X =oneshots=

One Night [Yoonmin]

Хөлөн завсар нь орсон Юнги ташааг нь өөртөө илүү наагаад уруул руу нь шунаглахад өрөөнд ердөө тэдний янагхан авиа л дуулдана.

Тэдний үнсэлт архиний час хийсэн амт болоод Жиминий чихэрлэг уруулны амттай нийлэх нь виски мэт. Харц харцандаа харин бүрэн уусжээ.

Үйл явдал маш хурдан зурагдан өнгөрч байлаа. Тэд нэг л мэдэхнээ цонхоор тусах гудамжны бүүдгэр гэрэлд дээр доороо орон илүүг шунаглан бие биенээ хүсэмжлэнэ. Нурууных нь хэсэг бүрээр тэнүүчлэх Юнгигийн уруулыг мэдрэх Жимин чанга уулга алдан биеэ чангалах бөгөөд энэ нь түүний бяцханыг улам л байж ядуулна. Үүнээс илүү тэсэх аргагүй болгох нь Юнгигийн зорилго.

Түүний бачууран байж ядах нь таалагдаж буй гэдэг нь уруулных нь хөдөлгөөнөөс илхэн байсан юм.

Өөртөө хүрэх гэж оролдох түүний гарыг шалавхан ард нь барьж орхиход Жимин өгзөгөө Юнгигийн зүг илүү оцойлгох ба амандаа дахин дахин "түргэл" хэмээн зандрах нь Юнгигийн
эгдүүг бүр ч хүргэнэ. Үүнээс илүү зовоохыг хүсэх ч басхүү өөрийнх нь найз чинэрээд байсанд аргагүйн эрхэнд шалавхан эхлэхийг илүүд үзэв. Гэсэн ч Юнги боловсон эр байлаа. Ямар ч бэлтгэлгүй хийх нь өвдөнө хэмээн сэтгэн тонтгор өгзөгтэй Жиминийг өвдөглүүлэн зогсоогоод ардаас нь өгзөгөн доогуур нь найзаа шургуулна. Харин тэр үед тэдний бахархлууд хоорондоо танилцан байлаа.

Урт хуруугаараа Жиминий доторхыг зуран ороход хамаг биеэ чангалах тэрээр золтой л уначихсангүй. Түүний биеийг ердөө ганцхан хуруу ингэтэл сул дорой болгох нь таашаалын цэгийг нь олсоных бизээ.

Харин дараагийн үйлдэл хоёр залууг ёстой л аахилахад хүргэв. Жиминий нулимс ганц хоёроороо дуслах ба ээрэн уйлах хүүхэд мэт амьсгал нь түргэн давхцана. Ингэх нь бачуурах аюултай тул Юнги хөдлөх гэж яаралгүй

-Амьсгаагаа гүнзгий ав. Тэгээд гарга... Алив... аваад..... гаргаарай гэсээр мөрөн дээр нь үнсэн тайвшруулна. Хацрыг нь даган урссан нулимс нь хатсан өхөөрдөм Жимин түүний хэлснийг ягштал биелүүлээд аядуу толгой дохиход Юнги чихэн дээр нь аахилсаар бага багаар хөдөлж эхлэх аж. Энхрийлэл дунд өлгийдүүлэн, урт хуруугаараа ятга аятай түүний биеэр гүйлгэх Юнги нөгөө хүндээ юу өгөхөө тун сайн мэддэг бололтой. Сакура дэлбээлэх цагаар моддын дундуур алхан байхад хамгийн том навч нь хийсэн чам дээр ирэх мэт ....

Тэд цахилгаан хэзээ эргэн ирсэнийг ч санаагүй юм. Хожим дурсахдаа харин цахилгаан тасарсныг хэн нь ч санахгүй байна хэмээсэн билээ.

Энэхүү явдлаас хойш тэд ах дүүс ч бус шаардлагатай тохиолдолд биологийн хэрэгцээгээ хангахуйц харилцаатай болсон юм.

Харин одоо тэд амралтын нэгэн өдрийг хамтдаа өнгөрүүлэн байх ба саяхан ажлаа дуусгаад хэвтэж байх аж. Энэ хугацаанд бие биенээ тун чиг сайн мэддэг болсны зэрэгцээ Жимин Юнгид ухаангүй дурлаж орхисноо хэлж чадалгүй өнгөрсөөр ... Чухам хэдий болтол ийн тэсэхээ тэрээр мэдэхгүй үе үе санаа алдана.

Харин Юнги ........

Түүний бодлыг таашгүй. Гүн ангал мэт харцандаа юу нуун явдгийг өөрийнх нь амнаас сонсохоос нааш таамаглах аргагүй биз.

Үүрээр эхэлсэн тэдний янаг амрагийн ажил багагүй үргэлжилсэн бөгөөд энэ өдөр Жимин өмнө өмнөхөөсөө илүү эмзэг байгаа нь Юнгигийн бодол болсон байж ч мэдэх юм.

Цамцаа углан түргэн босох Жимин өглөө болгон хийж өгдөг кофегоо бэлдэнэ. Хамт амьдарсан багагүй хугацаанд Жимин хайртай нэгнийхээ юунд дуртай болон ямар зуршилтайг гаргаахгүй мэддэг болсон бөгөөд ийн бэлдэх нь үүрэг мэт. Хэдий ядарсан ч хүчлэн босон бэлдээд догдлох зүрхээ чадан ядан нуух тэрээр Юнгигийн орны хажууд иртэл

-Чи өнөөдөр их эмзэг байлаа.... Жимин аа? Бид больсон нь дээр бололтой? гэх хөндий үгсийг дуулав. Золтой л аягаа унагааж орхиогүй тэрээр зүрх нь өрөвдөлтэйгөөр базлахыг мэдэрч байлаа.

"Ингээд л дуусах нь гэж үү? Ердөө иймхэн төгсгөл хүлээж байжээ? Юунд найдсан юм бол? "

Жимин түм буман бодлоосоо салан чимээгүйхэн өөртөө дуулдах төдий

-Уучлаарай гэв.

Гэтэл Юнги хурц нүдээрээ түүний зүг төөнөөд .... удалгүй тийм гэхийн аргагүй зөөлнөөр хувьсхийн өөрчлөгдөн инээмсэглээд

-Хоёулаа, албан ёсоор үерхэж эхэлцгээе.... гэх нь тэр .

Сонсоно хэмээн бодоогүй эдгээр үгс...түүний сэтгэлийг тэвэрч орхисон юм.

Жиминийг мэддэг болоод 10 жил болохдоо Юнги анх удаа ийн түүний баярын нулимсыг харсан юм....