Never Enough

Deel 13

Na een tijdje ga ik rechtop zitten. Ik veeg mijn tranen snel weg en zucht. Ik kijk Harry aan in zijn mooie groene ogen en kijk dan snel weer weg. 'Weet je wat het meeste pijn doet Harry?' Vraag ik. Hij kijkt me meteen aan. Iedereen eigenlijk. 'Het gaat nooit meer hetzelfde zijn' komt er hakkelend uit. Tranen vullen alweer mijn ogen terwijl ik hem aankijk maar ik kan ze tegenhouden. Zijn blik word zacht. Hij wilt wat zeggen maar ik houd mijn hand op. 'Ik heb echt geprobeerd die te vergeten toen je naar de X factor ging en niet meer terug kwam. Ik wou je zo graag vergeten. Ik moest je vergeten.' Ik kijk naar beneden. 'Maar ik kon het niet' ik kijk weer op. 'Alles wat ik deed, waar ik ook geen ging. Het was altijd jij. Jij hebt me in mijn slechtste en beste dagen gezien. In mijn low points en best points. Toen in gebroken werd door een jongen was jij er altijd om me op te vangen. Jij was mijn rots in de branding. Jij was... jij was alles. En weet je? Dat ben je nog steeds. Ik probeer te bedenken wat er mis met me is. Hoezo ik niet niet van je kan houden. Ik denk dat dat nooit zal stoppen.' Zijn gezicht beurt op van mijn laatste woorden. 'Maar' begin ik. 'Liefde is een keuze. Je kan niet bepalen op wie je verliefd word, maar je kan wel kiezen wat je ermee doet' Ik zucht weer. Harry's gezicht betrekt. Iedereen gezicht betrekt. Ik kijk weer naar hem. 'Het spijt me' zeg ik. 'Ik kan dit niet' Harry deinst wat terug. Dan gaat Annabel door het lint. 'Dat is bullshit Valerie en dat weet jij ook! Jullie zijn fucking gemaakt voor elkaar. Jullie hebben jullie hele leven op elkaar gewacht en nu is hier je kans! Verdomme grijp die kans! Weet je? Ik wil ook niet dat je Harry breekt. Als hij je laat gaan stort hij in en dat weet je. Dat fucking weet je omdat niemand hem zo goed kent als jij!' Ik kap haar af. 'Je weet niet hoe het is. Je weet verdomme niet hoe het is om de vriendin te zijn van Harry. Jullie allemaal niet. Jullie zijn altijd op tour, jullie zijn altijd aan het werk, modellen gooien zich over jullie voeten en jullie hebben geen tijd om thuis te zijn. Ik wil niet zo'n leven' ik stap op en gooi mijn armen hopeloos in de lucht. 'We kunnen iets verzinnen Val. Of jij gaat altijd met ons mee. Of ik stop met de band. Alsjeblieft. Ik zou alles voor je doen' Harry pakt mijn handen en kijkt me smekend aan. 'Ik laat je dat niet doen voor mij. Ik wil dat je gelukkig bent, maar niet met mij' zeg ik. 'Begrijp je niet Val dat ik zonder jou niet gelukkig kan zijn. Jij maakt mij gelukkig. Jij en niemand anders' 'nee Harry stop! Maak het niet moeilijker dna het al is. Ik heb mijn beslissing namelijk al gemaakt.' Ik druk zachtjes mijn lippen op zijne. Ik stop al mijn emotie erin. Ik trek terug met tranen en Harry ook. 'Nee. Nee, alsjeblieft niet Val' hij begint te huilen dus ik knuffel hem. Hij snikt in mijn schouder en mijn hart breekt in stukken. Ik doe dit hem aan. Ik laat hem huilen. Ik schud mijn hoofd snel. Ik word niet gelukkig van dit en ik ben misschien gewoon niet de juiste voor hem. 'Harry?' 'Ja?' Vraagt hij schor. 'Ik hou van je' 'ik ook van jou' ik voel hem zijn hoofd nog meer in mijn nek nestelen en mijn parfum in ademen. Ik laat hem los en draai naar de rest die ik ook allemaal een knuffel geef. Dan kom ik bij Annabel. 'Gaan we elkaar niet meer zien?' Vraagt ze huilend. Ik schud mijn hoofd. 'Ik denk niet dat het handig is' we springen ene soort van in elkaars armen terwijl we huilen. 'Ik ga je missen Bellie' 'ik jou ook Val' 'ik heb je altijd gezien als mijn kleiner zusje. Dat gaat ook altijd zo zijn' ze knikt. 'Alsjeblieft. Kom nog een keer terug. Als je het niet voor mij doet doe het dan voor Harry' fluistert ze. 'We zullen zien' ik stap ene beetje naar de deur. 'Ik heb wat geld gespaard. Ik ga een tijdje weg. Ik ga denk ik de wereld zien. Uitvinden wie ik ben, wat mijn bestemming in leven is. Ik weet niet voor hoe lang.' Tranen springen voor de zoveelste keer in mijn ogen. 'Veel geluk met jullie carrières jongens. Jullie gaan het nodig hebben. Willen jullie misschien soms ook nog langs gaan bij mijn moeder? Ze heeft Julie altijd gemogen. Ik hoop alleen maar het best ervoor jullie. Heb veel plezier, maar niet te veel zodat jullie me niet vergeten.' Ik loop op Harry af en knuffel hem nog een keer. 'Het spijt me zo erg, maar ik weet dat je het zult begrijpen. Vergeet niet wat we samen allemaal hebben beleeft oké? Ik hou van je' 'ik hou ook van jou. Wees voorzichtig oké? En en, vervang me niet te snel' 'niemand kan jou vervangen Harry. Niemand' ik druk joggende keer mijn lippen op de zijne en loop dan weer naar de deur. 'En eh, probeer niet te veel aan me te denken hè' grijns ik lachend. Ik geef ook iedereen nog een lucht kus, een glimlach en dan doe ik de deur dicht. Ik kijk om de hoek voor paparazzi en zie dat ze bezig worden gehouden. Ik loop naar mijn auto en ga dan mijn kleding ophalen. Als ik dat gedaan heb doe ik het in een koffer met alle dingen die ik nodig heb voor het reizen en kleed me nog even snel om.

Ik doe mijn haar in een knot en mijn krullen vallen ene beetje langs mijn gezicht. Ik doe ene zwarte strakke stretch legging aan die ene beetje op ene jogging broek lijkt en flair heeft aan de onze onderkant. Ik doe ook zwarte sneakers aan. Ik doe er een grijs los lange mauwen t shirt op die ene stukje van mijn buik over laat. Ik pak mijn koffers en neem een taxi naar het vliegveld. Niet wetend waar ik heen ga of wat ik ga doen. Gewoon op reis. De rest vind ik later wel uit.