Κεφάλαιο 62

88 14 2
                                    

Άρης POV

Είναι πλέον πρωί την βλέπω να είναι ξαπλωμένη δίπλα μου "είναι τόσο όμορφη" σκέφτηκα καθώς την χάζευα για λίγο.

Σηκώνομαι σιγά σιγά για να μην την ξυπνήσω και αφού κάνω μπάνιο και ετοιμάζομαι κατεβαίνω κάτο.

Βλέπω τον Ντάνιελ να κάθετε στην τραπεζαρία και να διαβάζει ένα βιβλίο με μεγάλη προσοχή.

"Τι βλέπεις εκεί;" ρώτησα και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει.

"Ο κόσμος λέει πρώτα καλημέρα" είπε ειρωνικά χωρίς να με κοιτάει.

"Καλημέρα λοιπόν θα μου πεις τι βλέπεις εκεί τώρα;" ρώτησα καθώς έκατσα δίπλα του.

Τότε σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε.

"Για την Αγάπη βλέπω ανησύχησα αρκετά χθες" τον άκουσα να λέει.

"Τι εννοείς;" ρώτησα.

"Πως η Αγάπη έφαγε την πρώτη μαχαιριά οπότε της μένει άλλη μια" λέει και μου δείχνει το βιβλίο.

"Πρέπει να ήμαστε ποιο προσεκτικοί από εδώ και στο εξής τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα" είπε και έκλεισε το βιβλίο.

"Εντάξει πότε φεύγουμε για Αθήνα;" είπα καθώς ήπια μια γουλιά από το καφέ του.

"Σήμερα το απόγευμα αλλά να το πούμε στους λύκους και στους βασιλιάδες" λέει και μου παίρνει την κούπα από το χέρι.

"Έχει στην κουζίνα αν θες" είπε κοροϊδευτικα και έφυγε.

Τότε εγω σηκώθηκα και πήγα στην κουζίνα. Ξαφνικά βλέπω την μικρή να τρέχει κοντά μου.

"Καλημέρα μπαμπάκα" την άκουσα να λέει και τότε την σήκωσα στην αγκαλιά μου.

"Καλημέρα Χιονάτη μου" είπα και της έδωσα ένα απαλό φιλί στο μάγουλο.

"Πεινάω" την άκουσα να λέει και γέλασα.

"Έλα πάμε στην κουζίνα" είπα.

"Καλημέρα" είπε η Ζετα καθώς είχε αγκαλιά τον μικρό.

"Καλημέρα" είπα και άφησα την μικρή πάνω στην καρέκλα.

"Όπως βλέπεις τα έχει ετοιμάσει όλα η θεία οπότε δεν θα χρειαστεί να φτιάξουμε εμείς πρωινό" είπα και η μικρή γέλασε.

"Παρακαλώ δεν κάνει τίποτα" είπε η Ζετα και εμείς γελάσαμε.

"ΑΓΑΠΗ" άκουσα την Μελίνα να φωνάζει και να μπαίνει γρήγορα στην κουζίνα και να αγκαλιάζει την μικρή.

"Μωρό μου τι έπαθες ηρέμησε είναι μαζί μας" είπα καθώς σηκώθηκα όρθιος.

"Να μου το λεες όταν την παίρνεις μαζί σου" είπε και με κοίταξε τρομαγμένη.

"Ηρέμησε Μελίνα τι είναι αυτά που λες" είπα και τότε με κοίταξε θυμωμένη.

"ΞΈΡΩ ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ ΤΙ ΛΕΩ" την άκουσα να λέει.

"Μελίνα ηρέμησε τρομάζεις τα παιδιά" είπε η Ζετα και η Μελίνα έφυγε από την κουζίνα.

Τότε εγώ την ακολούθησα "ΜΕΛΙΝΑ" φώναξα και γύρισε να με κοιτάξει.

"Τι συμπεριφορά είναι αυτή τι σου συμβαίνει;" ρώτησα θυμωμένος.

"Φοβάμαι πολύ" λέει και τα πρώτα δάκρυα εμφανίζονται στο πρόσωπο της.

Τότε βλέπω την Αγάπη να της τα σκουπιζει και να της δίνει ένα απαλό φιλί.

"Μην φοβάσαι καρδιά μου όλα θα πάνε καλά δεν θα αφήσω κανέναν να σου κάνει κακό ούτε εσένα ούτε στην μικρή μας" είπα και την αγκάλιασα.

[...]

Ήρθε πλέον και το απόγευμα και όλοι είχαμε ετοιμαστεί για να φύγουμε.

"Λοιπόν να προσέχετε" είπε ο Πάνος καθώς μου έδωσε το χέρι.

"Γειά σου Πανο" είπε η Μελίνα καθώς τον αγκάλιασε το ίδιο και την Κάτια την κοπέλα του.

"Γειά" είπα κάπως δειλά στον πατέρα μου.

"Γειά σου αγόρι μου" είπε και με εσφιξε στην αγκαλιά του άργησα να ανταποδώσω όμως και εγώ τον αγκάλιασα.

Αφού τους χαιρετισαμαι όλους ήμασταν πλέον έτοιμη να φύγουμε.

Σε όλοι την διαδρομή κάνεις δεν μίλαγε εγώ ήμουν στο δικό μου αυτοκίνητο με την Μελίνα και την Αγάπη η οποία κοιμόταν απ ότι είδα.

"Κοιμάται" είπα στην Μελίνα και εκείνη γύρισε να την κοιτάξει.

"Δεν ξέρω ανησυχώ πάρα πολύ για αυτήν αισθάνομαι πως κάτι κακο θα συμβεί πως τίποτα δεν έχει τελειώσει" λέει και τότε εγώ της πιάνω το χέρι και της το κρατάω σφιχτά.

"Όσο είμαι εγώ εδώ δεν θα αφήσω κανέναν να σας κάνει κακό μην ανησυχείς" της είπα και της έδωσα ένα απαλό φιλί.

Εκείνη μου χαμογέλασε και αφού γύρισε να κοιτάξει άλλη μια φορά την μικρή γύρισε μπροστά της και έκλεισε τα μάτια της.















Γειά σας!!!
Έτοιμο και το επόμενο και αρκετά γρήγορα μιας και έχω γενέθλια σήμερα 😊😊😊
Το απόγευμα ίσως ανεβάσω αλλά ✌️😉
Εάν σας άρεσε ξέρετε εσείς πατήστε το όμορφο 🌟🌟
Τα λέμε στο επόμενο 😝😝

Είσαι τα πάντα μού τελικά💕Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα