een diepe inhoud.

Ik kijk nog is door mijn lyrics boekje en zie dan het liedje 'I love you'. Die hebben ik en Harry geschreven. Niet wetend dat we het over elkaar hadden. Ik glimlach en voor ik het weet sla ik al de akkoorden aan.

(Luister dit liedje alsjeblieft! Het is echt een super mooi liedje)

Ik zucht. Het is mooi als ik en Harry het samen zingen. Onze stemmen passen bij elkaar. Ze mengen zich samen als 1 en dan komt er iets prachtigs uit. Omdat...Omdat als we met elkaar zingen, we met passie zingen.

-Volgende middag-

Ik ben aan het werk in het café als mijn telefoon gaat. Ik kijk maar er staat onbekend nummer. 'Met Valerie James' zeg ik. 'Hai Miss james, u spreekt met The London Bridge hospital' zegt de vrouw aan de andere kant van de lijn. 'Als dit over het geld gaat, ik heb het bijna bij elkaar dus-' begin ik maar ik word afgekapt. 'Ik ben bang dat ik slecht nieuws heb' zegt ze. Ik knijp mijn ogen dicht. 'Als u wilt dat uw moeder word geholpen dan moeten we dat nu doen anders is het te laat en.....de kosten veel hoger zijn geworden. Het is ruim 200.000 euro. 275.550 duizend om precies te zijn.' zegt ze. Ik zucht. Ik heb nog geen eens 20.000 euro bij elkaar na 3 jaar. Hoe ga ik dit ooit doen? 'Oke, dankuwel' zeg ik. 'Het spijt ons zo erg Miss James. Als er iets was wat we konden doen dan-' 'het is oke' zeg ik. 'Heb nog een fijne dag' ik hang daarna op. Ik leg mijn hoofd in mijn handen. Ik moet iets verzinnen. Maar wat?