Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 26

"Αμάν ρε Άρη σου το έχω πει εκατό φορές δεν τρέχει τίποτα με τον Πάνο" είπα νευριασμένη και εκατσα στο κρεβάτι του φαινόταν πολύ θυμωμένος μέρα με την μέρα όμως γίνεται τόσο ζηλιάρης πού δεν ξέρω τι να κάνω.

"ΣΑΣ ΕΙΔΑ ΜΕΛΙΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΛΕΣ ΨΕΜΑΤΑ" μου φώναξε "ααααα δεν θα τα πάμε καλά" σκέφτηκα και σηκώθηκα όρθια "Τι ειδες ρε Άρη;" ρώτησα "Είδα πως σε κοιτάζει Μελίνα και πως τον κοιτάς"Άρη δεν πάμε καλά η ζήλια σε έχει τυφλώσει και δεν ξέρεις τι βλέπεις και τι λες" είπα θυμωμένα.

"Είσαι πολύ γελασμενη αν νομίζεις πως εγώ ζηλεύω αυτό το χλεχλε" είπε και πήγε να μπεί στο μπάνιο. Τότε τον έπιασα από το μπράτσο γύρισε και με κοίταξε ήταν θυμωμένος τα χαρακτηριστικά του προσώπου του είχαν σκληρύνει τότε τράβηξε το χέρι του "Τοτε τι σε ενοχλεί μπορείς να μου πεις;" ρώτησα ήρεμα "ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ" φώναξε και κοπανισε το χέρι του στο τοίχο κάτι που με τρόμαξε

"ΜΑ ΔΕΝ ΜΕ ΜΟΙΡΑΖΕΣΕ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ" φώναξα "Δεν θέλω να σε πλησιάζει κανείς είσαι μόνο δικιά μου" είπε "ΔΗΛΑΔΗ ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΛΗΣΜΕΝΗ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΜΕΡΑ;" φώναξα "ΟΧΙ" είπε "ΝΑΙ ΟΜΟΣ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙΣ" είπα καθώς τον κοίταζα δεν μου μίλησε συνέχισε να με κοιτάει "Έλα ρε μωρό μού γιατί τσακωνομαστε για τον Πάνο σου έχω πει πως είμαστε απλά φίλοι" είπα "Ναι τι να σου πω ότι σε πιστεύω θα είναι ψέμα" είπε "ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΓΑΜΟΤΟ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΓΙΑΤΙ;" φώναξα "Γιατί λες ψέματα είσαι σαν όλες της άλλες μια ύπουλη μια πουτανα" τότε χωρίς να το καταλάβω το χέρι μου βρέθηκε στο μάγουλο του ήταν δυνατό χαστούκι γιατί το κεφάλι του γύρισε από την άλλη.

Δεν μπορώ άλλο όμως μου μίλησε απαίσια και αυτό δεν πρόκειται να του το συνχωρεσω ποτέ. "Εγώ φταιω που σε ερωτεύτηκα" είπα και πήρα γρήγορα τα πράγματα μου όταν με έπιασε από το χέρι τότε το τράβηξα "Μελίνα δεν τα ενοουσα αυτά που είπα" είπε "ΤΕΛΟΣ ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΣΕ ΞΕΡΩ" είπα φωνάζοντας και κοπανισα την πόρτα πίσω μου.

Δεν το πιστεύω εγώ φταιω ήμουν τόσο ηλίθια που πίστευα ότι θα αλλάξει που τον εμπιστεύτηκα είμαι τόσο χαζή συνέχεισα να κατηγορώ τον εαυτό μου τότε σκουπισα τα δάκρυα μου "Μην κλαις Μελίνα δεν αξίζει" σκέφτηκα και τότε εκατσα σε ένα παγκάκι "Γιατί θεέ μου γιατί σε μένα;" ρωτούσα συνέχεια από μέσα μου

Όταν άκουσα ένα θόρυβο από πίσω σηκώθηκα γρήγορα και γύρισα να δω ποιος είναι είχε βραδιάσει όμως και δεν ήταν κάποιος ένιωσα κάποιον πίσω μου τότε γύρισα και είδα μπροστά μού τον Άγγελο "Οπ τι έγινε Μελινακι μόνη μόνη;" ρώτησε ειρωνικά και με πλησίασε "Μην πλησιάζεις" είπα "Γιατί τι θα κάνεις;Ο Αρουλης δεν είναι εδώ για να σε σώσει" είπε και γέλασε "Μπορώ να προστατεψω και μόνη μου τον εαυτό μου" είπα και πήγα δύο βήματα πίσω "Οπα χωρισατε;Το ήξερα πως θα σε παρατήσει γιατί για αυτόν είσαι ένα τίποτα"ΣΚΑΣΕ" φώναξα θυμωμένα "Τι έγινε δεν σου αρέσει η αλήθεια;" ρώτησε και με πλησίασε

"Είσαι πολύ μαλάκας και σε είχα συμπαθεισει στην αρχή" είπα και αφού του έδωσα μια δυνατή κλοτσιά στο σημείο ανάμεσα στα πόδια και μια μπουνιά όπου μπορώ να πω πως πονεσα έφυγα τρέχοντας από εκεί όταν ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μού μια μηχανή και παραλίγο να με πατήσει.

"Ανεβα" άκουσα τον Πάνο να μου λέει τότε ανέβηκα γρήγορα και έφυγα από εκεί.Μετά από λίγο είχαμε φτάσει στο καταραχτει "Είσαι καλά;" ρώτησε "Ναι" είπα "Τι έκανες μόνη σου εκεί;"Τίποτα" είπα "Μελίνα μου κρύβεις κάτι;" ρώτησε "Χώρισα με τον Άρη επειδή πιστεύει οτι με γουσταρις" είπα "Σοβαρά;" ρώτησε γελώντας "Ελα μην γελάς δεν είναι αστείο" είπα "Θες να του μιλήσω;" ρώτησε "Όχι καλύτερα που ήρθαν έτσι τα πράγματα" είπα "Εντάξει εσύ ξέρεις καλύτερα" είπε "Μπορείς να με πας στην σχολή;" ρώτησα "Ναι πάμε" είπε και φύγαμε αφού φτάσαμε τον χαιρετισα και πήγα στο δωμάτιο τα κορίτσια έλειπαν "μάλλον έχουν πάει για κινυγει" σκέφτηκα και αφού έκανα ένα μπάνιο ξάπλωσα γαμοτο μου λείπει τόσο πολύ όμως δεν πρόκειται να κάνω πίσω δεν θα τον σινχωρεσω ποτέ για αυτά που είπε όσο και να τον αγαπώ