Είσαι τα πάντα μού τελικά💕

Κεφάλαιο 3

"Μελίνα"Μμμμμ..."Μελίνα"Μμμμ...."Ελα ρε Μελίνα σήκω και σταμάτα να κάνεις σαν αγελάδα" άκουσα τον Νίκο να μου φωνάζει. Σηκώθηκα και άρχισα να τον κοιτάζω νευριασμένη τότε με γρήγορες κινήσεις πήρα το μαξιλάρι μου και του το πέταξα εκείνος το έπιασε γρήγορα και άρχησε να γελάει,εγώ τον κοίταξα ποιό θυμωμένα αυτή την φορά και του είπα:

"Εγώ κάνω σαν αγελάδα?" τότε εκείνος συνέχισε να γελάει και μέσα από τα γέλια είπε:"Αφού κάνεις Μμμμμ σαν της αγελάδες εγώ τι να κάνω" Τότε μου πέταξε το μαξιλάρι και μου είπε κάπως αυστηρά: "Σήκω και σταματά να χασμουειεσαι θα αργησουμε"Νίκο δεν θέλω να έρθω σχολείο"Γιατί?" είπε κάπως απότομα τότε εγώ ξανά ξάπλωσα και γύρισα απο την άλλη μεριά και τού είπα με τα μάτια μου βουρκομενα

"Γιατί δεν θέλω" είπα κάπως εκνευρισμένη τότε ο Νίκος με πλησίασε και μου είπε: "Μελίνα τι έχεις? Κλαις?"τότε με πείρε στην αγκαλιά του και εγώ ξέσπασα στα κλάματα εκείνος με φίλησε στο κεφάλι και μου είπε γλυκά"Μην ανησυχεις όλα θα πάνε μια χαρά" τότε εγώ σταμάτησα να κλαιω και απομακρύνθηκα από την αγκαλιά του και τόν κοίταξα στά μάτια και τού είπα προσπαθώντας να μην αφήσω τα δάκρυα να πέσουν "Νίκο τίποτα δεν θα πάει καλά και το ξέρω"Όλα μια χαρά θα πάνε αρκεί να μου υποσχεθεις πως θα προσέχεις" τοτε εγώ του εγνεψα θετικά χωρίς δεύτερη σκέψη και τον αγκάλιασα όσο ποιό δυνατά μπορούσα μείναμε για λίγο αγκαλιά και τότε ο Νίκος είπε:

"Έλα τέλος η αγκαλιες σήκω να ετοιμάστεις γιατί θα αργησουμε".Τότε εγώ του εγνεψα θετικά και σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι μου και έτρεξα γρήγορα προς το μπάνιο αφού επλινα  το πρόσωπο και τα δόντια μού τότε ετρεξα στην ντουλάπα φορεσα μία μαύρη φόρμα και πλέον ήμουν έτοιμη.

Τοτε ξεκινήσαμαι για τό σχολείο μαζί με τον Νίκο σε όλοι την διαδρομή κανείς δεν μίλαγε μέχρι που πήρα την απόφαση να μιλήσω και τού είπα χωρίς να τον κοιτάζω:

" Νίκο θέλω να μιλήσουμε"Για ποιο πράγμα?"με ρωτησω τότε εγώ γύρισα να τον κοιτάξω στα μάτια και με μία φωνή είπα:"Θέλω να μου πεις τα πάντα. Μου το ορκιζεσε?"Ναι αλλά τι να σου πώ?"με ρώτησε γεμάτος περιέργεια αυτή την φορά τότε εγώ συνέχισα να τον κοιτάζω βαθειά στα μάτια και κατάλαβα πως μού κρύβει πράγματα τότε πείρα μια βαθιά ανάσα και είπα:

"Γιατί χώρισαν η γονείς μας Νίκο? Γιατί ο μπαμπάς σε πείρε μακριά μας?Γιατί από τότε που έφυγες με τον μπαμπά δεν είχες καμία επαφή μαζί μας?ΓΙΑΤΙ?
Είπα φωνάζοντας την τελευταία λέξη ο Νίκος με κοίταζε χωρίς να πεί τίποτα κάτι που με εκνεύρισε γιατί δεν απαντάει στις ερωτήσεις μού.